این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
شناخت، جلد ۱۳، شماره ۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی نقش فهم در پیوند پدیدارشناسی و هرمنوتیک در تفکر هیدگر و ریکور
چکیده فارسی مقاله پدیدارشناسی هرمنوتیکی (hermeneutical phenomenology)، رویکرد فلسفی‌ای است که از ترکیب دوگرایش مهم پدیدارشناسی و هرمنوتیک در فلسفه‌‌ی قاره‌ای به‌وجود آمد. هیدگر(1976-1889) را می‌توان بنیانگذار پدیدارشناسی هرمنوتیکی دانست که با تأثیر از لوازم پدیدارشناسی هوسرل درنسبت با معنی و تفسیر، و شعار معروف او یعنی به‌سوی خود چیزها، با نوآوری درهردو نگرش، میان آنها پیوند برقرار کرد. ریکور(2005-1913) نیز تحت تأثیر مفهوم اپوخه در پدیدارشناسی هوسرل، پس از هیدگر به‌نحو بدیعی این پیوند رابرقرار می‌سازد. تفاوت آنها در این است که به‌بیان ریکور، هیدگر راه کوتاه تحلیل هستی‌شناسانه دازاین را در برقراری این پیوند دنبال می‌کند و ریکور راه طولانی تحلیل معناشناختی آثار و نشانه‌های انسان را پیشنهاد می‌دهد. فرضیه‌ی اصلی در پژوهش حاضر این است که نشان دهیم با وجود تفاوت در نوع رویکرد آنها به این پیوند، می‌توان "فهم" را یکی از مهمترین لوازم امکان برقراری این پیوند دراندیشه‌ی دو فیلسوف تلقی کرد. دیدگاه مشترک دو فیلسوف درباره‌ی فهم را می‌توان دلیلی براین مدعا دانست. اهمیت اثبات این فرض این است که می‌توان با بررسی همه‌ی امکان‌های فهم، بستر گسترده‌ای از امکانات در این پیوند یافت که افق‌های متعددی در حوزه‌های هرمنوتیک، معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی و پدیدارشناسی بگشایند و ما را در مسیر درک حقیقت یاری ‌نمایند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هیدگر، ریکور، پدیدارشناسی، هرمنوتیک، فهم،
عنوان انگلیسی A Study on the Role of Understanding Within the Conjunction of Phenomenology and Hermeneutics in Heidegger and Ricoeur' s Thought
چکیده انگلیسی مقاله Hermeneutical phenomenology is a philosophical approach which is emerged from the compound of two important attitudes in the continental philosophy. Heidegger (1889-1976), who is considered as a founder of hermeneutical phenomenology, makes a conjunction between these two attitudes innovatively. This task is influenced by Husserl's phenomenological requirements concerning the sense and interpretation and his known slogan, toward the things itself. After Heidegger, Ricoeur (1913-2005) who is influenced by the concept of epoche in Husserl's phenomenology, makes such a conjunction in an innovative way. The difference between their views is that Heidegger, in Ricoeur's statement, follows the short route taken for ontological analysis of dasein, and Ricoeur proposes a long detour, starting with semantic considerations within the analysis of symbolic expressions of the human being. The basic thesis for present research is to show that, despite of different approaches in Heidegger and Ricoeur's thought toward this subject, in both views ''understanding'' can be considered as one of the most important requirements of the possibility of this connection. Their common viewpoint about ''understanding'' could be considered as a good reason for this claim. The importance of proving this thesis is that we can then by scrutinizing all the implications of understanding, find a vast area of possibilities in this conjunction that open lots of horizons in hermeneutics, epistemology, ontology and phenomenology which help us toward the way of truth.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله هیدگر, ریکور, پدیدارشناسی, هرمنوتیک, فهم
نویسندگان مقاله مسول:یوسف 1-سیده اکرم3-محمدجواد مسول:شاقول1-برکاتی3-صافیان |
مسول دانشیار گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان 1-دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه اصفهان 3-دانشیار گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان

نشانی اینترنتی https://kj.sbu.ac.ir/article_98101_ea7aae128b49ff7d19336024127394b5.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات