این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۶، شماره ۲، صفحات ۸۵-۸۹
عنوان فارسی درمان جراحی بی‌اختیاری ادراری در زنان با نوار ترانس- ابتوراتور
چکیده فارسی مقاله هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثربخشی و ایمنی جراحی با روش نوار ترانس اوبتوراتور (با حداقل تهاجم) در درمان زنان با بی‌اختیاری استرسی ادراری می‌باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر، مطالعه One sample clinical trail است که برای اولین بار در بخش‌های زنان در ایران صورت گرفت. 35 بیمار با بی‌اختیاری استرسی ادراری مراجعه‌کننده به بیمارستان امام‌خمینی (ولیعصر) تحت عمل TOT قرار گرفتند. (سال 1382 تا 1383) متوسط سن بیماران 50 سال (74-26) بود. همه بیماران پس از عمل مورد معاینه بالینی، تست سرفه با مثانه پر، یوروفلومتری و ارزیابی post voiding residual قرار گرفتند. یافته‌ها: متوسط زمان پی‌گیری بیماران 14 ماه (26- 8) و متوسط زمان عمل جراحی حدود 20 دقیقه بود. میزان بهبودی کامل 4/91%، بهبودی نسبی 6/8% و عدم وجود شکست درمانی به‌دست آمد. به‌طور کلی عوارض حین عمل حدود 9/2% (خونریزی و هماتوم) بدون آسیب عروقی، عصبی و روده‌ای بود و یک مورد باقیمانده ادراری پس از عمل مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نتایج حاصله از مطالعات ابداع‌کننده این تکنیک یعنی آقای Delorme را تأیید کرد و نشان داد که این روش موثر و ایمن برای درمان زنان با بی‌اختیاری استرسی ادرار به تنهایی یا در ترکیب با ترمیم پرولاپس می‌باشد. با این حال بهتر است مطالعات RCT که بتواند روش TOT را با روش‌های جراحی استاندارد موجود در درمان بی‌اختیاری ادراری زنان مقایسه نماید، انجام گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بی‌اختیاری استرسی ادراری
عنوان انگلیسی Trans-obturator Tape in surgical treatment of urinary incontinence
چکیده انگلیسی مقاله Background: The aim of this study was to assess the efficacy and safety of a new minimally-invasive surgical procedure using trans-obturator Tape (TOT) to treat female stress urinary incontinence.Methods: This clinical trial study was performed from 2003 to 2004 in the Gynecology Department of Imam Hospital, Vali-e-Asr, Tehran, Iran. A total of 35 women with stress urinary incontinence underwent the TOT procedure. All patients underwent pre-operative clinical examination, cough-stress test (full bladder), uroflowmetry and post-voiding residual volume assessment. Results: The mean age of patients was 50 years, ranging from 26 to 74 years, with an average urinary stress incontinence duration of six years. The mean time of follow-up was 14 months (at 1, 6, 12 and 24 months) and the average duration of surgery was about 20 minutes. The perioperative complication rate was 9% with no vascular, nerve or bowel injuries. The rate of hemorrhagic side effects (spontaneously-absorbed hematoma and blood loss not requiring blood transfusion) was 2.9%. Post-operative urinary retention and vaginal erosion occurred in one case each the former was treated by intermittent self-catheterization. In total, 91.4% of patients were completely cured and 8.6% were improved without failure of treatment. Conclusions: The present study confirms the results obtained by Delorme and coworkers, and allows us to consider TOT as a safe, minimally invasive and efficient short-term surgical technique for the treatment of female stress urinary incontinence, alone or in combination with prolapse repair. Following this study, a randomized control trial is recommended to compare TOT with the gold standard surgery for women with urinary incontinence.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله TOT
نویسندگان مقاله زینت قنبری | ghanbari z


مژگان دهاقین | dahaghin m


مامک شریعت | shariat m


طاهره افتخار | eftekhar t


مریم اشرفی | ashrafi m


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-631&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات