این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های خاک، جلد ۲۴، شماره ۱، صفحات ۹-۱۹
عنوان فارسی تأثیر خاک فسفات همراه با گوگرد و ریزجانداران بر عملکرد و ترکیب شیمیایی کلزا
چکیده فارسی مقاله کاربرد مستقیم خاک فسفات به عنوان یک کود فسفره که از ساده‌ترین وکم هزینه‌ترین روش‌های تأمین فسفر گیاه محسوب می‌شود، در خاکهای آهکی به علت حلالیت ناچیز خاک فسفات چندان موثر نبوده و ثمربخش نیست. کاربرد خاک فسفات مخلوط شده با گوگرد و مواد آلی و مصرف خاک فسفات همراه با میکروارگانیسم‌های مختلف و از جمله حل کننده‌های فسفات، اکسید کننده‌های گوگرد و قارچ های میکوریزی، از جمله روش های مستقیم کاربرد خاک فسفات به شمار می‌روند. تحقیق حاضر در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد دزفول با هدف استفاده مستقیم از خاک فسفات به منظور تأمین فسفر مورد نیاز کلزا،. به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 8 تیمار و سه تکرار در یک خاک آهکی اجرا گردید، که تیمارها شامل: شاهد، کود سوپرفسفات تریپل (80 کیلوگرم در هکتار)، خاک فسفات (160 کیلوگرم در هکتار)، خاک فسفات +مواد آلی، خاک فسفات+ موادآلی + مایه تلقیح باکتریهای حل کننده فسفات، خاک فسفات + گوگرد + مایه تلقیح تیوباسیلوس، خاک فسفات + گوگرد + موادآلی، خاک فسفات + گوگرد + مایه تلقیح تیوباسیلوس + موادآلی بودند. پس از عملیات تهیه زمین، در کرتهایی به ابعاد 7×3 متر تیمارها اعمال شدند. نیتروژن (اوره)، پتاسیم (سولفات پتاسیم) و روی (سولفات روی) در تمام کرت‌ها بر اساس آزمون خاک یکنواخت مصرف گردیدند. بذور کلزا با فاصله 20 سانتی‌متری روی پشته‌هایی به فواصل 60 سانتی‌متر کاشته شدند. در طی مراحل رشد گیاه، عملیات داشت در همه واحدهای آزمایشی یکنواخت صورت گرفت. پس از کامل شدن دوره رشد گیاه، برداشت گیاه انجام شد و عملکرد دانه، عملکرد کاه، تعداد بوته در کرت، تعداد غلاف در هر بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزاردانه، درصد روغن و پروتئین دانه و همچنین میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد، آهن، روی، مس و منگنز در دانه و بخش هوایی اندازه‌گیری شدند. بیشترین عملکرد دانه و کاه از تیمار سوپرفسفات تریپل (تیمار2) بدست آمد که در مقایسه با شاهد عملکرد دانه و کاه را به ترتیب 60 و 92 درصد افزایش داد. تیمار خاک فسفات + گوگرد + ماده آلی + مایه تلقیح تیوباسیلوس (تیمار8) در مقایسه با شاهد عملکرد دانه و کاه را به ترتیب 38 و 70 درصد افزایش داد و تنها تیماری بود که با تیمار کود سوپرفسفات در یک سطح آماری قرار گرفت و با سایر تیمارها تفاوت معنی‌دار نشان داد. از لحاظ وزن هزاردانه، تعداد دانه در غلاف، تعداد بوته در مترمربع، تعداد غلاف در بوته و درصد پروتئین دانه تفاوت معنی‌دار بین تیمارها مشاهده نشد. تیمار 8 با 39 درصد افزایش روغن دانه، بعد از تیمار 2 حائز بیشترین درصد روغن دانه بود. در مجموع تیمارهای حاوی گوگرد در مقایسه با تیمارهای بدون گوگرد درصد روغن بیشتری داشتند و این برتری در مورد برخی از تیمارها معنی‌دار بود. از لحاظ غلظت نیتروژن، پتاسیم، گوگرد، آهن، روی، مس و منگنز برگ و دانه، تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد ولی تیمارهای 8 و 2 نسبت به سایر تیمارها از لحاظ شاخص‌های مذکور برتری نشان دادند. از لحاظ نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد، روی، آهن، مس و منگنز جذب شده توسط دانه، تیمار 2 و تیمار 8 با دارا بودن بیشترین مقادیر، در یک سطح آماری قرار گرفته و تفاوت آنها با شاهد معنی‌دار بود. بررسی روند تغییرات فسفر خاک نیز نشان داد که 2 ماه بعد از اعمال تیمارها فسفر قابل جذب خاک به حداکثر رسیده و پس از اندکی کاهش در تمام تیمارها روند نسبتاً یکسانی را نشان داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله گوگرد، حل کننده فسفات، مایه تلقیح تیوباسیلوس، کلزا، خاک فسفات،
عنوان انگلیسی Effect of Rock Phosphate Along With Sulfur and Microorganisms on Yield and Chemical Composition of Canola
چکیده انگلیسی مقاله In order to evaluate rock phosphate direct application as a source of phosphorus for canola, a randomized complete block experiment with 8 treatments and 3 replications was carried out at Safiabad Agricultural Research Station of Dezful on a calcareous soil. The treatments included: T1= the control; T2= triple superphosphate (80 kg/ha); T3= rock phosphate (160 kg/ha); T4= rock phosphate + organic material; T5= rock phosphate + organic material + inoculum of phosphate solubilizing bacteria; T6= rock phosphate + sulfur + Thiobacillus inoculum; T7= rock phosphate + sulfur + organic materials; T8= rock phosphate + sulfur + Thiobacillus inoculum + organic materials. After preparing soil for cultivation plots were made measuring 37m followed by the application of experimental treatments as described. The major nutrients, nitrogen (as urea), potassium (as potassium sulfate) and zinc (as zinc sulfate) were applied at rates based on soil tests equally on all plots. Canola seeds were planted 20 cm apart on ridges 60 cm a part. Cultivation practices were applied uniformly in each plot during the growing season. Plants were harvested at the end of the growing season when the seed yield, straw yield, number of bushes per plot, number of pods per plant; number of seeds per pod, thousand kernel weight, the oil and protein content of seeds as well as the concentrations of phosphorus, potassium, sulfur, iron, zinc, copper, and manganese in the seeds and shoots were determined.The highest seed and straw yields were obtained with triple super phosphate (T2) which increased the seed and straw yields by 60 and 92% respectively as compared with the control. Treatment 8, rock phosphate + sulfur + organic matter + Thiobacillus inoculum increased the seed and straw yield by 37.7 and 70 per cent respectively as compared to the control, which was the only treatment being statistically in the same category as triple superphosphate treatment but significantly different from other treatments. There were no significant treatment effects on the thousand kernel weight, number of seeds per pod, number of plants per square meter, number of pods per plant, or the protein content of the seeds. Treatment 8 increased seed oil content by 39.04% and was second only after treatment 2 with respect to improving seed oil content. As a whole treatments that contained sulfur, produced seeds with greatest percent oil which were significant in some cases. There were no significant differences with respect to the leaf and seed concentrations of nitrogen, potassium, sulfur, zinc, iron, copper and manganese among different treatments, however T8 and T2 performed superior to the other treatments with respect to the indices mentioned. T8 and T2 performed the best and were in the some statistical group with regard to significantly improving the uptake, by seeds, of nitrogen, phosphorus, potassium, sulfur, zinc, iron, copper and manganese as compared with the control. Data analysis on the trend of changes in soil available phosphorus also showed that 2 months after the application of the treatments available phosphorus reached a maximum level followed by a small decrease in every treatment and then followed a rather similar trend there after.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله گوگرد, حل کننده فسفات, مایه تلقیح تیوباسیلوس, کلزا, خاک فسفات
نویسندگان مقاله سعید سلیم پور |
کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد- دزفول

کاظم خاوازی |
استادیار پژوهش موسسه تحقیقات خاک و آب

حبیب اله نادیان |
دانشیار گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه ملا ثانی اهواز

حسین بشارتی |
استادیار پژوهش موسسه تحقیقات خاک و آب

نشانی اینترنتی https://srjournal.areeo.ac.ir/article_126525_3434df9ea9f4621428579800e2d85690.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات