این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاستگذاری عمومی، جلد ۷، شماره ۴، صفحات ۳۰۹-۳۲۹

عنوان فارسی شناسایی و اعتبار سنجی شاخص‌های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی(یک مطالعه فراترکیب)
چکیده فارسی مقاله  هدف این مقاله، شناسایی و اعتبارسنجی شاخص ­های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی است. روش پژوهش حاضر، کیفی و از نوع فراترکیب بوده است. جامعه پژوهش، کلیه منابع مرتبط با شاخص ­های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی طی سال های 1997 تا 2020 بود که در نهایت 75 منبع به عنوان منابع مرتبط، به روش تحلیل تم مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ­ها پیشنهاد می­ کند که شاخص ­های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی بایستی از طریق ساختاری ارائه شود که شامل یازده معیار تناسب، کارایی، صلاحیت فرهنگی، همکاری بین­المللی، فضای کالبدی، اخلاقیات و زیبایی شناسی، تولید و مصرف فرهنگی، فرهنگ نوآوری، توسعه انسانی، دسترسی و عدالت و اثربخشی است. بر اساس یافته­ های پژوهش، احتمال می­رود که به یک نتیجه مفهومی درباره شاخص­ های ارزیابی سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی برسیم که از طریق آن طراحی یک الگو می­تواند وضعیت موجود سیاستگذاری فرهنگی نظام آموزش عالی را ارزیابی کند و زمینه لازم برای دستیابی به وضعیت مطلوب را فراهم سازد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شاخص‌ها،ارزیابی،سیاستگذاری فرهنگی،آموزش عالی،

عنوان انگلیسی Identification and Accreditation of Cultural Policy Making Evaluation Indicators(A Meta-Synthesis Study)
چکیده انگلیسی مقاله The significance of attention to culture & the emphasis which exists in upstream documents make research & recognition necessary in this field. So, identification & validation of cultural policy making evaluation indicators can help us know the cultural policy making performance & alleviate the shortcoming of the cultural policies, programs, & activities. Research method was qualititative with meta-synthesis type. Findings suggest that cultural policy making evaluation indicators are represented through a structure that consists of eleven criteria identified as appropriateness, efficiency, cultural competence, ethics & epistemology, cultural consume & production, innovation culture, human development, access & equity & effectiveness. Based on the research findings, it is possible to reach a conceptual conclusion about cultural policy making evaluation indicators in higher education so that through it, designing a model can evaluate the existed status of higher education cultural policy making & provide the necessary context for achieving desired status.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله شاخص‌ها,ارزیابی,سیاستگذاری فرهنگی,آموزش عالی

نویسندگان مقاله خدایار ابیلی |
استاد مدیریت‌ وبرنامه‌ریزی‌ آموزشی ‌دانشگاه تهران، تهران، ایران

علیرضا نصیری فیروز |
دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی دانشگاه تهران، تهران، ایران

جواد پور کریمی |
دانشیار مدیریت‌ وبرنامه‌ریزی‌ آموزشی ‌دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمد رضا کرامتی |
دانشیار مدیریت‌ وبرنامه‌ریزی‌ آموزشی‌ دانشگاه تهران، تهران، ایران


نشانی اینترنتی https://jppolicy.ut.ac.ir/article_84832_ff50085afa76077186fe418c0f4395d0.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات