این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۶۱، شماره ۴، صفحات ۳۰۰-۳۰۷
عنوان فارسی مقایسه نتایج دو روش درمان با I¹³¹ با دوز ثابت ۵ میلی کوری و دوز ثابت ۱۰ میلی کوری در درمان بیماری گریوز، بیمارستان شریعتی، ۸۰-۱۳۷۸
چکیده فارسی مقاله مقدمه: درمان بیماری گریوز با ید رادیواکتیو ساده ترین، ارزانترین، موثرترین، مطمئن ترین و سالم ترین روش درمان برای بیشتر بیماران است، اما هنوز توافق عمومی بر روی دوز ¹³¹I وجود ندارد. تعیین یک دوز مناسب حداقل (Optimal) برای تجویز به بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. مواد و روش ها: در این مطالعه 59 بیمار مبتلا به بیماری گریوز بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، به نحوی که در یک گروه مقدار 5 میلی کوری و در گروه دیگر 10 میلی کوری ¹³¹I جهت درمان در نظر گرفته شد. همه بیماران در فواصل 6 ماهه بمدت دو سال از نظر عملکرد تیروئید پیگیری شدند. یافته ها: از 59 بیمار، 20 بیمار (33.9%) دچار شکست درمان بصورت عدم پاسخ یا عود هیپرتیروئیدی و 19 بیمار (32.2%) هیپوتیروئید شدند. از 33 بیماری که تحت درمان با 5 میلی کوری ¹³¹I قرار گرفتند، پس از دو سال پیگیری، 10 نفر (30.3%) یوتیروئید، 6 نفر (18.2%) هیپوتیروئید (یا بعبارتی میزان درمان موفق هیپرتیروئیدی 48.5%) و 17 نفر (51.5%) دچار عود بیماری شدند. از 26 بیماری که با 10 میلی کوری ید رادیواکتیو درمان شدند، 10 نفر (38.5%) یوتیروئید، 13 نفر (50%) هیپوتیروئید شدند (بعبارتی میزان درمان موفق هیپرتیروئیدی 88.5% بود) و 3 نفر (11.5%) دچار عود بیماری پرکاری تیروئید شدند. از بین متغیرهای سن، جنس، اندازه گواتر، درصد جذب ید و مقدار ید رادیواکتیو تجویزی تنها مقدار ¹³¹I تجویز شده با نتیجه درمان ارتباط معنی دار داشت (P=0.003). نتیجه گیری و توصیه ها: علیرغم اینکه میزان عارضه هیپوتیروئیدی در دو سال اول با درمان 5 میلی کوری کمتر از درمان با 10 میلی کوری ید رادیواکتیو می باشد، اما میزان عود بیماری با درمان 5 میلی کوری ¹³¹I بسیار بالاتر بوده و همچنین شیوع بالایی از هیپوتیروئیدی در طولانی مدت با تمام دزها دیده می شود. باتوجه به موارد فوق بنظر می رسد مقدار 10 میلی کوری ¹³¹I دوز مناسب تری برای درمان بیماران مبتلا به گریوز باشد. .
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparative Evaluation Of The Two Fixed Dose Methods Of Radioiodine Therapy (5mci And 10 Mci) For The Treatment Of Graves' Disease
چکیده انگلیسی مقاله Radioiodine therapy is the safest, simplest, least expensive and most effective method for treatment of Graves' disease. Due to difficulties in previous methods for dose determination, fixed dose method of 1-131 is now considered the best practical method for 1-131 therapy in Graves' disease, but there is no consensus on the dose. We compared two routinely recommended fixed doses of 5 and 10 mCi for this purpose.Materials and Methods In this clinical trial, 59 patients with Graves' disease referred for radioiodine therapy were randomized into two groups, one group was treated with 5 mCi of 1-131 and the other with 10 mCi. All patients were followed for two years, with 6-month intervals.Results: Totally, among 59 patients treated with 1-131, 20 (33.9%) patients became euthyroid and 19(32.2%) became hypothyroid, while failed therapy (no response or relapse) was noticed in 20 patients (33.9%). In the group treated by 5 mCi (33 patients), 10(30.3%) were euthyroid, 6(18.2%) were hypothyroid (overall cure of ^8.5%), while 17(51.5%) remained hyperthyroid by the end of the follow-up period. From the 26 patients treated with 10 mCi, the euthyroid and hypothyroid states were observed in 10(38.5%) and 13(50%)patients, respectively (overall cure rate of 88.5%), and hyperthyroid state in 3(11.5%). No relationship was noted between the outcome and age, sex, size of the thyroid gland and thyroid uptake, but the relationship between the disease outcome and the amount of administered radioiodine was significant (P< 0.003). Although the incidence rate of early hypothyroidism (by the end of 2 years) in the group treated with 5 mCi is less than those treated with 10 mCi, the incidence of failed therapy is higher in the former group. In addition, it is known that long-term hypothyroidism prevalence is not significantly different by using different doses of I-131. On the other hand, if the initial dose is so little to cure, cost and time for perfect treatment, number of office visits and morbidity due to untreated hyperthyroidism are markedly increased.Conclusion: Regarding lower rate of failed therapy with 10 mCi, and as there is no significant difference in late hypothyroidism between low doses and high doses of I-131, we concluded that 10 mci is the optimal fixed dose for treatment of Graves' disease.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله 1-131,Fixed dose therapy
نویسندگان مقاله ارمغان فرد اصفهانی | fard esfahani a


وحیدرضا دباغ کاخکی | dabbagh kakhki vr


محمد افتخاری | eftekhari m


بهنام زرپاک | zarpak b


محسن ساغری | saghari m


بابک فلاحی سیچانی | fallahi sijani b


نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1177&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات