این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم قرآن و حدیث، جلد ۵۰، شماره ۲، صفحات ۵۵-۷۷
عنوان فارسی زمینه‌های تاریخی شکل‌گیری انگاره تواتر قراءات
چکیده فارسی مقاله بسیاری از دانشمندان اهل سنت، در فاصله قرون میانه تا عصر حاضر و نیز برخی از علمای شیعه در فاصله قرون میانه تا متأخر، به طرح نظریه تواتر قراءات روی آورده‌اند. در حالی که چنین نظری در بین علمای متقدم شیعه و اهل سنت دیده نمی‌شود. این نکته، به ضمیمه مسأله تأثیر پذیری علم قراءات از سایر علوم اسلامی، به خصوص علوم حدیث، بررسی زمینه‌های تاریخی شکل‌گیری انگاره تواتر قراءات را ضروری می‌نماید. این پژوهش، از طریق بررسی سلسله‌وار جایگاه خبر واحد و متواتر در علم کلام، اصول فقه و حدیث، و در نظر گرفتن تغییر رویکردهایی که نسبت به یقین‌بخشی آن دو روی داده، به این نتیجه رسیده است که در پی شهرت مسأله انحصار یقین‌بخشی به خبر متواتر و تضعیف جایگاه خبر واحد ابتدا در کلام و بعد از آن در اصول فقه، در قرن پنجم، تقسیم خبر به واحد و متواتر، به علوم حدیث نیز راه یافت. این مسأله، بر قراءات که یکی از شاخه‌های علوم اسنادی است، تأثیر گذاشت. در نتیجه شهرت مسأله انحصار یقین‌بخشی به خبر متواتر، قراءات می‌بایست برای یقین‌آور بودن، متواتر می‌بود و همین مسأله موجب اصرار علمای قراءات در قرن هفتم و بعد از آن بر تواتر قراءات شد؛ حال آنکه پیش از آن، قراءات با وجود سند غیر متواتر، با ملاک شهرت، مورد پذیرش قرار می‌گرفت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تواتر قراءات، خبر واحد، خبر متواتر، اصول فقه، کلام، علوم حدیث،
عنوان انگلیسی Historical Background for the Formation of Tawātur of Qarā’āt Supposition
چکیده انگلیسی مقاله Many of the Sunni scholars of the middle centuries up to the present era as well as some Shi’a scholars of the middle centuries up to the modern time have turned to setting forth the theory of tawātur of qarā’āt (uninterrupted frequency of readings); whereas such theory has been unprecedented among the early Shi’a and Sunni scholars. This issue, as well as the issue of impressionability of the science of qarā’āt from other Islamic sciences, especially hadith sciences, would make it necessary to study the historical background for the formation of tawātur of qarā’āt supposition. Through successive study of the status of traditions narrated by single source (khabar-i wāḥid) and by several sources (khabar-i mutawātir) in theology, principles of jurisprudence, and hadith, and by taking into consideration the change of approaches that was made concerning the certification of those two, this research has concluded that following popularity of exclusiveness of certification to khabar-i mutawātir and the weakening of the status of khabar-i wāḥid first in theology and then in principles of jurisprudence, in fifth century, division of tradition to wāḥid and mutawātir found its way into hadith sciences as well. This issue has left an impression on qarā’āt, which is a branch of attributive (isnādī) sciences. As a result of the popularity of exclusiveness of certification to khabar-i mutawātir, qarā’āt had to be mutawātir for certification and this very issue caused the insistence of the scholars of qarā’āt in seventh century and after that on tawātur of qarā’āt; whereas, before that, qarā’āt were accepted with the criterion of popularity despite the existence of non-mutawātir chain of transmission (sanad).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تواتر قراءات, خبر واحد, خبر متواتر, اصول فقه, کلام, علوم حدیث
نویسندگان مقاله الهه شاه پسند |
دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، دانشکده تربیت مدرس قرآن مشهد

نشانی اینترنتی https://jquran.um.ac.ir/article_29412_c9c520b55714804442af2d67e09517d9.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات