این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست، جلد ۵۲، شماره ۱، صفحات ۲۰۲-۱۷۵
عنوان فارسی تعامل تقابلی ساختار-کارگزار و توسعه ایران: رهیافت واقع گرایی انتقادی
چکیده فارسی مقاله چالش‌های توسعه ایران در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی با دو متغیر بنیادین ارتباط دارد. نخست، ایران تلاش دارد تا فراتر از توزیع قدرت در ساختار نظام بین‌الملل برای خود جایگاه اقتصادی، سیاسی و راهبردی برتری در منطقه به‌دست آورد، و چنین رویکردی می‌تواند موازنه قدرت در اقتصاد و سیاست جهانی را با چالش روبه‌رو کند. دوم، ایران رویکرد سیاسی خود را در تقابل با ساختار، و نظام سلطه قرار داده است و الگوی حاکم بر آن را ناعادلانه می‌داند. تجربه تاریخی نشان داده است که نظام سرمایه‌داری جهانی نیز با نیروهای انتقادی و چالشگر برخورد مقابله‌جویانه داشته و دارد. بنابراین، محور اصلی تأخیر در توسعه‌یافتگی ایران در سال‌های پس از انقلاب 1357 را باید در جهت‌گیری تقابل‌جویانه نظام بین‌الملل به‌ویژه امریکا در برابر ایران دانست. هدف اصلی این پژوهش پاسخ به پرسش‌های پژوهشی زیر است: 1. ماهیت تعامل جمهوری اسلامی ایران با نظام بین‌الملل چه بوده است؟ 2. دلایل تقابل‌گرایی در برخورد ایران با نظام بین‌الملل چیست؟ 3. تا چه اندازه این نوع مواجهه ایران با نظام بین‌الملل بر توسعه کشور در دوره پساانقلاب اسلامی تأثیر گذاشته است؟ در فرضیه پژوهش، استدلال می‌شود که چگونگی مواجهه نظام بین‌الملل با ایران و واکنش کنشگران مهم به رفتار سیاست خارجی کشور بر توسعه ایران تأثیر منفی گذاشته است. با بهره‌گیری از نظریه واقع‌گرایی انتقادی روی باسکار، پیامدهای چگونگی مواجهه ایران با ساخت نظام بین‌الملل، براساس نحوه تعامل تقابلی کارگزار داخلی با اجزای نظام بین‌الملل (ساختار، نهادها و هنجارهای آن) برای توسعه ایران تبیین می‌شود. با تحلیل داده‌های موجود در گزارش‌های رسمی ارائه‌شده در زمینه عملکرد اقتصادی از سوی نهادهای دولتی ایرانی و بین‌المللی، و نیز بررسی ارزیابی‌های کارشناسان مسائل اقتصاد سیاسی بین‌المللی چگونگی رابطه بین توسعه ایران و موانع یا عوامل محدودکننده در سطوح ملی و نظام بین‌الملل تبیین می‌شود. نتایج نشان‌دهنده این است که ناهمسویی و تضاد ایدئولوژیک نظام بین‌الملل به کند شدن روند توسعه کشور منجر شده است. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله توسعه،جمهوری اسلامی ایران،نظریه واقع‌گرایی انتقادی،تقابلگرایی،جهت‌گیری تقابل‌جویانه نظام بین‌الملل،
عنوان انگلیسی Broker contrast-Structure Reaction: A Study of Development in Iran Based on Critical Realism Theory
چکیده انگلیسی مقاله The development challenges of Iran in the years after the victory of the Islamic Revolution are related to two fundamental issues: First, Iran is trying to gain an advantageous economic, political and strategic position in the region far more than its allocated share in the international division of labor. Such an approach challenges the balance of power in the global economic order and the western-dominated world. Second, Iran has decided to follow a political path in opposition to the structure, institutions and norms of the international system because it considers the current system to be unjust and untenable. Historical experience has shown that the global capitalist system has worked against the actors which have attempted to oppose and undermine its foundations. Therefore, the main obstacle to Iran's development in the post-revolution era has been the non-compromising orientation of Iran's foreign policy. The behavioral pattern of Iran (as an agent)’s interactions with the structure of the international system has worked against its development plans. The main purpose of this article is to answer two questions: 1. How has Iran interacted with the international system since 1979? 2. What are the consequences of the confrontational agent-structure interaction which have characterized Iran’s foreign relations during 1979-2021 time period? 3. To what extent has this type of interaction with the international system affected Iran’s development? In the research hypothesis, the authors assert that confrontational agent-structure interaction between Iran and the international system has adversely affected Iran’s development. Using Baskar’s theory of critical realism, the nature of Iran’s domestic system (e.g., the nature of its political elites and their worldviews, type of political system, and foreign policy orientation) as well as Iran’s interactions with the components of the international system (i.e., structure, institutions and norms) are discussed. Then, the implications of such interactions are analyzed by the use of a qualitative content analysis of documents and texts of speeches and comments made by key Iranian decisionmakers. The results indicate the negative impact of the ideological inconsistency and contradiction between Iran’s domestic agents and their interaction with the structure, institution and normative dimensions of the international system; and this has in turn led to the slow-down of the country’s development.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله توسعه,جمهوری اسلامی ایران,نظریه واقع‌گرایی انتقادی,تقابلگرایی,جهت‌گیری تقابل‌جویانه نظام بین‌الملل
نویسندگان مقاله ابرهیم متقی |
استاد، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران

گلناز نریمانی |
دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی https://jpq.ut.ac.ir/article_88364_59ea517c6d42fcc96c7fb56f4b9bcdb7.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات