این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم قرآن و حدیث، جلد ۴۴، شماره ۱، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی ساختار و گسترۀ معارف قرآنی
چکیده فارسی مقاله قرآن آخرین کتاب آسمانی است که هدایت بشر را تا پایان تاریخ به عهده دارد. تحول مستمر زندگی بشر و مطرح شدن نیازهای جدید، بهره‌گیری از این هدایت الهی را به ضرورتی همیشگی مبدل ساخته است. در خصوص چگونگی بهره‌گیری از هدایت قرآن برای نسل‌های پس از عصر نزول آن، در میان دانشمندان اسلامی اختلاف است. عده‌ای بر این باورند که الفاظ قرآن معانی ثابت و متعینی دارند و به هیچ روی نمی‌توان معانی الفاظ قرآن را گسترش داد و عده‌ای بر این باورند این کار شدنی است. این مقاله با بهره‌گیری از ساختارگرایی به عنوان رویکرد تحلیل متن و با ارایه راه‌کارهایی از قبیل: گسترش معانی (با تکیه بر کنایه، استعاره، مجاز، تعریض و امثال آن)، تقطیع و ایجاد معانی جدید، رمزگذاری ظاهر و باطن، طرح سطوح ساختارگرایانۀ معنا، گفتمان هرمنوتیکی با متن، طرح الگوی جامع و سایر موارد مشابه، گسترش معارف قرآنی را امری ممکن و معقول دانسته و با استفاده از روایات و نظرات مفسران، آن را تأیید نموده است. مشروح راه‌کارها و مستندات آن‌ها را باید در مقاله جست و جو کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ساختار‌گرایی، ظاهر و باطن قرآن، هرمنوتیک، روایت،

عنوان انگلیسی The Structure and Expanse of the Qur’ānic Ma‘ārif
چکیده انگلیسی مقاله The Qur’ān is the last of the Revealed Scriptures that undertakes the guidance of humankind till the end of the history. The continuous development of human life and the appearance of new needs have turned this Divine guidance into a permanent necessity. There is disagreement among the Islamic scholars concerning how to utilize the Qur’ān’s guidance for the generations in the post-Revelation era. Some believe that the Qur’ānic terms have constant and determined meanings, which in no way is possible to be expanded, and yet some others believe it to be possible. Using structuralism as a text analysis approach and by presenting working procedures such as: expansion of meaning (in reliance on allusion, metaphor, allegory, allusive proposition, and the like), segmentation and creation of new meanings, coding the interior and the exterior, planning structuralist levels of meaning, hermeneutic discourse with the text, planning comprehensive patterns, and other similar instances, this article considers as possible the expansion of the Qur’ānic ma‘ārif and confirms it using the traditions and the views of exegetes. More details of the working procedures and their evidences are to be found in the article.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ساختار‌گرایی, ظاهر و باطن قرآن, هرمنوتیک, روایت

نویسندگان مقاله سیدمحمد مرتضوی |


محمد سهیلی |



نشانی اینترنتی https://jquran.um.ac.ir/article_26686_16ae4fde0341fe07457f340ab556dfbd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات