این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۴، شماره ۱، صفحات ۲۷-۳۱
عنوان فارسی ایجاد سوراخ نایی مروی و گذاشتن پروتز صوتی در بیمار بدون حنجره، بیمارستان های امیراعلم و امام، ۸۲-۱۳۸۰
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: برداشتن کامل حنجره بدلیل ابتلای بیماران به سرطان حنجره دارای عوارض متعددی از جمله از دست دادن صدا می‌باشد. جهت برقراری مجدد ارتباط کلامی بیماران روشهای مختلفی وجود دارد که ایجاد سوراخ نایی مروی و تعبیه پروتز صوتی یکی از پذیرفته شده‌ترین آنها می‌باشد. روش بررسی: در این تحقیق 10 بیمار که در سالهای 80 تا 82 جهت آنها سوراخ نایی مروی ایجاد شده بود تحت بررسی قرار گرفتند. در 4 بیمار پروتز بصورت اولیه و بلافاصله پس از برداشتن کامل حنجره تعبیه شد و در 6 بیمار این کار بصورت ثانویه انجام گرفت. بیماران همگی مرد بودند و در دو بیمارستان امیر اعلم و امام خمینی تهران تحت عمل جراحی قرار گرفتند. یافته‌ها: سن بیماران 50 تا 70 سال بود. 90% آنها سیگار و 10% الکل مصرف می‌کردند. روانی گفتار در 30% بیماران در حد خوب، در 60% متوسط و در 10% ضعیف بود. از نظر مفهوم بودن گفتار نیز 40% بیماران خوب، 50% متوسط و 10% ضعیف بودند. کیفیت صوت در 40% بیماران خوب، در 50% متوسط و در 10% ضعیف بدست آمد. 30% بیماران دچار نشت بزاق شدند که با درمان نگهدارنده بهبود یافتند. نتیجه‌گیری‌: در پایان این طور نتیجه گرفتیم که روش ایجاد سوراخ نایی مروی و تعبیه پروتز یکی از روشهای نسبتاً کم عارضه و دارای کیفیت مطلوب نسبت به سایر روشهای بازتوانی صوتی در بیماران بدون حنجره می‌باشد. از نکات مهمی که باید در این روش مدنظر قرار گیرد، انتخاب صحیح بیماران و توجه به انگیزه و توانایی کامل آنها جهت نگهداری از پروتز و همچنین انتخاب صحیح اندازه پروتز برای هر بیمار می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سرطان حنجره،سوراخ نایی مروی،پروتز صوتی
عنوان انگلیسی Speech Rehabilitation For 10 Alaryngeal Patients Using Tracheoesophageal Puncture And Prosthesis Insertion In Amir Alam And Imam Khomeini Hospitals 2002-2003
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Total laryngectomy following laryngeal cancer has many sequelae , that loss of voice is the most important of them. Tracheoesophageal puncture (TEP) and prosthesis insertion has evolved into the most widely used and accepted technique for vocal rehabilitation.Materials and Methods: 10 patients that underwent TEP in Amir Alam and Imam Khomeini hospitals from Feb. 2002 through Nov. 2003 were included in this study. Prosthesis insertion in 4 patients is primary and in 6 patients is secondary and all patients are men. Results: The age of patients was between 50 to 70. 90% of patients had history of cigarette smoking and 10% of them had history of drinking alcohol. Salivary leakage was seen in 30% of patients that was improved with conservative management. Fluency of speech in 30% of patients and intelligibility of speech & voice quality in 40% of patients is good. Conclusion: We could conclude that TEP has less complication & better speech results of other vocal rehabilitation methods. Carefully selection of patients & size of prosthesis has important role in results of TEP.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمدتقی خرسندی آشتیانی | m t khorsi ashtiani


غلامعلی دشتی خویدکی | gh a dashti khavidaki


سیدهادی صمیمی اردستانی | s h samimi ardestani


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1000&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات