این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کیمیای هنر، جلد ۱۱، شماره ۴۴، صفحات ۳۹-۵۳
عنوان فارسی مطالعه گسست در پیکرنگاری درباری عصر قاجار براساس نظریه قدرت میشل فوکو
چکیده فارسی مقاله پیکرنگاری درباری از آخرین سبک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های نگارگری ایرانی است که بیش و کم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان آن را سبکی تلفیق‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شده از عناصر ایرانی و اروپایی دانست. این سبک با الهام از فرنگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وجود آمد، اما در عصر قاجار تحولات مهمی را از سر گذارند؛ از جمله این تحولات گرایش به نوعی رئالیسم در بازنمایی پیکره‌‌‌‌‌ها بود. این پژوهش در تلاش است که به دو پرسش در پیرامون این گرایش پاسخ دهد: پرسش اول آنکه گرایش رئالیستی در پیکرنگاری درباری در ارتباط با چه نوع گفتمان اجتماعی به وجود آمد و پرسش دیگر اینکه پیامد آن در فرهنگ بصری ایران چه بوده است. برای همین منظور، ابتدا ویژگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اصلی پیکرنگاری درباری قبل و بعد از فتحعلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شاه شناسایی و چگونگی ایجاد این گرایش به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌عنوان گسستی مهم در بازنمایی پیکره‌‌‌‌‌ها شرح داده شد؛ سپس با تکیه به اندیشه‌‌‌‌‌های میشل فوکو پیرامون مفهوم تکنیک قدرت، ارتباط این گرایش با گفتمان اجتماعی آن عصر تحلیل و پیامد این گسست در فرهنگ بصری ایران بررسی شد. پس از تحلیل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های انجام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شده که به صورت کیفی و با روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی بوده است، این نتیجه حاصل شد که گسست پیکرنگاری درباری در بازنمایی فرم بدن و درون گفتمان وقایع نگاری صورت گرفته و از تصویر همچون نوشتار برای ثبت چیزها بهره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برداری شده است؛ پیامد آن اینکه به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌عنوان تکنیک قدرت ـ ثبت علاوه بر بازتولید این گفتمان در حوزه هنر، منطق وقایع‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نگارانه و رئالیستی را جانشین زبان استعاری در فرهنگ بصری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و بدین ترتیب راه برای جذب تکنیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عکاسی و نقاشی رئالیستی هموار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هنر قاجار، نگارگری، پیکرنگاری درباری، میشل فوکو، قدرت
عنوان انگلیسی A Study the Rupture in Royal Portraiture of Qajar era based on Michel Foucault’s Theory of Power
چکیده انگلیسی مقاله Royal Portraiture is one of the last Iranian miniature styles which more or less can be considered a Synthesis Style of Iranian and European elements. This style was inspired by Westernization, but underwent important changes during the Qajar era. In this research, one tries to analyze and interpret one of its ruptures that occurred in the era of Mohammad Shah. The main issue of the present project is to study the ways this rupture and its consequences were occurred in Qajar visual culture. For this purpose, first, the main features of Royal Portraiture before and after the Fath-Ali Shah era were identified and then, the ways of the occurrence of this rupture were described. After that, based on Michel Foucault's thoughts on the concept of the technique of power, the consequences of this rupture were examined. In this project, which was based on qualitative and analytical research method, after conducting studies, the result obtained from this study shows that the rupture of the Royal Portraiture was taken place in representation of body figure and in the discourse of chronology. The consequence was that, this rupture as a technique of power-record, in addition to reproducing this discourse, replaced metaphorical logic with realistic language in visual culture.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Qajar Art, Miniature, Royal Portraiture, Michel Foucault, Power
نویسندگان مقاله محمدعلی عبدالمحمدی | Mohammad Ali Abdolmohammadi


نادر شایگان‌فر | Nader Shayeganfar


نشانی اینترنتی http://kimiahonar.ir/browse.php?a_code=A-10-1-317&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات