این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 26 آذر 1404
نشریه روان پرستاری
، جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی
نقش تابآوری، ذهنیسازی و ناگویی هیجانی در پیشبینی علائم اختلال استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه در افراد بهبود یافته از بیماری کویید ۱۹
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: رویدادهای آسیبزا علاوه بر ایجاد مشکلات روانشناختی میتواند تغییرات مثبتی را نیز به همراه داشته باشد. لذا جهت بررسی تفاوت قابل توجه در واکنش افراد به تجربیات آسیبزای زندگی، شناخت مکانیسمهای روانشناختی مهم اهمیت به سزایی دارد؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تابآوری، ذهنیسازی و ناگویی هیجانی در پیشبینی علائم اختلال پس از سانحه و رشد پس از سانحه در افراد بهبود یافته از بیماری کویید 19 انجام شد. روشکار: روش این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد بهبود یافته از بیماری کرونا در شهر کرمانشاه بودند. به این منظور تعداد 380 نفر از این افراد به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه رشد پس از سانحه (PTGI)، پرسشنامه PCL-C، مقیاس تابآوری، پرسشنامه کنشوری تاملی و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو پاسخ دادند. پس از گردآوری پرسشنامهها، دادههای جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین تابآوری، مولفه اطمینان ذهنیسازی با اختلال پس از سانحه رابطه منفی و معناداری وجود دارد(01/0>P). بین تابآوری، مولفه اطمینان ذهنی سازی با رشد پس از آسیب رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(01/0>P). بین ناگویی هیجانی با اختلال پس از سانحه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(01/0>P). بین ناگویی هیجانی با رشد پس از آسیب رابطه منفی و معناداری وجود دارد(01/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 9/683 درصد واریانس اختلال پس از سانحه و 8/74 درصد از واریانس رشد پس از آسیب به وسیله تابآوری، ذهنیسازی و ناگویی هیجانی تبیین میشود. نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد که تمرکز بر دو بعد از واکنشهای منفی و مثبت نسبت به بیماری کرونا و نقش مکانیسمهای مهم دخیل در آن اهمیت دارد. به عبارت دیگر یافتهها نشان داد که تابآوری، ذهنیسازی و ناگویی هیجانی توان پیشبینی علائم اختلال استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه در افراد بهبود یافته از بیماری کویید 19 را دارند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
تابآوری، ذهنیسازی، ناگویی هیجانی، اختلال استرس پس از سانحه، رشد پس از سانحه، بیماری کرونا.
عنوان انگلیسی
The role of resilience, mentalization and alexithymia in predicting symptoms of post-traumatic stress disorder and post-traumatic growth in COVID-19 Survivors
چکیده انگلیسی مقاله
Introduction: In addition to causing psychological problems, traumatic events can also bring positive changes. Therefore, in order to investigate the significant difference in people's reactions to traumatic life experiences, it is very important to know the important psychological mechanisms; therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the role of resilience, mentalization and alexia in predicting the symptoms of post-traumatic stress disorder and post-traumatic growth in in COVID-19 Survivors. Methods: The method of this research is descriptive-correlation. The statistical population of this research included people who survived the corona disease in Kermanshah city. For this purpose, 380 of these people were selected by convenience sampling method and answered the post-traumatic growth questionnaire (PTGI), PCL-C questionnaire, resilience scale, Reflective Functioning Questionnaire and Toronto alexithymia Scale. Results: The results showed that there is a negative and significant relationship between resilience, the confidence component of mentalization and post-traumatic stress disorder (P< 0.01). There is a positive and significant relationship between resilience, the confidence component of mentalization and post-traumatic growth (P< 0.01). There is a positive and significant relationship between Alexithymia and post-traumatic stress disorder (P< 0.01). There is a negative and significant relationship between Alexithymia and post-traumatic growth (P< 0.01). The results of multiple regression analysis also revealed that 683.9% of the variance of post-traumatic disorder and 74.8% of the variance of post-traumatic growth are explained by resilience, mentalization and Alexithymia. Conclusions: The results of the research showed that it is important to focus on two dimensions of negative and positive reactions to the corona disease and the role of important mechanisms involved in it. In other words, the findings showed that resilience, mentalization and alexithymia can predict symptoms of post-traumatic stress disorder and post-traumatic growth in in COVID-19 Survivors
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
resilience, mentalization, alexithymia, post-traumatic stress disorder, post-traumatic growth, corona disease.
نویسندگان مقاله
سیدمهدی نیک بقا | Mahdi nikbagha
Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
کارشناس ارشد روانشناسی تربیتیواحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محیا رمضانی | Mahya ramezani
Azad Shahr Branch, Islamic Azad University, Golestan, Iran.
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی واحد آزاد شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، گلستان، ایران
مریم کرکوندی طالخونچه | Maryam karkavandi talkhoonche
Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
کارشناس ارشد روانشناسی بالینیواحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
مهدیس شاهینی | Mahdis shahini
Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران
نشانی اینترنتی
http://ijpn.ir/browse.php?a_code=A-10-2137-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
تخصصی
نوع مقاله منتشر شده
کاربردی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات