این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیزیولوژی ورزشی، جلد ۱۴، شماره ۵۳، صفحات ۱۷۶-۱۴۹
عنوان فارسی مقایسۀ نمرۀ ژنتیکی (TGS) پلی‌مورفیسم‌های وابسته به عملکرد قدرتی/توانی ‌-ACE، HIF۱α و IGF۱ کاراته‌کاران نخبه و آماتور ایرانی با غیرورزشکاران
چکیده فارسی مقاله اهداف: عملکرد ورزشی ویژگی پیچیده‌ای است که از ژنتیک افراد و عواملی محیطی همچون تغذیه و تمرین تأثیر می­‌پذیرد. نمرۀ ژنتیکی کلی (TGS)، روش­ جدید استعدادیابی ژنتیکی در سال­های اخیر است؛ بنابراین هدف از انجام‌شدن مطالعۀ حاضر، مقایسۀ ­TGS پلی­مورفیسم­های کاندیدای وابسته به عملکرد قدرتی/توانی­ACE، HIF1α و IGF1 کاراته­کاران ­نخبه و آماتور ایرانی با غیرورزشکاران بود. مواد و روش ها: آزمودنی‌های پژوهش252 نفر داوطلب سالم از استان­ اصفهان (124 مرد و 128 زن) با میانگین سنی 4/7 ± 2/27 سال بودند که برحسب سطح قهرمانی در گروه­های کاراته­کاران نخبه (80 قهرمان)، آماتور (86 نفر) و غیرورزشکاران (86 نفر) قرار گرفتند، اما از لحاظ قد، وزن و سن مشابه بودند. نمونه‌های خونی در تیوب­های حاوی EDTA، گردآوری شدند و پس از استخراج DNA به روش نمک­اشباع و رسوب الکل، برای تعیین نوع پلی‌مورفیسم‌ها پس از طی مراحل PCR و RFLP با انجام‌دادن الکتروفورز ژنوتیپینگ شدند و TGS محاسبه ­شد. برای تجزیه­ ­و ­تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، آنوای­ ساده و کای­اسکوئر در نرم­افزار اس‌پی‌اس‌اس استفاده­شد. سطح معناداری نیز 0.05 >P تعیین­ شد. یافته ها: در پلی­مورفیسم ACE، ژنوتیپ DD­ در گروه حرفه‌ای (63 درصد) به‌طور معناداری بیشتر از گروه غیرورزشکار (41 درصد) و گروه آماتور (7/14 درصد) بود ( 0.011=P ، 14.430 = 2χ)، اما در شیوع ژنوتیپینگ پلی­مورفیسم­های HIF1α ( 0.60=P، 2.746 = 2χ) و IGF1 ( 0.81=P ، 1.549 = 2χ) تفاوت معناداری مشاهده ­نشد. به‌علاوه، میانگین نتایج ­TGS در گروه کاراته­کاران­نخبه (با میانگین85/69 ) بیشتر از کاراته­کاران آماتور (با میانگین40/64) و غیرورزشکاران (با میانگین 37/63) بود، اما این تفاوت معنادار نبود (08/0=P، 66/1=F). نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان­داد در کاراته از میان پلی­مورفیسم­های کاندیدا، ACE ضریب تمیز بیشتری دارد، اما احتمالاً با توجه به ماهیت چندعاملی عملکرد موفق در کاراته دربارۀ کاربرد TGS به احتیاط بیشتر و به‌طورکلی دربارۀ کاربرد TGS در مقولۀ استعدادیابی ژنتیکی ورزشی، به بررسی­های اقلیمی با پلی­مورفیسم­های متنوعی نیاز است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پلی مورفیسم، ACE، HIF1α، IGF1، کاراته کاران نخبه و آماتور،
عنوان انگلیسی Comparison of Total Genotype Score (TGS) of Power/ Strength Responsible ACE, HIF1α and IGF1 Polymorphisms of Elite, Amateur Karate-kas vs. non-Athletes
چکیده انگلیسی مقاله Objectives: Human athletic performance is an enormously complex multifactorial phenomenon, and is affected by numerous intrinsic (genetics) and extrinsic factors (e.g., training, nutrition). Total genotype score is a new model that was developed as a favorable polygenic profile in the elite athlete group, so the aim of this survey was the comparison of total genotype score of power/ strength responsible ACE, HIF1α and IGF1 polymorphisms of elite, amateur karate-kas vs. non-athletes.Methods & Materials: This survey was done on 252 healthy Isfahanian subjects aged 27.2 ± 7.4 years including 124 males and 128 females sub-divided into elite (N= 80); amateur (N= 86) vs. non-athlete (N= 86 people with the same anthropometric characteristic by elite and amateur corps) groups. The amount of 5cc blood from brachiocephalic vein was taken in tubes including EDTA, then DNA was extracted using a modified salting-out method; polymorphisms were determined by PCR; and the restriction fragment lengths of the products were analyzed by electrophoretic separation, so TGS was calculated finally. Non–parametric Chi-Square and one-way ANOVA by using the SPSS software were used to assess the statistical differences. The level of significance was considered at P < 0.05.Results: Genotyping analyses indicated that in elite karate-ka, an increase in DD frequency was observed (63.0%) compared to non-athlete (41.0%) and amateur Karate-ka groups, significantly (14.7%) (χ2=14.430; P=0.011); but genotype distribution of HIF1α (χ2=2.746, P=0.60) and IGF1 (χ2=1.549, P=0.81) weren’t significantly different. In addition, the mean of TGS of elite karate-kas (69.85) was higher than amateur Karate-kas (64.40) and non-athlete (63.37), but it wasn’t significant (F=1.66, P=0.08). Conclusions: Results have proved that the ACE is a sensitive polymorphism tool to differentiate elite from amateur karate-kas. Additionally, the use of TGS hadn’t been revealed in survey because karate has the multifactorial demands to for success likely; so, the genetic talent needs to be checked by a variety of polymorphisms in different geographical zones, too.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پلی مورفیسم, ACE, HIF1α, IGF1, کاراته کاران نخبه و آماتور
نویسندگان مقاله محمد رضا باتوانی |
استادیار مرکز تربیت‌بدنی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

کامران قائدی |
استاد گروه سلولی و مولکولی و میکروب‌شناسی، دانشکدۀ علوم و فناوری‌های زیستی‌، دانشگاه‌ اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی https://spj.ssrc.ac.ir/article_2207_c23244d351f50b47366b489ab22e1380.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات