این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات عرفانی، جلد ۸، شماره ۱، صفحات ۱۸۵-۲۱۴
عنوان فارسی نقش صوفیه در گسترش آیین‌های نقالی و روضه‌خوانی
چکیده فارسی مقاله این مقاله نقش صوفیه در گسترش قصه‌گویی، نقالی و روضه‌خوانی را در سه بخش دنبال می‌کند. در بخش اول به قصه‌گویی به عنوان یکی از کارکردهای اجتماعی تصوف می‌پردازد و علل مخالفت علمای دوره صفوی با قصه‌گویی را بازگو می‌کند. در ادامه، موضوع قصه‌ها و ارتباط آن با واقعۀ کربلا و چگونگی تطور مقتل‌خوانی به قصه‌خوانی در روضه الشهداء کاشفی و عکس‌العمل متفاوت عالمان رسمی شیعه در این باره بررسی می‌‌شود. در بخش دوم، به معرفی نقالی و دو صورت فرعی آن یعنی پرده‌خوانی و سخنوری پرداخته و قصه‌گویی صوفیه در کسوت نقالان در دوران صفوی را در آیینه اسناد و گزارش‌های سیاحان غربی نشان می‌دهد. همچنان که در دوره قاجاری نیز نقالی یکی از کارکردهای اصلی دراویش خاکساری و به‌خصوص فرقه عجم مطرح می‌شود. در بخش سوم، به نقش اصلی نقالان صوفی در گسترش روضه‌خوانی در دوران صفوی و قاجاری اشاره شده و نشان داده شده که نقالی مذهبی و گرایش به نقل واقعه عاشورا هم در ماده و هم صورت، عنصری صوفیانه است. این آیین‌ها به رغم مخالفت اولیه متشرعان با اقبال عمده عوام و خواص مواجه شده و از مهم‌ترین سنت‌های عزاداری به شمار می‌رود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله صوفیه، عزاداری محرم، قصه‌خوانی، نقالی، روضه الشهدا، روضه‌خوانی،
عنوان انگلیسی The Role of Sufis in Spread of Naqqāli and Rawzahkhāni
چکیده انگلیسی مقاله The present study attempts to investigate the role of Sufism in development of story-telling, naqqāli (narrating of important old Iranian stories) and Rawzahkhāni (telling story of mourning for Imams) arranged in three sections. The first part of the article is intended to inspect story-telling as a social practice of Sufism. It also expresses the reasons behind Safavid Scholars’ opposition with storytelling. Then, the content of stories, their connection to the event of Karbalā, the evolution of maqtal khāni in Kāshefi’s Rawzat al- Shohadā (The Garden of the Martyrs), and different reactions of Shi‘a scholars to this event is analyzed. Next section of present study seeks to introduce Naqqali and its’ subcategories such as Pardeh khāni. Besides, Sufis’ story-telling in the Safavid era as reflected in reports and records of western travelers is explored. Naqqali appears as one of the main activities exercised by dervishes of Khāksār especially in the sect of ajam. In the third section, the main role of Sufi Naqqals in the development of rawzakhāni in Safavid and Qajāri periods are revealed. Further analysis indicates that people’s tendency toward religious Naqqali and description of ‘Ashourā event presumed to be a Sufism concept. Although firstly opposed by extremists, these traditions have been mostly welcomed by public and nobles so that both of them emerged to be the most important traditions of mourning.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله صوفیه, عزاداری محرم, قصه‌خوانی, نقالی, روضه الشهدا, روضه‌خوانی
نویسندگان مقاله محمد مشهدی نوش آبادی |
دانشگاه تربیت معلم آذربایجان

نشانی اینترنتی https://s-erfani.kashanu.ac.ir/article_113068_6df3d2777d91e9494bb4b86378657ef1.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات