این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات عرفانی، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۷۱-۹۴
عنوان فارسی بررسی تطور تاریخی ولایت تکوینی از حکیم ترمذی تا ابن عربی در متون منثور عرفانی
چکیده فارسی مقاله ریشه در افکار عارفان نخستین داشته است. این مقاله با روش « ولایت تکوینی » تعبیر نوظهور توصیفی تحلیلی و با استناد به آثار صوفیان نشان داده است که حکیم ترمذی اولین صوفیی بود که بدون وارد کردن افکار فلسفی مسألۀ ولایت را مطرح کرد. عارفان پس از وی، از جمله طوسی، کلاباذی، ابوطالب مکّی، سلّمی، قُشیری و هجویری نیز به صورت اجمالی به این مسأله پرداختند، اما اندیشه ترمذی را دنبال نکردند. ولایت تکوینی در اندیشه آنان به معنای تصرفهای تکوینی غیرعادی اولیای الهی بوده است. نجمالدین کبری تا حدی به اندیشه ترمذی نزدیک شد و از رابطۀ ولی با اسمای الهی سخن گفت. ابنعربی ضمن پذیرش اندیشۀ ترمذی به سؤالهای وی پاسخ گفته و با تلفیق برخی از مبانی فلسفه مشاء انسجامی بیش از پیش به موضوع ولایت داد؛ بنابراین اندیشه ولایت تکوینی از ترمذی تا ابنعربی همراه با تطور تاریخی بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ولایت تکوینی، ولایت باطنی، اولیای الهی، حکیم ترمذی، ابنعربی،
عنوان انگلیسی A Study of Historical Evolution of Welāyat TakwÄ«nÄ« from HakÄ«m TermazÄ« to Ibn ‘ArabÄ« in Sufi Prosaic Texts
چکیده انگلیسی مقاله The newfound term “Wilāyat Takwīnī (Ontological Guardianship) has its origin in opinions of early Sufis. This paper has written by descriptive analytical method, Based on mystic’s works that has shown that Hakim Termezi (295or 300 A.H.) was the first Sufi who brought up the issue of “Wilāyat Takwīnī” without any philosophical ideas. The Sufis since him, such as: Tousi (378 A.H.), Kilābādhī (380 A.H.), Abu Tālib Makkī(386 A.H.), Sollami(412 A.H.), Qosheiri (465 A.H.), and Hojwīrī(481to500) also considered the issue of “Wilāyat Takwīnī” without following his idea. In their opinions,“ Wilāyat Takwīnī” was meaning the unusual genetic possession (Tassarrof Takwīnī) of Divine saints (Awliā Elāhi).Najm al-din Kobrā’s idea (610 to 618) was approximately near to the Termezi idea and spoke about the Relation between Wilāyat and Divine Names (Asmā ilāhī). Ibn Arabi (638 A.H.), in addition to acceptance of Termezī’s idea, also answered his questions and made more coherence for the issue of “Wilāyat Takwīnī” by assimilating some of the Peripatetic philosophy’s bases. Therefore, the theory of “Wilāyat Takwīnī” has been by a historical evolution from Termezi to Ibn ‘Arabī.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ولایت تکوینی, ولایت باطنی, اولیای الهی, حکیم ترمذی, ابنعربی
نویسندگان مقاله جعفر رحیمی |


نشانی اینترنتی https://s-erfani.kashanu.ac.ir/article_113108_0f54ad9e56aa3fa9c0e91152670ae68e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات