این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های دانش زمین، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۴۹-۶۱
عنوان فارسی خاستگاه زمین ساختی ماسه‌سنگ های سازند بایندور (نئوپروتروزوئیک پسین) در برش چپقلو، شمال‌غرب ایران
چکیده فارسی مقاله جایگاه زمین ساختی ایران طی نئوپروتروزوئیک پسین به خوبی شناخته شده نیست و پیشنهاداتی از حاشیه غیرفعال (ایران به­عنوان بخشی از پلاتفرم آفرو-عربی) تا حاشیه فعال (ایران به­عنوان بخشی از زمین­های پیرامونی گندوانا) وجود دارد. خاستگاه زمین ساختی سازند بایندور که طی این زمان نهشته شده است، می­تواند اطلاعات ارزشمندی از تکامل زمین ساختی ایران طی نئوپروتروزوئیک پسین را فراهم کند. سازند بایندور در برش چپقلو به­طور غالب از سنگ­های سیلیسی آواری ارغوانی تیره تا قرمز رنگ، بیشتر گلسنگ و به میزان کم­تر ماسه­سنگ و سنگ­های کربناته، تشکیل شده است (m400~). ماسه­سنگ ها حاوی مقادیر فراوانی کوارتز، فلدسپار و قطعات سنگی ولکانیکی (اغلب آندزیتی و ریولیتی) هستند و ترکیب Q44F30RF26 (لیتیک آرکوز تا آرکوزیک لیتارنایت)، Qt47F30L23 و Qm37F30Lt33 دارند. این داده­ها به روشنی نشان می­دهد که ماسه­سنگ های سازند بایندور از منشا کمان ماگمایی با ترکیب سنگ­های ولکانیکی فلسیک/حدواسط و سنگ­های نفوذی گرانودیوریتی رخنمون یافته، منشا گرفته­اند. بلوغ نیافتگی بافتی و ترکیبی رسوبات سازند بایندور در کنار شکل نسبتا زاویه­دار تا زاویه­دار دانه­های ناپایدار همانند قطعات سنگی ولکانیکی، نشان دهنده منشا گرفتن محلی از سنگ­های رخنمون یافته اطراف (منشاهای نزدیک) و نهشت در یک حاشیه قاره­ای فعال است. این نتایج شواهد جدیدی از نقش فرورانش در این دوره زمانی در ایران، به­عنوان بخشی از زمین­های پیرامونی گندوانا را فراهم می­کنند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله چپقلو، خاستگاه زمین ساختی، سازند بایندور، کمان ماگمایی، نئوپروتروزوئیک پسین،
عنوان انگلیسی Tectonic provenance of the Bayandor sandstones (late Neoproterozoic) in the Chopoghlu section, Northwest Iran
چکیده انگلیسی مقاله The tectonic setting of Iran during late Neoproterozoic time is not fully understood, with proposals ranging from passive margin (Iran as a part of Afro-Arabian platform) to active margin (Iran as a part of Peri-Gondwanan terranes). Tectonic provenance of Bayandor Formation, which is deposited during this time, can provide constraints on late Neoproterozoic tectonic evolution of Iran. The Bayandor Formation in the Chopoghlu section is mainly composed of dark purple to red siliciclastics, mainly mudrocks and minor sandstones (~400m). The sandstones contain abundant quartz, volcanic lithic fragments (mainly andesite and rhyolite), and feldspars and have an average composition of Q44F30RF26 (lithic arkose to arkosic litharenite), Qt47F30L23 and Qm37F30Lt33. The data presented here clearly indicate that the Bayandor sandstones were derived from magmatic arc sources dominated by relatively felsic/intermediate volcanic rocks and unroofed granodiorite intrusives. Textural and compositional immaturity of Bayandor sediments, along with sub-angular to angular shapes of labile grains such as volcanic rock fragments, suggest local derivation from surrounding exposed basement (proximal sources), and deposition on an active continental margin. These results provide new constraints on subduction scenario during this time interval in Iran, as a part of the Peri-Gondwanan terranes.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله چپقلو, خاستگاه زمین ساختی, سازند بایندور, کمان ماگمایی, نئوپروتروزوئیک پسین
نویسندگان مقاله نجمه اعتمادسعید |
دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان (IASBS)

محبوبه حسینی برزی |
دانشگاه شهید بهشتی تهران

نشانی اینترنتی https://esrj.sbu.ac.ir/article_96304_c11cb3ef7266682617efa6a58e737789.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات