این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های دانش زمین، جلد ۳، شماره ۳، صفحات ۸۵-۱۰۳
عنوان فارسی تحلیل کاربری اراضی بافت فرسوده (مطالعه موردی: شهر مراغه)
چکیده فارسی مقاله برنامه­ریزی کاربری اراضی هسته اصلی نظام برنامه­ریزی شهری است و هدف از آن پیشنهاد توزیع و ترکیب مناسب کاربریها و فعالیّت­های شهری است. نیل به این هدف نیازمند درک چگونگی تخصیص فضا میان کاربریها و نحوۀ آرایش فضایی آنها در وضع موجود است که با روشهای تحلیل کمی و کیفی کاربریها میسر می­شود.محله هفت از ناحیه یک شهر مراغه یکی از محلات فرسوده شهری است که کاربری اراضی در سطح محلّه از نظر شاخص­های کمی و کیفی (سرانه­ها، همجواری و سازگاری) هماهنگی چندانی با استانداردهای شهرسازی ندارد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی است و در آن با استفاده از شاخص­های استاندارد سرانه­ها، روش نزدیکترین مجاورت (RN) و ماتریس سازگاری به تحلیل کمی و کیفی کاربری­ها می­پردازد.یافته­های تحقیق بیانگر کمبود سرانه کاربریهای خدماتی – رفاهی، مازاد بیش از حد کاربریهای تجاری، بی نظمی در الگوی توزیع کاربریها و وجود ناسازگاری میان آنها در سطح محله است. لذا در این محله از شهر مراغه باید با بالا بردن سرانه کاربریهای خدماتی-رفاهی، توزیع مناسب آنها در سطح محله و حذف کاربریهای ناسازگار به ارتقاء سطح زندگی محله کمک کرد 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کاربری اراضی شهری، استاندارد سرانه‌ها، روش نزدیکترین مجاورت، ماتریس سازگاری، بافت فرسوده،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کاربری اراضی شهری, استاندارد سرانه‌ها, روش نزدیکترین مجاورت, ماتریس سازگاری, بافت فرسوده
نویسندگان مقاله ژیلا سجادی |
دانشیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی

زهره فنی |
دانشیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی

ابراهیم سامی |
دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی

نشانی اینترنتی https://esrj.sbu.ac.ir/article_94821_9b6a78a74bec1a0a83abe8fba564a922.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات