این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های خاک، جلد ۱۹، شماره ۲، صفحات ۱۵۱-۱۶۱

عنوان فارسی بررسی چند عامل سرخشکیدگی پسته و کنترل آن با تغذیه بهینه
چکیده فارسی مقاله به منظور تعیین پراکنش، درصد وقوع و همچنین شناسایی عامل و یا عوامل بوجودآورنده عارضه سرخشکیدگی درختان پسته،‌ در سال 1381 از 203 باغ مناطق رفسنجان، کرمان، یزد و خراسان بازدید بعمل آمد. میزان وقوع عارضه سرخشکیدگی از 4 تا 90 درصد با متوسط 15 درصد و در رفسنجان 28 درصد تخمین زده شد. از باغ‌های مورد مطالعه بطور تصادفی 31 باغ مشخص و با حفر پروفیل نمونه‌برداری خاک از عمق‌‌‌های 40-0، 80-41 و 120-81 سانتی‌متر انجام و تجزیه‌های فیزیکی و شیمیایی انجام گرفت. از آب و همچنین برگ درختان پسته انتخابی نمونه‌برداری بعمل آمد و تجزیه‌های شیمیایی انجام پذیرفت. روابط همبستگی بین میزان سرخشکیدگی و فاکتورهای اندازه‌گیری شده بدست آمد. نتایج نشان داد که سرخشکیدگی با خصوصیات شیمیایی خاک (EC، Na، K، SAR، Na/Ca و Na/K) همبستگی مثبت داشت. با استفاده از رگرسیون گام به گام معادله *737/0=R2 (SAR)soil946/0+ (K)soil194/0- 799/51=Y بین سرخشکیدگی با K و SAR خاک حاصل و در سطح یک درصد معنی‌دار شد. با توجه به اینکه تعدادی از محققین قارچ Paecilomyces variotii را به عنوان یکی از عوامل بوجودآورنده عارضه سرخشکیدگی پسته معرفی نموده‌اند، سپس آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 6 تکرار بر روی 24 درخت 25 ساله رقم فندقی در باغی که حدود 30 درصد سرخشکیدگی داشت، طی سال‌های 1381 و 1382 انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از تیمار اول = شرایط باغدار (سولفات آمونیوم + سوپر فسفات تریپل هر کدام به میزان یک کیلوگرم برای هر درخت)؛ تیمار دوم = تیمار اول + پتاسیم بصورت سولفات پتاسیم به میزان 3 کیلوگرم برای هر درخت؛ تیمار سوم = تیمار دوم + کلسیم به صورت گچ به میزان 40 کیلوگرم برای هر درخت و تیمار چهارم = تیمار سوم + روی به صورت سولفات روی به میزان 1500 گرم برای هر درخت. در شهریور ماه 1383 مایه‌‌‌زنی قارچ موردنظر به صورت مستقیم روی شاخه‌های درختان تحت تیمار انجام شد. نتایج نشان داد در تمام شاخه‌هایی که مایه‌زنی قارچ P. variotii انجام گرفته بود در مقایسه با شاخه‌های شاهد (تلقیح شده با محیط کشت بدون قارچ) شانکر دیده شد که نشان می‌دهد این قارچ یکی از عوامل زنده ایجادکننده این عارضه است. لیکن رعایت اصول تغذیه بهینه بویژه مصرف کودهای حاوی پتاسیم، کلسیم و روی تأثیر معنی‌داری در کاهش عارضه داشت و این عناصر توانستند طول سرخشکیدگی ایجاد شده را به میزان 63 درصد کاهش دهند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پسته (Pistacia vera L.)، سرخشکیدگی، پتاسیم، کلسیم، روی و سدیم،

عنوان انگلیسی Investigation of some Causes of Die-back Disorder of Pistachio Trees and its Control through Balanced Fertilization in Southern Iran
چکیده انگلیسی مقاله The incidence of die-back in pistachios (Pistacia vera L.) is common in many pistachio producing countries including U.S., Greece, Italy, and South Africa. This problem also occurs extensively in pistachio orchards of Iran where it has caused yields to be low. In order to evaluate the spread, percent occurrences as well as to determine the causative factor(s) of this incidence, some 203 pistachio orchards located in Rafsanjan, Kerman, Yazd and Khorasan regions were visited during the period from 2002 to 2004. It was noted that from 4 to 90 percent, or on the average 28 percent of the trees, had been affected and that the rate of this incidence had increased by 60% during the ten year period from 1994 to 2004. Soil samples from profile depths of 0-40, 41-80 and 81-120 cm were collected in 31 randomly selected orchards for physicochemical analysis. Likewise, leaf samples as well as samples of irrigation water were collected in those orchards for chemical analysis. Then, correlations between the incidence of die-back and the examined factors were calculated. It was noted that the incidence of die-back in pistachios was positively correlated with soil EC, Na, K, SAR, Na/Ca and Na/K values. A stepwise regression analysis yielded the following equation: Y= 51.799-0.194 (K)soil+0.946 (SAR)soil R2= 0.737 On the basis of our findings and the reports by others that the fungus Paecilomyces variotti was the causative agent for die-back in pistachios, a randomized complete block experiment was conducted with 4 treatments and 6 replications on a total of twenty four 25-year old trees of Fandoghi pistachio variety which were 30% affected by die-back problem to investigate the effect of balanced fertilizer application on preventing this incidence. The treatments included T1= the growers conventional method (ammonium sulfate+triple superphosphate at the rate of 3 kg each per tree); T2=T1+ potassium at the rate of 3kg potassium sulfate per tree; T3= T2+calcium applied as gypsum at the rate of 40 kg/tree; and T4=T3+zinc applied as zinc sulfate at the rate of 1500 g/tree. The direct fungal inoculation of the trees followed two years of the fertilizer treatments. The results showed a significant decrease (at 1% level) in the incidence of die-backs with treatments T2, T3 and T4 as compared with the farmers conventional methods. In other words, the application of potassium,calcium and zinc sulfate reduced this problem by 63 percent. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پسته (Pistacia vera L.), سرخشکیدگی, پتاسیم, کلسیم, روی و سدیم

نویسندگان مقاله وحید مظفری |
دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس

محمد جعفر ملکوتی |
دکتری دانشگاه تربیت مدرس

بهمن خلد برین |
عضو هیأت علمی دانشگاه ولی‌عصر رفسنجان

محمد بای‌بوردی |



نشانی اینترنتی https://srjournal.areeo.ac.ir/article_127439_4f8bf6d5acea363c0d03d60d15a7f59d.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات