این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کیمیای هنر، جلد ۵، شماره ۱۹، صفحات ۷۱-۸۸
عنوان فارسی پروپاگاندا در مکتب سقاخانه بر اساس نظریات پیر بوردیو
چکیده فارسی مقاله دوره گذار ایران در جریان مدرنیسم بعد از انقلاب مشروطه، با شکل گیری مکتب سقاخانه به عنوان یک جریان هنری منسجم تعریفی دوباره یافت. این مکتب که مقارن با حکومت پهلوی بود منجر به تحولات بسیاری در حوزه هنر شد. حمایت‌های دولت با سیاست‌های فرهنگی سبب بسط و گسترش تشکل‌هایی با اهداف مدرنیستی شد که شکل‌گیری مکتب سقاخانه را می‌توان یکی از آن‌ها عنوان کرد. این مکتب با پروپاگاندای ویژه‌ای پاسخگوی اهداف و سیاست‌های دولت وقت شده و در ضمن با گرایش‌های مدرنیستی سعی در هماهنگ و همسو شدن با جریانات هنری جهان به خصوص غرب داشت تا با اعتبار و اصالت باستانی ایرانی در صحنه بین‌المللی حضور یابد. این تحولات و دگرگونی‌ها در سیر شکل‌گیری این مکتب تا سال‌های بعد از انقلاب نیز ادامه یافت. در نهایت چهره دوگانه و متناقض نمای این مکتب بازه گسترده‌ای از سلایق را در بر گرفت که تا به امروز می‌توان تأثیرات آن را در هنرهای تجسمی مشاهده کرد. از این رو در این مقاله با استفاداه از آراء جامعه شناختی پیربوردیو درحوزه هنر که بر رابطه شرایط اجتماعی و هنر تأکید دارد و مکتب سقاخانه که برگرفته از نیازهای اجتماعی و گرایشات عامه مردم بود را مورد برررسی قرار می‌دهیم. بدین ترتیب قصد بر آن است تا قضاوت و نقد درست و عادلانه‌ای از عملکرد هنرمندان این مکتب در جریان تحولات مدرنیستی ایران داشته باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بوردیو، سرمایه فرهنگی، مکتب سقاخانه، مدرنیسم، میدان قدرت
عنوان انگلیسی Propaganda in Saqqakhaneh School of Art based on Pierre Bourdieu’s Sociological Theory
چکیده انگلیسی مقاله The Saqqakhaneh School of painting was central in the historical artistic transition to Modernism after the Constitutional Revolution in Iran. This school of art emerged under the Pahlavi regime and was extensively supported by Iranian nation-state. The modernizing state used this school of art as a unique form of propaganda to represent Iranian cultural heritage in its desire for modernization and its aesthetic orientation towards the West in the global stage. The Saqqakhaneh School continued to influence postrevolutionary visual arts exposing a plurality of artistic tastes as well as an ambivalent and contradictory artistic practice. Using Pierre Bourdieu’s sociological approach to the study of art, this article offers a critical and impartial assessment of this school by locating it within the Iranian artistic field of power while valuing the social character of the artists in the production, circulation and consumption of this school of art.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله آزاده بهمنی پور | azadeh bahmanipor


عفت سادات افضل طوسی | effatsadat afzal tusi


نشانی اینترنتی http://kimiahonar.ir/browse.php?a_code=A-10-1-145&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1534/article-1534-275053.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات