این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۲، شماره ۲، صفحات ۱۰۸-۱۱۴
عنوان فارسی بررسی ارتباط فعالیت مارکرهای پرولیفراسیون سلولی PCNA و Ki۶۷ با اجزای هیستولوژیک تومور ویلمز، مرکز طبی کودکان، ۷۸-۱۳۶۹
چکیده فارسی مقاله مقدمه: تومور ویلمز وافرترین تومور اولیه کلیه در اطفال می باشد و از سه جز هیستولوژیک بلاستمال، اپی تلیال و استرومال تشکیل شده است. فاکتورهای متعددی در پیش آگهی تومور دخیل هستند. اخیرا تعیین فعالیت پرولیفراسیون سلولی اطلاعات بیشتری در مورد رفتار بیولوژیک نئوپلاسم های مختلف ارائه داده است. هدف از این مطالعه تعیین فعالیت پرولیفراسیون سلولی در بین اجزای مختلف هیستولوژیک تومور ویلمز و ارتباط آنها با یکدیگر و همچنین ارتباط آنها با میزان و زمان عود می باشد. مواد و روش ها: بدین منظور 22 مورد تومور ویلمز که از پیگیری مناسبی برخوردار بودند انتخاب شدند. بلوک های پارافینه مناسب انتخاب شده پس از برش تحت رنگ آمیزی با (PCNA: Proliferating cell nuclear antigen) و ki67 قرار گرفتند سپس درصد رنگ آمیزی PCNA و ki67 برای هریک از اجزای بلاستمال، اپی تلیال و استرومال تعیین شد و با یکدیگر مقایسه شد. یافته ها: نتیجه اینکه فعالیت پرولیفراتیو برای اجزای بلاستمال، اپی تلیال به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از جز استرومال بود (P< 0.0002). سپس بیماران براساس وضعیت عود به دو گروه عود کرده و بدون عود تقسیم شدند و میزان پرولیفراسیون سلولی بین این دو گروه مقایسه شد. نتیجه اینکه نمونه های با پرولیفراسیون سلولی بالا به میزان بیشتر در گروه عود کرده نسبت به گروه بدون عود مشاهده شدند (PCNA=92.3% در مقابل 22.3% و P< 0.0015). نتیجه گیری و توصیه ها: نتیجه کلی اینکه استفاده از مارکرهای پرولیفراسیون سلولی در تومور ویلمز می تواند بعنوان یک فاکتور در پیش آگهی تومور ویلمز مطرح باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Study Of Relationship Between PCNA And Ki67 (Cell Proliferation Markers) And Histologic Parts Of Wilms’s Tumor
چکیده انگلیسی مقاله Background: Wilm’s tumor is the most frequent primary renal neoplasma in pediatric age group. Classically it is composed of three histologic parts: Blastemal, Epithelial and stromal. Different factors are implicated as prognostic determinants. Nowadays special attention is paid to proliferation markers for determining the biologic behavior of tumors. In this study we tried to ascertain the proliferative index of 22 cases of Wilm’s tumor in our center who have had rather good follow up (at least two years). Materials and Methods: After reviewing the H and E slides, we stained sections with PCNA and ki67 and scanned them by image cytomertry. Then the proliferative indices for each histological part was determined. Results: We resuted that proliferative indices of blastemal and epithelial parts have significant (P< 0.0002) difference (increment) from that of stromal part. Also the patients were divided into those with recurrence (within two ys of primary surgery) and recurrence. The profileration indices of PCNA for those recurring tumors was significantly higher (PCNA= 22.3%) (P= 0.0015). Conclusion: Finally we concluded that using proliferative markers in Wilm’s tumor is useful as an effective prognostic factor.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Wilm’s tumor, proliferation markers, PCNA, ki67
نویسندگان مقاله فاطمه محجوب | mahjoob f


محمود یاوری | yavari m


عیسی جهانزاد | jahanzad i


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1127&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات