این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۳۹، شماره ۳، صفحات ۱۵۷-۱۷۹
عنوان فارسی نظریه ایجاب ملزِم درآیینه تطبیق
چکیده فارسی مقاله در فقه اسلامی )در مذاهب فقهی امامیه، شافعی و حنفی( این قاعده پذیرفته شده است که تا زمانی که قصد انشا و توافق طرف قرارداد به ایجاب ملحق نشود. هیچ گونه اثر حقوقی به وجود نمی آید، و موجب هر زمانی قبل از قبول می تواند از ایجاب خود عدول نماید و در قبال عـدول خود مسئولیتی نیز ندارد. در مقابل، فقیهان مالکی بر این اعتقادند که گوینده ایجاب نمی تواند قبل از قبول مخاطب از ایجابش رجوع کند. به اعتقاد اینان، گوینده ایجاب با صدور آن برای طرف مقابل حق قبول و تملک را ایجاد کرده است و طرف مقابل باید بتواند از این حق استفاده نماید. به همین دلیل، موجب، حق رجوع از ایجاب را ندارد و در صورت رجوع، رجوع و عدول او بی اعتبار است. این دیدگاه با آنچه که عموماً در حقوق غرب پذیرفته شده هماهنگ است. در نظامهای حقوقی نوشته و برخی از کشورهای کامن لویی نظریه ایجاب ملزم به عنوان یک قاعده مسلم حقوقی در قوانین پذیرفته شده است. امام خمینی از فقیهان برجسته امامیه در مورد نقش ایجاب در انعقاد قرارداد معتقد است صرف انشای ایجابی برای تحقق عقد کافی است و قبول نقشی جز تثبیت معامله ایجاد شده و پذیرش انشای گوینده ایجاب ندارد. با وجود این، ایشان بر این باور است که ایجاب الزام آور نیست و موجب هر زمانی قبل از قبول می تواند از ایجاب خود عدول نماید. به نظر می رسد از نظر منطق حقوقی و شیوه استدلال نمی توان دلیل متقنی برای پذیرش نظریه ایجاب ملزم ارائه نمود و در قلمرو احکام و قواعد اولیه پذیرش این نظریه با مشکل مواجه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ایجاب، قبول، ایجاب ملزم، تعهد یک طرفی، جرم مدنی،
عنوان انگلیسی Theory of Coercive Affirmation as Reflected in Comparisons
چکیده انگلیسی مقاله In Islamic jurisprudence (in Imāmī, Shāfi‘ī, and Ḥanafī legal schools), it is accepted as a rule that as long as the intention of creation and the agreement of the party to a contract is not supplemented to ījāb (affirmation, offer), no legal right will take effect, and the affirmer (mūjib) can withdraw from his affirmation any time before acceptance, with no responsibility ensued for his withdrawal. In contrast, the Mālikī jurists maintain that the announcer of ījāb can not withdraw his ījāb before the acceptance by the addressee. To their opinion, the announcer of ījāb creates by his announcement the right to accept and possession for the other person (i.e., the addresser), and the latter must be able to utilize this right. For this reason, the affirmer does not have the right to withdraw from his affirmation, and in case of withdrawing, his withdrawal would be invalid. This viewpoint is compatible with what is generally accepted in western law. In written legal systems and in some common law countries, the theory of coercive affirmation is accepted as an inalienable legal rule in law. Imam Khumayni, from among the eminent Imāmī jurists, believes concerning the function of ījāb in conclusion of an agreement that the simple affirmative creation (inshā’) is sufficient for the realization of a contract, and that acceptance has no function except in establishing the dealt transaction and accepting the creation of the announcer of ījāb. Nevertheless, he believes that ījāb is not coercive and the mūjib can withdraw from his ījāb any time before acceptance. It seems that from the viewpoint of logics of law and argument procedure no certified reasons can be presented for the theory of coercive affirmation (ījāb-i mulzim), and the acceptance of this theory faces difficulty in the realm of primary ordinances and rules.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ایجاب, قبول, ایجاب ملزم, تعهد یک طرفی, جرم مدنی
نویسندگان مقاله جلیل قنواتی |
دانشگاه تهران(پردیس قم)

نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_35644_2318699da36623e8a4b42615509e5ca9.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات