این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۴، شماره ۱۰، صفحات ۴۴-۴۸
عنوان فارسی مقایسه تست‌های عملکرد ریوی در ارتفاع ۱۱۵۰ متر و ۴۱۵۰ متری در افراد سالم جوان
چکیده فارسی مقاله بر اساس مطالعات موجود به علت پایین بودن فشار نسبی اکسیژن محیط در ارتفاعات، احتمال وقوع هیپوکسمی بالا می‌رود که این امر بیشتر در افراد غیر بومی و کوهنوردان مشکل آفرین است. این مطالعه پایه جهت بررسی تغییرات تست‌های عملکرد ریوی در طی صعود به یک ارتفاع خیلی بلند طراحی گردید. روش بررسی: این مطالعه در تابستان 1383 در گروهی از دانشجویان صعود کننده به قله سیالان انجام شد. در طی این صعود 1000 دانشجوی ساکن تهران (در ارتفاع 1150 متری) از منطقه الموت (به ارتفاع 2850 متر) به قله سیالان (به ارتفاع 4150 متر) صعود کردند. از بین این دانشجویان براساس حجم نمونه محاسبه شده 56 نفر بصورت تصادفی انتخاب شدند. برای کلیه شرکت‌کنندگان اسپیرومتری با استفاده از دستگاه اسپیرولب II و توسط یک پزشک در ارتفاع محل سکونت و ارتفاع 4150 متر (قله) انجام شد. یافته‌ها: در مجموع 56 نفر با میانگین سنی 9/22 3/5 سال و نمایه توده بدنی 5/2±5/21 مورد مطالعه قرار گرفتند. تغییرات FVC، نسبت FVC FEV1/ و FEF25-75% در قله نسبت به ارتفاع محل سکونت تفاوت معنی‌دار داشتند ولی تغییرات FEV1 و Peak Flow معنی‌دار نبود. FVC با افزایش ارتفاع کاهش یافته و این کاهش 4/2% به ازائ هر 1000 متر افزایش ارتفاع بود. با افزایش ارتفاع نسبت FVC FEV1/ و FEF25-75% نیز افزایش نشان داد. نتیجه‌گیری: ظرفیت تنفسی (FVC) با افزایش ارتفاع نسبت به ارتفاع محل سکونت کاهش نشان می‌دهد. نتایج این مطالعه مشابه مطالعات دیگری بود که در محیط حقیقی کاهش فشار ارتفاع انجام شده بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison of Pulmonary function parameters changes at different altitudes (1150m and 4150m)in healthy athletes
چکیده انگلیسی مقاله Background: Both hypoxia and hypocapnia can cause broncho-constriction in humans, and this could have a bearing on performance at high altitude. The objective of this study was to examine how pulmonary ventilatory function during high-altitude trekking.Methods: This study was a before and after study on spirometric parameters at Base line (1150 m above sea level), and after ascending at 4150 m above sea level. This study was performed in summer 2004 at Cialan Mountain in Iran. Fifty six healthy male University student volunteers were enrolled in the study. Respiratory function was assessed in participants before ascending at baseline (1150 meter) and after ascending at 4150 meter in Cialan Mount with a Spirolab II. Spirometric parameters changes were compared using paired t-test statistical analysis computations were performed by spss 11.5 and p≤0.05 was considered significant. Results: The mean age and body mass lindex of our subjects were 22.9±5.3 years and 21.5±2.5, respectively. Forced vital capacity (FVC) was significantly decreased with increasing altitude from baseline level (P< 0.01). Forced expiratory volume in 1 second to forced vital capacity ratio (FEV1/FVC) and maximal midexpiratory flow rate (FEF 25-75%) were significantly increased with increasing altitude (P=0.001). There was no significant change in forced expiratory volume in 1 second and peak flow (P>0.05). FVC fell by the average of 7.1% at 4150m (2.4% per 1000m increased altitude) in comparison to 1150m. Conclusion: The changes in some pulmonary ventilatory parameters were proportional to the magnitude of change in altitude during a high-altitude trek.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رضا علیزاده | alizadeh r


وحید ضیایی | ziaee v


علی موافق | movafegh a


مسعود یونسیان | yunesian m


محمدرضا آزادی | azadi mr


افلاطون مهرآیین | mehraein a


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-885&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات