این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۴۷، شماره ۱، صفحات ۷۵-۹۱

عنوان فارسی نقدی بر نظریه فقهی کفایت پنجاه سوگند توسط مدعی در قسامه (مبانی فقهی ماده ۳۷۷ لایحه قانون مجازات سال ۱۳۹۰)
چکیده فارسی مقاله قسامه یکی از ادله اثبات جرم قتل است که در صورت وجود لوث، قابل استناد خواهد بود. در شیوه‌ اجرای آن دو نظریه‌ عمده وجود دارد. به طور خلاصه نظریه نخست ادای پنجاه سوگند توسط پنجاه نفر را لازم می‌داند لکن نظریه دوم ادای‌‌ همان پنجاه سوگند را توسط شخص مدعی برای اثبات جرم کافی می‌پندارد. نظریه دوم فتوای مشهور و نظریه اول مضمون فتوایی نادر می‌باشد. به موجب ماده 248 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 نظریه مشهور حاکم بود لکن در سال 81 -1380با اصلاح قانون مجازات اسلامی این حکم بر اساس فتوای مقام معظم رهبری نسخ گردید و قانون‌گذار برای اثبات قتل عمدی، سوگند 50 نفر را بدون تکرار قسم، ضروری دانست. در قانون مجازات مصوب سال 90 نیز همین مبنا حاکم است. در این مقاله سعی شده است تا مبنای فقهی و حقوقی ماده 377 قانون اصلاح شده، بررسی گردد. نگارنده معتقد است با توجه به برخی قرائن موجود در ادله، حتی اگر نظریه دوم مبانی محکمی داشته باشد، قسامه یک نهاد تعبدی محض نیست بلکه به نحو طریقیت منظور شارع بوده و در صورت لزوم، حاکم اسلامی می‌تواند کیفیت آن را تغییر دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله قتل، قصاص، قسامه، ماده 377 ق. م. ا،

عنوان انگلیسی A Critique on the Legal Theory of the Sufficiency of Swearing Fifty Oaths by the Claimant in Qasāma (Compurgation) (The Legal Principles of Article 377 of the Penal Code Bill of 1390 sh/2011)
چکیده انگلیسی مقاله Qasāma is one of the proofs for homicide, which will be reliable in case of the existence of lawth (strong suspicion). There are two major views on how it is implemented. In sum, the first view deems as necessary swearing fifty oaths by fifty people; however the second view deems as sufficient swearing of fifty oaths by the claimant for proving the crime. The second view is a generally accepted fatwā and the first one is a rare fatwā theme. According to article 248 of the Islamic penal code passed in 1370 sh/1991, the generally accepted view dominated; however, in 1380-81 sh/2001-2002 upon the amelioration of the Islamic penal code, this rule was annulled by the fatwa of the Supreme Leader, and for proving homicide, the legislator deemed as necessary the swearing oaths by fifty people without repeating the oath. In the penal code passed in 1390 sh/2011, this same basis dominates. It is attempted in this article to examine the legal and judicial basis of article 377 of the ameliorated law. The writer believes that, with respect to some proofs existing in the evidences, even if the second view has strong foundations, qasāma is not a merely devotional institution; rather, the legislator has intended it in terms of intermediation and, if necessary, he can change its quality.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله قتل, قصاص, قسامه, ماده 377 ق. م. ا

نویسندگان مقاله حسین حقیقت پور |
دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد

محمد تقی فخلعی |
دانشگاه فردوسی مشهد

احسان علی‌اکبری بابوکانی |
دانشگاه فردوسی مشهد

حسین ناصری مقدم |
دانشگاه فردوسی مشهد


نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_29537_cec958d593b4bbf983b1b85c816cb6dd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات