این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۳۶، شماره ۳، صفحات ۱۷-۴۲
عنوان فارسی اندیشه هفت اقلیم و ارزیابی یادکردهای آن در احادیث
چکیده فارسی مقاله بنابر یک باور باستانی مشترک میان اقوام گوناگون، زمین مسکون از هفت پاره تشکیل شده که نمود آن در فرهنگ اسلامی، اندیشه «هفت اقلیم» بوده است. در حالی که می‌دانیم شاخصترین الگوها از هفت پاره زمین سه الگوی ایرانی، هندی و یونانی بوده است، باید اذعان داشت که دست کم در حد واژه، واژه اقلیم نه یک ریشه ایرانی یا هندی، بلکه ریشه‌ای یونانی دارد. فارغ از واژه، در اصل، اندیشه هفت اقلیم اسلامی از جهاتی با الگوی یونانی و از جهاتی با الگوی ایرانی خویشاوندی دارد.فارغ از اندیشه هفت اقلیم یونانی که پس از نهضت ترجمه جای خود را در منابع اسلامی گشود، باید گفت در قرون نخستین اسلامی هفت کشور ایرانی نیز در میان مسلمانان کاملاً شناخته بوده است. دقیقاً دانسته نیست تصور هفت اقلیم چه موقع و چگونه وارد جهان اسلام گردیده، و سرگذشت آن تا نیمه دوم سده 3ق که به صورت یک اصطلاح جغرافیایی نه چندان دقیق در آثار آن دوره به کار رفته، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در دو سده نخست هجری، می‌دانیم که کلمه اقلیم چه در ترکیب هفت اقلیم و چه به تنهایی در آثار عربی رواجی نداشته است.در شرایط یاد شده، آنچه در پژوهش پیشینه این مفهوم در فرهنگ اسلامی حائز اهمیت است، کاربرد آن در چند حدیث شیعی و بیشتر از امیرالمؤمنین (ع) است. با مفروض گرفتن صحت استناد این احادیث می‌توان نتیجه گرفت که تصور هفت اقلیم پیش از سال 40 ق نیز بین مسلمین مأنوس بوده و از همینجاست که وضعیت سندی این روایات در تاریخ اندیشه هفت اقلیم اهمیتی والا یافته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اقلیم، استناد روایات، احادیث منتسب،
عنوان انگلیسی The Idea of the Seven Climates and the Examination of References to it in Traditions
چکیده انگلیسی مقاله ccording to an ancient belief shared among various nations, the inhabited quarter of the world consists of seven parts, which is represented in Islamic culture as “Seven Climates”. Although we know that the most outstanding models of seven parts of the world have been those of the three Iranian, Indian, and Greek, it is to be admitted that etymologically the word “iqlīm” (climate) is a Greek term, rather than an Indian or a Persian one. Apart from the term itself, the Islamic idea of seven climates is originally related to the Greek pattern in some aspects and to the Iranian in others.Notwithstanding the Greek idea of seven climates, which opened its way into the Islamic sources after the Translation Movement, it is to be asserted that the idea of seven Persian countries was well known among Muslims in the early centuries of Islam. It is not precisely known how and when the idea of “seven climates” entered the world of Islam; and its history up to the second half of the 3rd/9th century has remained ambiguous as an idea which had been used as a rather inaccurate geographical term in that period. We know that, in the first two centuries after Hijra, the word iqlīm had not been common in the Arabic works, neither by itself nor in combination with “seven climates”. In the aforementioned circumstance, what is of high importance in research about the history of this concept in the Islamic culture is its application in several Shi’ite traditions, mainly related from Amīr al-Mu’minīn (A.S.). Given the authenticity of the documentation of these traditions, it can be concluded that the idea of “seven climates” has been popular among Muslims before 40/660. It has been since then that the documentary status of these traditions has taken on a great importance in the history of the “seven climates” idea.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اقلیم, استناد روایات, احادیث منتسب
نویسندگان مقاله احمد پاکتچی |
امام صادق

نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_42288_5d7c89ea0e9d96e4103d49cc49505301.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات