این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۱، شماره ۶، صفحات ۴۶۶-۴۷۴
عنوان فارسی فضای پتریگوپالاتن: منطقه کلیدی در گسترش موکورمایکوزیس رینوسربرال، بیمارستان امام، ۸۱-۱۳۷۷
چکیده فارسی مقاله مقدمه: موکورمایکوزیس رینوسربرال یک عفونت قارچی مهاجم و به سرعت پیشرونده است که بیشتر در افراد دیابتی یا دارای نقص ایمنی دیده می شود. تصور براین است که این عفونت از بینی شروع شده و از طریق سینوس های اتموئید پس از خوردگی لامینا پاپیراسه به اربیت گسترش می یابد، سپس عفونت از آپکس اربیت به سینوس کاورنو و مغز راه می یابد. بدین ترتیب انجام اسفنواتموئیدکتومی با یا بدون ماگزیلکتومی نقش اساسی را در دبریدمان جراحی این بیماران ایفا می کند. هدف این مقاله ارائه یک دیدگاه نو در ارتباط با شیوه گسترش موکور از بینی به اربیت و مغز می باشد. بعلاوه کاربرد بالینی این دیدگاه ارائه می شود. مواد و روش ها: طی سال های 81-1377 نه بیمار مبتلا به موکورمایکوزیس رینوسربرال توسط مولف در بیمارستان امام خمینی (ره) تحت دبریدمان قرار گرفتند. 8 تن از این بیماران که پاتولوژی مثبت داشتند در مطالعه واقع شدند. پرونده بیماران از جهت متغیرهایی مانند سن، جنس، فاکتور زمینه ای، علایم، محل درگیری، وسعت دبریدمان و دفعات آن و پیش آگهی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های زیر در تقریبا تمام بیماران ما وجود داشت: 1) علایم چشمی شامل کاهش بینایی، افتالموپلژی، پروپتوز و تورم پری اربیتال، 2) درگیری نسج نرم صورت شامل درد، بی حسی، تورم و فلج صورت، 3) درگیری بینی و سینوس ها، 4) درگیری فضای پتریگوپالاتن. سه تن از بیماران زنده ماندند، علت مرگ در 5 بیمار دیگر پنومونی بیمارستانی، هیپوکالمی و بروز آریتمی هنگام بیهوش کردن بیمار بود. موکورمایکوزیس در بیشتر این بیماران به هنگام فوق تحت کنترل بود. نتیجه گیری و توصیه ها: فضای پتریگوپالاتن محل اصلی تجمع و تکثیر موکورمایکوزیس رینوسربرال بوده و گسترش موکور به چشم و نسج نرم صورت از این محل صورت می گیرد. موکور بعد از ورود به بینی این فضا را درگیر کرده و سپس در ادامه با درگیری فیشر تحتانی اربیت (IOF) به سرعت به بخش رتروگلوبال اربیت گسترش یافته و علایم چشمی را ایجاد می کند. نسج نرم صورت، کام و فضای اینفراتمپورال نیز ممکن است بطور ثانوی درگیر شوند. بررسی و دبریدمان این منطقه در هر بیمار مبتلا به موکورمایکوزیس رینوسربرال پیشرفته توصیه می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Petergopalatine Fossa A Key Area In Rhinocerebral Mucormycosis Extension
چکیده انگلیسی مقاله Rhinocerebral mucormycosis is a rapidly progressive fungal infection that spreads from nose and sinuses to brain in short time. Cunent hypothesis about brain involvement explains that infection initiates in nose and progresses into orbit through ethmoidat sinuses via erosion of lamina papyranea. Then infection spreads from orbit apex to cavernous sinus and brain. Therefore, in addition to medical therapy surgical debridement of the sinuses plays a major role in treatment of these patients. The aim of this study is introduction of a new point of view about extension of mucor from the nose to orbit and brain. Also we discuss clinical implication of this perspective on surgery.Materials and Methods: Since 1997-2002 nine patients with mucormycosis involving nose. Sinuses and orbit were admitted in ENT ward of Imam Khomeini general hospital. 8 patients with positive pathology entered the study. Variable such as age, underlying diseases, symptoms, site of involvement, extent of debridement and its times, and outcome were studied.Results: After review of the history, surgical reports and pathological results, we found these findings in almost all patients: 1) facial pain, facial anesthesia, paralysis of buccal branch of facial nerve, paralysis of extrocular muscles, chemosis, periorbital edema 2) involvement of cheek subcutaneous tissue, buccal fat pad, IOF, SOF, orbital apex, infraorbital and maxillary nerves 3) involvement of pterygoid fossa with or without infratemporal fossa extension. Three patients have survived. Causes of death in other five patients were pneumonia, hypokalemia, and arrythmis during anesthesia. Mucormycosis was under control in most of these patients.Conclusion: Pterygopalatine fossa is the main source for replication and extension of mucor. After entrance to the nose, mucor reaches this site and after involvement of IOF and SOF rapidly extends to retrobulbar portion of the orbit. Paranasal sinuses, buccal space, cheek, palate and infratemporal fossa may be secondarily involved. Exploration and debridment of this area has beneficial effect on surviving of these patients. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله mucormycosis,petergopalatine fossa,rhinocerebral area
نویسندگان مقاله سیدموسی صدرحسینی | sadr hoseini s m


بابک ساعدی | saedi b


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1155&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات