این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۶، شماره ۱۲، صفحات ۹۱۳-۹۱۸

عنوان فارسی فاکتورهای موثر بر پیش‌آگهی بیماری پمفیگوس ولگاریس: مطالعه روی ۱۱۹ بیمار
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: از زمان معرفی استروئیدهای سیستمیک، پیش‌آگهی بیماران مبتلا به پمفیگوس به طور قابل ملاحظه‌ای بهبود یافت. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تظاهرات بالینی اولیه بیماری پمفیگوس ولگاریس (پیش از شروع درمان) بر پیش‌آگهی نهایی این بیماری می‌باشد. روش‌بررسی: در یک مطالعه مداخله‌ای که بر 119 بیمار مبتلا به بیماری پمفیگوس ولگاریس انجام پذیرفت. پس از شروع درمان با رژیم مشترک پردنیزولون و آزاتیوپرین بیماران به مدت حداقل یک سال تحت پی‌گیری قرار گرفتند. ارتباط فاکتورهای دموگرافیک و شاخص‌های بیماری با پیش‌آگهی شامل میزان مرگ و میر، عود ماژور، عود مینور و مدت رمیسیون اولیه بیماری بررسی شد. یافته‌ها: 100 نفر از بیماران (1/84%) برای مدت بیش از یکسال پی‌گیری شده بودند، که در مدت پی‌گیری موردی از مرگ و میر وجود نداشت. در مدت پی‌گیری، 28 بیمار (5/23%) دچار عود ماژور و 65(6/54%) بیمار دچار عود مینور شده بودند. فراوانی عود ماژور در بیمارانی که درمان آنها با فاصله شش ماه یا کمتر شروع شده بود در مقایسه با دیگر بیماران کمتر بود 18 نفر (8/17%) در برابر 12 نفر (4/41%). مدت رمیسیون اولیه در اغلب بیماران 77(7/64%) نفر بیش از یک‌سال بود و این زمان به ترتیب دربیماران با ضایعات پوستی بیش از 10 عدد در هنگام بستری طولانی‌تر و در بیماران مسن (سن<50 سال) کوتاه‌تربود. نتیجه‌گیری: سن بالا، جنس مرد، فاصله زمانی بیش از شش ماه بین تشخیص بیماری تا شروع درمان و ضایعات پوستی بیش از 10 عدد در هنگام بستری با پیش‌آگهی بدتر بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس همراهی دارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پمفیگوس ولگاریس،پیش‌آگهی،استروئید،آزاتیوپرین

عنوان انگلیسی Prognostic factors of pemphigus vulgaris disease: a study on 119 patients
چکیده انگلیسی مقاله Background: Since the systemic steroids are introduced in Pemphigus Vulgaris treatment, the prognosis of disease improved significantly. This study was designed to evaluate determining factors in the prognosis of pemphigus vulgaris in Iranian patients. Methods: In this study, 119 patients with documented pemphigus vulgaris who had presented to Razi Hospital from 2001 until 2003 were included. These patients had presented for the first time and treated with prednisolone and Azathioprine. Morality rate, minor and major relapses and duration of first remission had been defined as prognostic criteria and correlation between them and other demographic variables and disease characteristics were investigated. Results: The majority of patients (84.1%) were followed for more than one year. The major recurrence and minor recurrence occurred in 28(23.5%) and 65(54.6%) of patients respectively, no case of mortality was observed. In patients who received treatment six months or less after onset of disease the frequency of major recurrence was less than the others. 18(17.8%) vs. 12(41.4%), (p=0.009). Duration of primary remission more than one year was detected in most of the patients (64.7%). In patients with less than 10 initial cutaneous lesions, period of primary remission was longer than the other patients. (p=0.009). Shorter duration of primary remission were noted in older patients (age>50) in comparison with younger patients (age≤50, p=0.04). Conclusions: Male gender, old age, interval more than 6 months between onsets of symptoms to initial treatment and more than 10 skin lesions on admission, are associated with poor prognosis of pemphigus vulgaris.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Prognosis,pemphigus vulgaris

نویسندگان مقاله زهرا حلاجی | halaji z


نفیسه اسماعیلی | esmaili n


فاطمه معین الدین | moeineddin f


فاطمه زینالی | zeinali f


لیلا اعلمی | aalami l


شیدا شمس دواچی | shams davatchi sh



نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-508&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات