این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مهندسی عمران امیرکبیر، جلد ۵۳، شماره ۷، صفحات ۲۸۲۱-۲۸۳۶
عنوان فارسی بررسی آزمایشگاهی تأثیر تثبیت شیمیایی و زیستی بر خصوصیات خاک رس بستر راه
چکیده فارسی مقاله تثبیت شیمیایی خاک ضعیف بستر راه، یک روش مناسب و ضروری برای پرهیز از مشکلات جایگزینی خاک ضعیف با منابع منتخب قرضه به لحاظ اقتصادی و زیست‌محیطی است. در تثبیت شیمیایی، استفاده از مصالح نوین از جمله پلیمرها به جای مصالح سنتی مانند آهک موجب تسریع عملیات و همچنین کاهش فشار بر منابع می­شود ولی آثار زیست‌محیطی و مقاومت درازمدت این روش‌­ها دغدغه متخصصین است. اخیرا طبق توصیه پیمان زیست‌محیطی کیوتو در بخش تثبیت خاک با اهداف ژئوتکنیکی، تحقیق بر روی روش‌­های نوین زیستی تثبیت خاک از جمله روش "تثبیت میکروبی خاک" گسترش یافته است. در این پژوهش تأثیر تثبیت خاک رس بستر راه به دو روش شیمیایی و زیستی از طریق آزمایش­های مختلف، بررسی و مقایسه شده است. در تثبیت شیمیایی از یک پلیمر مایع به نام پلی‌الکترولیت کاتیونی و در تثبیت زیستی، از روش رسوب میکروبی کربنات کلسیم، به عنوان یک روش به‌سازی میکروبی استفاده شده است. در هر دو روش وزن مخصوص خشک خاک، کاهش و رطوبت بهینه آن افزایش می‌­یابد. تثبیت شیمیایی، دامنه خمیری را افزایش و تثبیت میکروبی آن را کاهش می‌­دهد. هر دو ماده در غلظت­‌های پایین، pH محیط را تا دوره زمانی سه روزه افزایش می­‌دهند. هر دو ماده مقاومت فشاری تک‌محوری و مدول الاستیسیته خاک را تقریباً به یک میزان افزایش می‌­دهند که به لحاظ اقتصاد پروژه (هزینه و زمان)، تثبیت شیمیایی با پلی‌الکترولیت کاتیونی و به لحاظ مسائل زیست‌محیطی، تثبیت زیستی به روش MICP برای خاک مورد مطالعه مناسب است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تثبیت شیمیایی، تثبیت زیستی، بستر رس، پلی‌الکترولیت کاتیونی، به‌سازی میکروبی،
عنوان انگلیسی Experimental Study of the Effect of Chemical and Biological Stabilization on Clay Subgrade Soil
چکیده انگلیسی مقاله Chemical stabilization of weak subgrade soil is a viable and essential method of avoiding weak soil replacement problems with selected borrow pit from an economically and environmentally point of view. Although the use of new materials such as polymers instead of traditional materials such as lime accelerates operations and reduces resource pressure, the environmental impact and long-term resistance in these methods are concerns for experts. Recently, according to the “Kyoto Environmental Protocol” recommendation on soil stabilization with geotechnical purposes, research on new biological methods of soil stabilization including "soil microbial stabilization" has been developed. In this study, the effect of clay subgrade stabilization with chemical and biological methods was investigated and compared through different experiments. Cationic polyelectrolyte as a liquid polymer and microbial-induced calcium carbonate precipitation (MICP) was used to stabilize chemically and biologically respectively. In both methods, the specific dry weight of soil decreases, and its optimum moisture content increases. Chemical stabilization increases plastic index and microbial stabilization decreases it. Both materials at low concentrations raise the pH for up to three days. Both materials increase the uniaxial compressive strength and elasticity modulus of the soil almost equally. In terms of project economy (time and cost), chemical stabilization with cationic polyelectrolyte, and terms of environmental issues, the MICP method is suitable for the studied soil.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تثبیت شیمیایی, تثبیت زیستی, بستر رس, پلی‌الکترولیت کاتیونی, به‌سازی میکروبی
نویسندگان مقاله سیامک شفقتیان |
گروه ژئوتکنیک دانشکده عمران دانشگاه تبریز،تبریز،ایران

غلام مرادی |
دانشیارگروه ژئوتکنیک دانشکده عمران دانشگاه تبریز،تبریز،ایران

هوشنگ کاتبی |
دانشیار گروه ژئوتکنیک دانشکده عمران دانشگاه تبریز،تبریز،ایران

نشانی اینترنتی https://ceej.aut.ac.ir/article_3793_724affa95515da8bffe4ea9e7516a8f7.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات