این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
شناخت، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۲۱۳-۲۳۲
عنوان فارسی بُرون‌شدِ فیثاغوری از یگانه‌انگاریِ مطلقِ پارمنیدس؛ یک تبیین ممکن
چکیده فارسی مقاله بُرون‌شدِ فیثاغوری از یگانه‌انگاریِ مطلقِ پارمنیدسی به یک جریانِ تأثیر و تأثّر میانِ دو نماینده‌ی برجسته و تأثیرگذارِ تفکر پیش‌سقراطی اشاره دارد. اگر تبیین موجودات به‌عنوانِ کثرات را یکی از اهدافِ فکریِ مستتر در اندیشه‌ی پیش‌سقراطیان بدانیم، نه‌تنها چنین تبیینی در اندیشه‌ی پارمنیدس نخواهیم یافت، بلکه بنابر «بنیانی» که پارمنیدس به وضع و بسط آن می‌پردازد، هر تبیین کثرات ناممکن می‌گردد. بنابر شواهد تاریخی، حداقل بخشی از اندیشه‌ها در جریانِ فکریِ فیثاغوریان را می‌توان واکنشی به رویکردِ پارمنیدس به مسئله‌ی تبیین کثرات تلقی کرد. به این ترتیب، فیثاغوریان را می‌توانیم نخستین نقادانِ اندیشه‌ی پارمنیدسی تلقی کنیم که ایشان نیز، با وضع و توسعه‌ی «بنیانی» خاص، می‌کوشند پاسخی مناسب به دشواری‌هایِ مطرح شده از سویِ پارمنیدس برایِ تبیین کثرات فراهم کنند. پژوهشِ پیشِ‌رو می‌کوشد، با ارائه‌ی تبیینی از این دو «بنیانِ» پارمنیدسی و فیثاغوری، به روشن‌سازیِ دقیق‌تر نسبتِ میان این دو اندیشه بپردازد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پارمنیدس، فیثاغوریان، واحد، کثرات، یگانه‌انگاریِ مطلق،
عنوان انگلیسی Pythagorean departure from absolute monism of Parmenides: a possible explanation
چکیده انگلیسی مقاله Pythagorean departure from absolute monism of Parmenides refers to a s‌tream of influence and reception between the two prominent and influential representatives of pre-Socratic thought. If we consider the explanation of beings as pluralities, as one of the hidden intellectual goals in pre-Socratic thought, not only we will not find such an explanation in Parmenides’s thought, but depending on the “foundation” that which Parmenides puts it and develops, any explanation of pluralities become impossible. According to his‌torical evidences, at leas‌t part of the thoughts in Pythagorean’s thought s‌tream, can be seen as a reaction to Parmenides’s approach to the problem of explaining pluralities. In this way, we can consider the Pythagoreans to be the firs‌t critics of Parmenidean thought, who, too, by es‌tablishing a certain “foundation” in order to explain pluralities, sought to provide a suitable answer to the difficulties posed by Parmenides. The present s‌tudy seeks to shed more light on the relationship between the two ideas by providing an explanation of these two “foundations” of Parmenides and Pythagorean.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پارمنیدس, فیثاغوریان, واحد, کثرات, یگانه‌انگاریِ مطلق
نویسندگان مقاله علی ملک محمدی |
دانش آموخته ی مقطع دکتری فلسفه ی قدیم و قرون وسطی ـ دانشگاه شهید بهشتی

نشانی اینترنتی https://kj.sbu.ac.ir/article_101718_fbbfef8ad920c6b93959b5b738f0b8b2.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات