این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
شنبه 6 دی 1404
روانشناسی سلامت
، جلد ۱۱، شماره ۴۴، صفحات ۱۵۳-۱۶۶
عنوان فارسی
اثربخشی درمان فعالسازی رفتاری بر انعطافپذیری شناختی و افسردگی در بیماران با سابقه جراحی قلب
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان فعالسازی رفتاری بر انعطافپذیری شناختی و افسردگی در بیماران با سابقه جراحی قلب انجام شد. روش: پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون یا گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه بیماران قلبی جراحی شده در بیمارستانهای قلب شهر تبریز بود. بر این اساس حدود 60 نفر در دو گروه 30 نفری شامل گروه آزمایش (30=N) و گروه کنترل (30 =N) و به روش در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای استاندارد افسردگی بک، استیر و براون (1996) و پرسشنامه انعطافپذیری شناختی دنیس و واندر وال (2010) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره درمان فعالسازی رفتاری بر افسردگی (05/0P>) و انعطافپذیری شناختی (01/0P>) و مولفههای آن از جمله جایگزینها (05/0P>)، کنترل (01/0P>)، جایگزینهایی برای رفتارهای انسانی (05/0P>)، موثر میباشد. بنابراین استفاده از درمان فعالسازی رفتاری بر افسردگی و انعطافپذیری شناختی و مولفههای آن از جمله جایگزینها، کنترل و جایگزینهایی برای رفتارهای انسانی گروه آزمایش تاثیر معناداری داشته است. نتیجهگیری: گروه درمان فعالسازی رفتاری باعث کاهش افسردگی و افزایش انعطافپذیری شناختی و مولفههای آن از جمله جایگزینها، کنترل و جایگزینهایی برای رفتارهای انسانی آن در بیماران جراحی قلب شده میباشد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
&،quot،درمان فعال سازی رفتاری&،quot،، &،quot،انعطاف پذیری شناختی&،quot،، &،quot،افسردگی&،quot،، &،quot،بیماران با جراحی قلب&،quot،،
عنوان انگلیسی
The Effectiveness of Behavioral Activation Therapy on Cognitive Flexibility and Depression in Patients with a History of Cardiac Surgery
چکیده انگلیسی مقاله
Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of behavioral activation therapy on cognitive flexibility and depression in patients with a history of Cardiac surgery. Method: The quasi-experimental study was a pretest-posttest or control group. The statistical population included all Cardiac patients operated on in Tabriz heart hospitals. Based on this, about 60 people in two groups of 30 people including the experimental group (N=30) and the control group (N=30) were selected by Convenience Sampling. Beck, Steer and Brown (1996) standard depression questionnaires and Dennis and Wonder Wall (2010) cognitive flexibility questionnaire were used to collect data. Multivariate covariance was used to analyze the data. Findings: The results of multivariate analysis of covariance of behavioral activation therapy on depression (P>0.05) and cognitive flexibility (P>0.01) and its components including alternatives (P>0.05), control (P>0.01), alternatives to human behaviors (P>0.05), are effective. Therefore, the use of behavioral activation therapy has a significant effect on depression and cognitive flexibility and its components, including alternatives, controls and alternatives to human behaviors in the experimental group. Conclusion: Behavioral activation treatment reduces depression and increases cognitive flexibility and its components, including alternatives, controls and alternatives to its human behaviors in patients undergoing Cardiac surgery.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
&,quot,درمان فعال سازی رفتاری&,quot,, &,quot,انعطاف پذیری شناختی&,quot,, &,quot,افسردگی&,quot,, &,quot,بیماران با جراحی قلب&,quot
نویسندگان مقاله
فاطمه صغری حجازی |
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، پردیس دانشگاه تبریز.
رضایت پرویزی |
گروه جراحی قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
زینب خانجانی |
استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز.
نشانی اینترنتی
https://hpj.journals.pnu.ac.ir/article_9551_68f140cb7029fbc0ad722e3bd868a4ed.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات