این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست، جلد ۵۱، شماره ۳، صفحات ۸۳۷-۸۱۳
عنوان فارسی رقابت قدرت‌های بزرگ و تداوم دشمنی در روابط ایران و ‌‌امریکا
چکیده فارسی مقاله هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر تشدید رقابت قدرت‌‌های بزرگ بر روابط ایران با امریکا در حوزه امنیتی است. چین (و شاید روسیه) در تلاش بوده‌اند تا موقعیت فرومایه قدرت خود را در مقایسه با قدرت ‌‌امریکا درنظام ‌‌‌بین‌الملل تغییر دهند، و ممکن است در نهایت موفق شوند که به‌عنوان رهبر جهانی از ایالات متحده سبقت بگیرند. با تشویق دشمنان و رقبای ‌‌‌منطقه‌ای ایران که تلاش‌های مربوط به حل‌و‌فصل منازعات با هدف پایان دادن به دشمنی طولانی‌شده دو کشور را به چالش کشیده‌اند، سیاستمداران واقع‌گرا و نومحافظه‌کار ‌‌امریکایی متقاعد شده‌اند که از ایران‌هراسی (ترس غیرمنطقی از ایران) بیشترین سود را به‌دست می‌آورند، حتی به قیمت تشدید تنش‌ها که می‌تواند جنگ سرد بین دو کشور را به وضعیت همیشگی روابط متقابل تبدیل کند، و امنیت منطقه‌ای را تهدید کند. پرسش‌ اصلی پژوهش این است که «چرا و چگونه هژمونی ایالات متحده و رقابت قدرت‌های بزرگ بر روابط متقابل ایران و ‌امریکا تأثیر داشته است؟» در چارچوب نوواقع‌گرایی، و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی بیانات مقامات و مهم‌ترین اسناد دولتی امریکایی در مورد راهبردهای امنیت ملی، و نیز تحلیل داده‌های آماری نشان‌دهنده ابعاد قدرت نسبی امریکا فرضیه‌ زیر آزمون می‌شود: هرچه فشارهای اقتصادی بر ایران بر اثر تعلل اروپایی‌ها و ‌امریکا برای رفع تحریم‌ها بیشتر شود، ایران برای مقابله با دشمنی ‌امریکا ناگزیر به نزدیک‌تر شدن به چین و روسیه خواهد شد، و سیاستمداران ‌امریکایی مصمم‌تر می‌شوند که روابط خود را با هم‌پیمانان و شرکای منطقه‌ای تقویت کنند. نتیجه کلی این است که رقابت قدرت‌های بزرگ برای گسترش برتری جهانی افزایش خواهد یافت و تأثیر نامطلوبی بر امنیت خلیج‌فارس خواهد گذاشت. با افزایش تنش بین امریکا، چین و روسیه، شاهد تداوم دشمنی در روابط ایران با امریکا و نزدیک‌ترین هم‌پیمانان منطقه‌ای آن خواهیم بود. در این شرایط مسابقه تسلیحاتی به‌ویژه در زمینه گسترش برنامه موشک‌های بالستیک و پهپادها از یک سو، و درگیری‌های نامنظم و هیبریدی تشدید خواهند شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله روابط ایران-امریکا،هژمونی،دشمنی،رقابت قدرت‌های بزرگ،موازنه تهدید،
عنوان انگلیسی Great Power Rivalries and the Persistence of Iran-U.S. Adversarial Relations
چکیده انگلیسی مقاله A main objective of this paper is to advance debates over the adverse impact of intensified great power competition on Iran’s relations with the United States in the security domain. A key international factor to explain the confrontational nature of Iran-US relations over the past four decades is the rivalries of the great powers over global domination and supremacy. As China (and possibly Russia) seek to alter their relatively inferior power position in the international system, they might eventually succeed in overtaking the U.S. as the global leader. The article then explains that the evidence provided by the Trump administration did not verify its claims that Iran has been the key threat to the security of the region. Despite the absence of a salient “Iran threat”, the US has increased its military presence in the region. With the help of Iran’s regional adversaries which have challenged the conflict resolution efforts aimed at ending the two states’ persistent enmity, key American realist and neocon politicians have been persuaded that the U.S. have the most to gain from “Īrān’harāsi” (illogical fear of Iran) than resolving the Iran-US dispute. There is also a group of Iranian hardline stakeholders who have sneered at the adverse outcome of the heightened tensions if the current climate of Iran-U.S. cold war would become a permanent feature of Iran’s foreign relations. Among the questions addressed here are what systemic factors have influenced Iran's position in the U.S. national security strategy? Why and how do US hegemonic aspiration and the great power competitions affect Iran-U.S. relations? Four main conclusions are presented: First, the great power rivalries over the expansion of global supremacy will increase and will have an unfavorable impact on the security of the Persian Gulf. Second, the closer Iran gets to China and Russia to counterbalance the US enmity towards the Iranian regime, the more determined American politicians would become to reinforce U.S. ties with its regional allies and partners. Third, the change in Iran’s foreign policy behaviors depends on the removal of US economic sanctions, but Iran is most likely to continue safeguarding its ties with the state- and non-state players within the “mehvar-e moghāvemat” (Axis of Resistance) to gain a more advantageous regional status. Fourth, the deepening of cooperation between Israel and the Arab states will have very little impact on Iran-U.S. relations, but it will decrease the probability of Iranian leaders to abandon the country’s ballistic missiles program in exchange for U.S. return to the JCPOA.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله روابط ایران-امریکا,هژمونی,دشمنی,رقابت قدرت‌های بزرگ,موازنه تهدید
نویسندگان مقاله سعیده لطفیان |
استاد گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

مهدی فقیه |
دانش آموخته دکتری علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی https://jpq.ut.ac.ir/article_84594_2f06203b35ca66527aa5760622bcbbe6.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات