این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی، جلد ۱۷، شماره ۳۴، صفحات ۱۷۱-۱۸۲
عنوان فارسی تاثیر دو نوع برنامه‌ی تمرین تناوبی شدید بر اینترلوکین-۶ و آیریزین پلاسما در زنان جوان دارای اضافه‌وزن
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: با توجه به همه‌گیری چاقی در سرتاسر جهان و تاثیرات نامطلوب آن بر سلامت، وضعیت جسمانی و روانی افراد مبتلا به چاقی و همچنین پاسخ ترشح سیتوکین‌ها در واکنش به انقباضات عضلانی و تاثیر آن‌ها بر کاهش درصد چربی و چاقی، در این مطالعه تاثیر دو نوع تمرین تناوبی شدید بر غلظت اینترلوکین-6 و آیریزین پلاسما در زنان جوان دارای اضافه‌وزن بررسی شد. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود. 30 زن ارای اضافه وزن به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و به صورت تصادفی به 2 گروه تمرینی HIIT-1 (تناوبی شدید 4 وهله‌ای ) و HIIT-2 (تناوبی شدید 8 وهله‌ای ) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین HIIT-1 شامل4 وهله فعالیت یک دقیقه‌ای با حداکثر شدت و 4 دقیقه پیاده‌روی ملایم در چهار هفتۀ نخست، 5 وهله فعالیت یک دقیقه‌ای با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و 4 دقیقه پیاده‌روی ملایم در هفته‌های پنجم و ششم و 6 وهله فعالیت یک دقیقه‌ای با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و 4 دقیقه پیاده‌روی ملایم در هفته‌های هفتم و هشتم) بود. برنامه تمرین HIIT-1 شامل 8 وهله فعالیت سی ثانیه‌ای با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و 2 دقیقه پیاده‌روی ملایم در چهار هفتۀ نخست، 10 وهله فعالیت سی ثانیه‌ای با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و 2 دقیقه پیاده‌روی ملایم در هفته‌های پنجم و ششم و 12 وهله فعالیت سی ثانیه‌ای با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و 2 دقیقه پیاده‌روی ملایم در هفته‌های هفتم و هشتم بود که به مدت 8 هفته انجام شد. سطوح پلاسمایی اینترلوکین 6 و آیریزین قبل و پس از تمرین اندازه گیری شد. نتایج: یافته‌های پژوهش نشان‌داد هر دو نوع پروتکل تمرینات تناوبی شدید 4 وهله‌ای و 8 وهله‌‌ای موجب کاهش معنادار غلظت اینترلوکین-6 در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون شد (P< 0.05) اما بین دو نوع تمرین HIIT تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین تمرینات تناوبی شدید 4 وهله‌ای و 8 وهله‌‌ای موجب افزایش معنادار غلظت آیریزین پلاسما در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون شد (P< 0.05) ، اما بین دو نوع تمرین HIIT تفاوت معناداری در سطح آیریزین مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: به‌طور کلی می‌توان گفت با توجه به نتایج به‌دست آمده از دو نوع پروتکل تمرینات تناوبی شدید 4 وهله‌ای و 8 وهله‌‌ای بر سطوح اینترلوکین-6 و آیریزین پلاسمایی در زنان مبتلا به اضافه‌وزن اثر داشته و می‌توانند نقش موثری را در کاهش وزن در این افراد داشته باشند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اینترلوکین-6، آیریزین، اضافه وزن،
عنوان انگلیسی The Effect of Two Types of High Intensity Interval Training Programs on Plasma Level of Interleukin-6 and Irisin in Young Overweight Women
چکیده انگلیسی مقاله Background & Purpose: Considering the worldwide obesity and its adverse effects on health, physical and mental condition of obese people and also the response of cytokines secretion in response to muscle contractions and their effect on reducing the percentage of fat and obesity, in this study the effect of two types of high intensity interval training on plasma interleukin-6 and irisin concentration has been investigated in young overweight women.. Methodology: The current research was semi-experimental. 30 overweight women voluntarily participated in this study and were randomly divided into 2 training groups HIIT-1 (intense 4-bout interval) and HIIT-2 (intense 8- bout interval) and a control group. The HIIT-1 exercise program includes 4 sessions of one-minute activity with maximum intensity and 4 minutes of gentle walking in the first four weeks, 5 sessions of one-minute activity with an intensity of 80 to 90% of the maximum heart rate and 4 minutes of gentle walking in the fifth and sixth weeks and 6 sessions. One-minute activity with an intensity of 80-90% of the maximum heart rate and 4 minutes of gentle walking in the 7th and 8th weeks). The HIIT-1 exercise program includes 8 sessions of 30-second activity with an intensity of 80-90% of the maximum heart rate and 2 minutes of gentle walking in the first four weeks, 10 sessions of 30-second activity with an intensity of 80-90% of the maximum heart rate and 2 minutes of gentle walking in The fifth, sixth and 12th weeks were 30 seconds of activity with an intensity of 80-90% of the maximum heart rate and 2 minutes of gentle walking in the seventh and eighth weeks, which were done for 8 weeks. Plasma levels of interleukin 6 and irisin were measured before and after training. Results:The findings of the research showed that both types intense interval training protocols caused respectively a significant decrease and increase in interleukin-6 and irisin concentration in the post-test compared to the pre-test (P< 0.05), but no significant difference was observed between the two types of HIIT training. Conclusion: According to the results obtained from two types of protocols, intense intermittent exercises have an effect on interleukin-6 and plasma irisin levels in overweight women and can play an effective role in weight loss in these people.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اینترلوکین-6, آیریزین, اضافه وزن
نویسندگان مقاله علی اصغر رواسی |
استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

پریسا پورنعمتی |
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

سامسون سرابی |
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://asp.journals.umz.ac.ir/article_3838_f940fe9b3af03253383e364a30654361.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات