این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های نوین روانشناختی، جلد ۱۶، شماره ۶۱، صفحات ۵۲-۶۴
عنوان فارسی اثربخشی آموزش حل مسئله به روش شناختی اجتماعی بر خود توانمندسازی اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان
چکیده فارسی مقاله هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش حل مسئله به روش شناختی اجتماعی بر خود توانمندسازی اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گـروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه (دوره دوم) شهرستان تبریز در سال تحصیلی 97-96 بود. از جامعه مورد نظر، تعداد 60 نفر دانش آموز به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمـایش(30 نفر) و کنترل(30 نفر) قرار داده و پرسشنامه های خود توانمندسازی اجتماعی و سازگاری اجتماعی بعنوان پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت ده جلسه تحت آموزش مهارت حل مسئله قرار گرفتند. در طی این مدت بر روی گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. در نهایت همان مقیاس ها بعنوان پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. جهت تحلیل داده­ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان خود توانمندسازی اجتماعی و سازگاری اجتماعی گروه آزمـایش بیشتر از گروه کنترل است. لذا، آموزش مهارت حل مسأله کارایی بالایی در افزایش خود توانمندسازی اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آموزش حل مسئله، خود توانمندسازی اجتماعی، سازگاری اجتماعی،
عنوان انگلیسی Effectiveness of Problem Solving Skills Training with Social - Cognitive Approach in Social Self-Empowerment and Social Adjustment in Girl Students
چکیده انگلیسی مقاله The aim of present research was to study the effectiveness of problem solving skills training in social self–empowerment and social adjustment. In this quasi-experimental research with pre-test, post-test design and control group, the study population included female second-year high school students in Tabriz in academic year 2017-2018. Therefore, using multistage random sampling, 60 subjects were selected and divided into experimental and control groups (30 subjects in each group). In pretest stage, they were assessed by and self–empowerment questionnaire of Felner (1990) and social adjustment of Sinha & Sing. Then the experimental group participated in 10 sessions of problem solving training, however the control group did not receive any intervention. Subsequently, posttest was conducted. Data were analyzed by univariate analysis of covariance. Results showed the experimental group had a higher social self–empowerment and social adjustment than the control group. So, problem solving skills training was effective in the improvement of social self–empowerment and social adjustment.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله آموزش حل مسئله, خود توانمندسازی اجتماعی, سازگاری اجتماعی
نویسندگان مقاله نیر دشتی |
دانشجوی دکترای گروه روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران

امیر پناه علی |
استادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران

معصومه آزموده |
استادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران

نشانی اینترنتی https://psychologyj.tabrizu.ac.ir/article_11404_282b31c082625c46a649f164bf833447.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات