این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های فقهی، جلد ۱۷، شماره ۳، صفحات ۱۰۲۵-۱۰۵۴
عنوان فارسی روش فکری و استنباطی مکتب تفکیک در مقایسه با اخباری‌گری
چکیده فارسی مقاله مکتب تفکیک، مکتب نوظهوری است. برخی آن را نه مکتبی جدید، بلکه ادامۀ همان «مکتب معارفی خراسان» یا «مکتب معارف اهل بیت(ع)» می‌دانند که آغاز آن به عصر میرزا مهدی غروی اصفهانی برمی‌گردد. شالودۀ فکری این مکتب، معرفی قرآن و سنت به‌عنوان تنها منابع شناخت است. مخالفان، آن را نواخباریگری می‌دانند، زیرا تأکید این مکتب بر استناد به ظواهر قرآن و سنت به‌عنوان تنها منابع شناخت، رواج ظاهرگرایی در این مکتب را به ذهن می‌آورد. دو نقطۀ افتراق مهم بین این دو وجود دارد؛ یکی آنکه مکتب تفکیک برخلاف اخباریگری برای عقل در مراتبی اعتبار قائل است. دیگر آنکه بر‌خلاف اخباریگری اجتهاد و علم اصول را رد نمی‌کند، هرچند نتیجۀ آرای آن تحدید و تضعیف علم اصول باشد. با وجود این نقطۀ اشتراک انکارناپذیر آن دو مکتب نص‌گرایی و تأکید بر استناد به ظواهر آیات و روایات است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اخباریگری،استنباطی،تفکیک،روش فکری،نص‌گرایی،
عنوان انگلیسی The Method of Thinking and Inferring of Separation School in Comparison with Traditionalism
چکیده انگلیسی مقاله The school of separation is a new school. It is considered by some scholars to be the continuation of “Learning School of Khorasan” or “Learning school of Ahl-ul-Bayt (AS)”, which began at the time of Mirza Mahdi Gharavi Isfahani, but not a new school. It is based on the idea of introducing the Holy Quran and the Sunnah as the only sources of knowledge. The school of separation is considered by the opponents as the new variation of traditionalism, because its emphasis on citation to the appearance of the Holy Quran and the Sunnah as the only sources of knowledge reminds of the promotion of externalism. There are two basic differences between two schools of separation and traditionalism. First, the separation school, contrary to traditionalism, accepts the function of wisdom in some stages. Second, it does not deny ijtihad and principles of Islamic jurisprudence (Osul) as traditionalism does, even if they result in the limitation and weakening of the principles of Islamic jurisprudence. However, the most common undeniable characteristic of these two schools is textualism and their emphasis on the citation to the appearance of the verses of the Holy Qurans and Islamic traditions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اخباریگری,استنباطی,تفکیک,روش فکری,نص‌گرایی
نویسندگان مقاله معصومه سادات فرحی |
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق، دانشکده الهیات ، دانشگاه قم، قم، ایران

محمد جواد حیدری خراسانی |
استادیار، دانشکده الهیات ، دانشگاه قم ،قم ، ایران

نشانی اینترنتی https://jorr.ut.ac.ir/article_76809_b43ad31ba082b2314bb5aec7d31d1623.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات