این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های خاک، جلد ۲۱، شماره ۲، صفحات ۲۶۱-۲۶۸
عنوان فارسی بررسی توان تولید HCN در سویه های ریزوبیومی بومی خاکهای ایران و اثرات کاربرد سویه های برتر بر شاخص های رشد گیاه
چکیده فارسی مقاله توانایی تولید HCNتوسط سویه های مختلف باکتری به اثبات رسیده است.روش غیر مستقیم کارکرد HCNدر باکتری های PGPRاز طریق کنترل بیولوژیک عوامل بیماری زای گیاهی میباشد. اخیرا" مطالعات انجام شده توسط Pierik, و همکاران (1999) ثابت نمود که سیانید یک لیگاند ذاتی برای پیوند شدن با آهن در جایگاه فعال برخی از آنزیم های باکتری محسوب می شود.همچنین سیانید های تولید شده توسط باکتریها می توانند از طریق تشکیل کمپلکسهای خاص موجب افزایش تحرک برخی از عناصر فلزی از جمله Fe گردند. این پژوهش برای اولین بار در کشور، با هدف بررسی توانایی تولید HCN توسط سویه های ریزوبیومی بومی و ارزیابی اثرات کاربرد مایه تلقیح سویه های برتر بر شاخص های رشد برخی از گیاهان زراعی در دو مرحله آزمایشگاهی و گلخانه ای به اجرا درآمده است. ابتدا 454 جدایه (ریزوبیومی) انتخاب شده از بین جنسهای مختلف ریزوبیومی مورد بررسی های میکروسکوپی و بیوشیمیایی لازم قرار گرفتند. از کشت خالص و تازه تمامی جدایه های ریزوبیومی، سوسپانسیونی با جمعیت یکسان و معادل cfu ml-1 108×5 تهیه شد. تعیین توان تولید HCN با استفاده از روش پیشنهادی لورک (1948)، اصلاح شده توسط Alstrom (1989) انجام پذیرفت و طی آن سویه های ریزوبیومی در درجات مختلف سیانوژنی گروه بندی شدند. درآزمونهای گلخانه ای تأثیر کاربرد مایه تلقیح سویه های برتر سیانوژن در مقایسه با یک سویه ی برتر ریزوبیومی مولد سیدروفور و نیز شاهد منفی (فاقد باکتری) بر شاخص های رشد و عملکرد گیاهان یونجه و ذرت مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج حاصل اولاً ثابت می کند که باکتریهای ریزوبیومی در زمره باکتری های سیانوژن قرار دارند. از مجموع 454 جدایه ریزوبیومی تعداد 33 جدایه (26/7%) توان تولید HCN را نشان دادند. ثانیاً این توانایی در بین سویه های مختلف یکسان نمی‎باشد. بیشترین تعداد سویه های سیانوژن مشترکاً متعلق به دو گروه Rhizobium leguminosarum bv viciea (R.l.v) و Sinorhizobium meliloti(S.m) (مجموعاً حدود 80%) بود. در مقابل هیچیک از باکتریهای کند رشد ریزوبیومی (جنس برادی ریزوبیوم) توان تولید HCN نداشتند. اثر تیمار مایه تلقیح ریزوبیومی سیانوژن (تیمارB4،R.l.v) بر روی گیاهان یونجه و ذرت موجب تفاوت معنی داری در عملکرد بیولوژیک و اجزاء عملکرد گیاه نسبت به تیمار شاهد منفی (BO) نگردید ولی در اثر این تیمار غلظت آهن در اندام هوایی گیاه ومقدار آهن قابل جذب در خاک افزایش یافت. بطور کلی و در مجموع HCN رفتاری شبیه سیدروفور از خود نشان داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله باکتریهای ریزوبیومی، PGPR، HCN، سیدروفور،
عنوان انگلیسی Assessment of HCN Production Potential in Rhizoidal Strains Which Are Native to Iranian Soil and the Effect of Superior Strains Application on Growth Characteristic Traits
چکیده انگلیسی مقاله The performed researches during last decade have proved new perspective of rhizobacterial application. These researches show that rhizobia can cause growth and plant yield increase in different ways in spite of their main role in N2 fixation. So rhizobacteria are considered as plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) now. These bacteria can make nutrition improvement or plants health level increase in direct (plant growth hormones production, organic and inorganic insoluble phosphate solubilizing,…) and indirect(siderophore, HCN,…production) way, altogether they can cause products yield increase. One of the PGPR factors is HCN production ability to Proteobacteria and in many cases in Psudomonas. Certain rhizobia strains are recently introduced as Hydrogen Cyainde production bacteria too, several researching tasks have been performed on indigenous rhizobia but cyanogens ability has studied in none of them, so this research with the aim of HCN production effects on growth charactacterisitcs of some plants was planned and carried out for the first time in two laboratory and green-house stages as follow: At first, biochemical and microscpis tests were performed on 454 selected rhizobial isolates among different rhizobial genus. Suspension with the same population of 5*108 cfu.ml-1 were prepared from all pure and fresh rhizobial culture. HCN production ability determination was performed by Lock (1948), which was corrected by alstrom (1987), so rhizobial strains were grouped in cyanogenecy different levels from 1 to 4, as the least, almost low, almost high, the most in HCN production. Cyanogens super strains inoculants application effect and alfafa, wheat and corn yields in green house test were evaluated too. The results first prove rhizobacteria as cyanogens. 33 isolates (7.26%)from 454 rhizobial isolates had the ability of HCN production. Secondly, this ability is not the same in different strains. Abundance of the strains among different HCN production potential levels (1-4) were 10, 6, 11 and 6(2.2, 1.32, 2.42 and 1.32% the most abundance among cyanogens rhizobia belonges to both Rlv and S.m group (almost 80%) in return any of slow growing (Brady)rhizobia (Clycin Max and Peanut) was not able to produce HCN. The results of different plant growth promoting rhizobacteria inoculants application on legumes (alfalfa)and nonlegume plant (wheat and corn) also proves that inoculation of these plants with HCN productive rhizobial strain didn’t cause significant difference in any of measured items such as biological yield and plant yield in comparison with control treatment without fertilizer (Negative Control). 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله باکتریهای ریزوبیومی, PGPR, HCN, سیدروفور
نویسندگان مقاله حسینعلی علیخانی |
استادیار گروه علوم خاک پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

محمدرضا قنادها |
گروه زراعت و اصلاح نباتات، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران

نشانی اینترنتی https://srjournal.areeo.ac.ir/article_127128_ad3060548a75030bcf1e409a27e56524.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات