این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های خاک، جلد ۲۷، شماره ۱، صفحات ۷۱-۸۳
عنوان فارسی بررسی اثر پلیمر پلی وینیل استات بر پایداری خاکدانه‌های خشک
چکیده فارسی مقاله فرسایش بادی و آبی از عوامل اصلی در آسیب به خاک و منابع طبیعی هستند. در تحقیقات پیشین تأکید زیادی بر نقش پایداری خاکدانه‌ها در کنترل فرسایش خاک و جلوگیری از حرکت و جابجایی آنها توسط عوامل فرسایشی شده است. بدین منظور، استفاده از مواد پلیمری به منظور کنترل فرسایش بادی مورد توجه قرار گرفته است اما مسئله موجود میزان تأثیر و مدت زمان دوام این محصولات در خاک­های مختلف است که می‌بایستی مشخص گردد. این پژوهش در راستای ارزیابی تأثیر امولسیون پلیمری بر پایه پلی وینیل استات (PVA) بر شاخص پایداری خشک خاک­ها، تغییرات آن در طول زمان و انتخاب میزان بهینه در خاک­های مختلف انجام شده است. بدین منظور پس از تهیه سه نمونه خاک با بافت سبک، متوسط و سنگین از نقاط مختلف و انجام آزمایش­های تعیین رطوبت طبیعی نمونه‌ها، دانه‌بندی به طریق هیدرومتری و الک و تعیین حدود آتربرگ خاک بر روی آنها، با استفاده از سه نوع خاک با چهار سطح 0، 25، 40 و 50 گرم از ماده پلیمری در هر متر مربع خاک به ترتیب با غلظت­های 0، 25، 40 و 25 گرم در لیتر، 12 تیمار آزمایشی تهیه گردید. سپس میانگین وزنی قطر خاکدانه خشک (MWD) هر تیمار در سه تکرار و در بازه‌های زمانی 1 روز، 1، 3 و 6 ماه پس از تهیه، اندازه­گیری شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که در بیشتر بازه‌های زمانی مورد نظر، افزودن ماده پلیمری به صورت معنی­داری میزان MWD خاک­ها را نسبت به نمونه‌های تیمار شده با آب (شاهد) افزایش داده‌اند. همچنین، میزان ماده پلیمری و حجم امولسیون پلیمری اضافه شده تواماً بر میزان پایداری خاکدانه تأثیر می‌گذارد. تأثیر تمام تیمارهای پلیمری بر میزان شاخص پایداری خاکدانه­های ایجاد شده در ماسه بادی نسبت به تیمار شاهد حتی پس از 6 ماه هم کاملاً چشمگیر است. مقادیر MWD خاک متوسط تمام تیمارها تا 3 ماه بالاتر از شاهد بوده و پس از 6 ماه، تنها تیمار 50 گرم بر متر مربع ماده پلیمری همچنان دارای مقادیر بزرگتری نسبت به تیمار شاهد است. در خاک سنگین تیمار شده با پلیمر نیز، تنها MWD تیمار 50 گرم بر متر مربع است که پس از 6 ماه با خاک شاهد در سطح 1 درصد تفاوت معنی­دار داشته و همچنان دارای ابعاد بزرگتری نسبت به تیمار شاهد است. سرانجام تیمار با میزان 25 گرم پلیمر بر مترمربع خاک (با غلظت 25 گرم در لیتر) به دلیل آنکه کمترین میزان پلیمر و کمترین میزان حجم امولسیون اضافه شده به خاک را داراست به عنوان گزینه مؤثر انتخاب گردید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها، پایداری خاکدانه‌ها،
عنوان انگلیسی Effect of Polyvinyl Acetate Polymer on Stability of Dry Aggregates
چکیده انگلیسی مقاله Wind and water erosion are among the main causes of damage to the soil and environment. In previous studies, a great emphasis has been placed on the role of aggregates stability in erosion control and prevention of particles movement and displacement. For this purpose, the use of polymeric materials to control wind erosion has been considered, but the amount and duration of their effects on aggregate stability in different soils must be determined. This study aimed to investigate the impact of a Polyvinyl Acetate-based polymeric emulsion on dry aggregate stability, time-variation of dry Mean Weight Diameter (MWD), and optimum amount of polymer in different soils. To do this, three different soils were selected with light, medium, and heavy texture and soil characteristics such as determination of initial water content, particle size analysis, hydrometer tests and Atterberg Limits were determined. Later, 12 treatments were applied using four levels of 0, 25, 40, and 50 g/m2 of polymeric material with concentrations of 0, 25, 40 and 25 gr/lit and with three different soils. Then, in one day, one month, three, and six months intervals after preparation, the MWD of treatments were measured in three replications. Statistical analysis showed that, in many time intervals, application of polymeric material had significantly increased the MWD compared to water treated (control) samples, and both the amount of polymeric material and the volume of added emulsion affected aggregate stability. Compared to the water treated samples, the effect of all polymeric treatments on dry aggregate stability of sandy soil were considerable even after 6 months. MWD values of all polymeric treatments of the silty loam soil were higher than the control samples till 3 months but, after six months, only the MWD of polymeric treatment of 50 gr/m2 was still greater than the control. Also, in polymeric silty caly loam soil, only the MWD of the 50 gr/m2 treatment was still greater than the control samples after six months. Finally, polymeric treatment with 25 gr/m2 application was chosen as effective treatment because of having the lowest applied polymeric material and lowest polymeric emulsion volume.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها, پایداری خاکدانه‌ها
نویسندگان مقاله محمد موحدان |
محقق مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج

نادر عباسی |
استادیار پژوهشی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج

مجید کرامتی |
مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین

نشانی اینترنتی https://srjournal.areeo.ac.ir/article_126225_4331a71811157218ceb1417b14defae2.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات