این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم قرآن و حدیث، جلد ۴۷، شماره ۱، صفحات ۹-۲۲
عنوان فارسی بررسی معناشناختی کاربرد اسم «فاطر» در قرآن کریم
چکیده فارسی مقاله «اسماء الحسنی» از پرکاربردترین مفاهیم در قرآن کریم است و بررسی کاربرد این اسامی نقش به‌سزایی در فهم و تفسیر قرآن کریم دارد. در این میان اسم «فاطر» به دلیل پیوند وثیق معنایی با عبارت قرآنی «فِطْرَه الله» و کاربرد فراوان مفهوم «فطرت» در مباحث کلامی، از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. از آنجا که مفاهیم به‌کاررفته در قرآن ‌کریم غالباً با رویکردهای سنتیِ حدیثی، فقهی یا ‌کلامی مورد مطالعه قرار گرفته و رویکردهای لغوی و ادبی به قرآن کریم تناسب چندانی با زبان‌شناسی و معناشناسی جدید نداشته است، در این مقاله به‌اجمال روشی معناشناختی و نوین برای بررسی مفاهیم به ‌کار رفته در قرآن کریم ارائه و به بررسی معناشناختی اسم «فاطر» در قرآن کریم پرداخته شده است. در نتیجه این بررسی، پیوستگی اسم «فاطر» با مفاهیم متقابل «توحید/ شرک» و «هدایت/ ضلال» و همچنین پیوند آن با مفهوم «ربوبیت» آشکار شده و مشخص شده است که اسم «فاطر» در قرآن کریم تنها به آفرینش به معنای عام ارجاع نمی‌دهد، بلکه به نوع خاصّ آفرینش انسان اشاره دارد که در قرآن کریم با تعبیر «فِطْرَه الله» از آن یاد شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله قرآن کریم، فاطر، فطرت، معناشناسی،
عنوان انگلیسی Semantic Study of the Application of the Noun Fāṭir in the Holy Qur’ān
چکیده انگلیسی مقاله The Most Beautiful Names of God (Asmā’ al-Ḥusnā) are among the most frequently used concepts in the Holy Qur’ān and the study of the application of these names has a great role in understanding and interpretation of the Qur’ān. Since the concepts employed in the Qur’ān have been mostly studied with the traditional narrative, legal, or theological approaches and since the lexical and literal approaches to the Holy Qur’ān have not had much proportionate relation to the modern linguistics and semantics, in this article a modern semantic method has been briefly presented for examining the concepts employed in the Holy Qur’ān and the noun fāṭir in the Holy Qur’ān is semantically examined thereafter. As a result of this examination, the connection of the noun fāṭir with the contrasting concepts of “monotheism/polytheism” and “guidance/misguidance” as well as its relation to the concept of “Lordship” has been unveiled and it is clarified that the noun fāṭir in the Holy Qur’ān does not only refer to creation in its general meaning; rather, it refers to the specific creation of human being, as mentioned in the Holy Qur’ān with the phrasing fiṭrat Allāh.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله قرآن کریم, فاطر, فطرت, معناشناسی
نویسندگان مقاله محمدعلی خوانین زاده |
دانشگاه تهران (پردیس قم)

نشانی اینترنتی https://jquran.um.ac.ir/article_27764_9da9ef81e5b98b260c401d61930d6949.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات