این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم قرآن و حدیث، جلد ۵۰، شماره ۲، صفحات ۱۵۷-۱۷۶
عنوان فارسی تأمّلی فلسفی در چیستی و چگونگی «قواعد التفسیر»
چکیده فارسی مقاله این پژوهش پاسخی است به مجموعه‌ای از سؤال‌های بیرونی در باب چیستی و چگونگی قواعد التفسیر. در بحث چیستی پس از تعریف قواعد التفسیر به «مجموعه‌ای از بایسته‌های تفسیری مبتنی بر مبانی»، از موضوع آن «زبان قرآن» سخن به میان آمده و نسبت آن با تفسیر نیز «استنباطی» دانسته شده است. در باب چگونگی نیز در ریخت‌شناسی و کالبدشناسی، قواعد التفسیر را قواعد دستوری معرفت‌بخش تلقّی نموده و موضوع گزاره‌ها عناصر زبانی و محمول آن‌ها «ضرورت» دانسته شده است. سپس با بررسی اقسام این گزاره‌ها، در بحث سرشت‌شناسی، موضوع این گزاره‌ها را مفاهیم فلسفی و محمول آن‌ها را اعتباری با منشأ تکوینی خوانده‌ایم. در بحث معیار اتّصاف به صدق، پس از آنکه قاعده تفسیری را در سازه معرفتی خود شرطی (نه حملی) دانسته‌ایم، صدق آن به معنای انطباق نسبت شرطیه با نفس‌الأمر قاعده تلقّی شده و با ترسیم سه وضعیت متوقّع یک گزاره، حالت‌های صدق و کذب آن بیان شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کلیدواژگان فلسفه مضاف، قواعدالتفسیر، زبان قرآن،
عنوان انگلیسی A Philosophical Deliberation of the Whatness and Howness of “Principles of Interpretation”
چکیده انگلیسی مقاله This research is an answer to a collection of external questions concerning the whatness and howness of principles of interpretation (qawā‘id al-tafsīr). As for the whatness discourser, after defining qawā‘id al-tafsīr as “a collection of the requisites of interpretation based on principles”, its subject, “the language of the Qur’an”, is touched upon and its relation to interpretation is viewed as “inferential”. Concerning the howness in terms of morphology and study of the anatomy, it has considered qawā‘id al-tafsīr as knowledge-bestowing grammatical rules and regarded the subject of the propositions as the lingual elements and their pretext as “necessity”. Then, by studying different types of these propositions, in constitution-study discourse, we have called the subject of these propositions as philosophical concepts and their pretext as nominal with an evolutionary origin. In the discourse on the criteria for possessing attribute of truthfulness (ittiṣāf bi al-ṣidq), after we considered the interpretation’s principle in its knowledge structure as conditional (rather than categorical), its truthfulness (ṣidq) is regarded as meaning conformity of the conditional relation to actual fact of principle; and by delineating three conditions expected from a proposition, its states of truthfulness and falsehood are stated.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کلیدواژگان فلسفه مضاف, قواعدالتفسیر, زبان قرآن
نویسندگان مقاله سید محسن کاظمی |
دانش آموخته دکتری و پژوهشگر پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن

نشانی اینترنتی https://jquran.um.ac.ir/article_29587_cf8eb41ce68bfd8f2ec4409403f00047.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات