این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۶، شماره ۱۴۳، صفحات ۱۱-۱۹
عنوان فارسی اثربخشی دکسمدتومیدین داخل بینی جهت آرام‌بخشی متوسط در بیماران تحت آندوسکوپی رتروگرید مجاری صفراوی، یک کارآزمایی بالینی آینده‌نگر تصادفی شده
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: آندوسکوپی رتروگراد پانکراس و مجاری صفراوی (ERCP) معمولاُ تحت آرام بخشی نسبتاً عمیق انجام می‌شود و ترسناک ترین عارضه آن عوارض تنفسی و انسداد راه هوایی می‌باشد. با توجه به عدم ایجاد دپرسیون تنفسی به وسیله دکسمدتومیدین، هدف از این مطالعه ارزیابی میزان اثربخشی تجویز نازال این دارو در ایجاد آرام بخشی متوسط در این بیماران بوده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی تصادفی شده دوسوکور بیماران کاندید ERCP مراجعه‌کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان فیروزگر تهران طی سال 1393 به دو گروه تقسیم شدند. در گروه 1 سالین و در گروه 2، دکسمدتومیدین 1 میکروگرم/کیلوگرم به صورت قطره داخل بینی تجویز شد. از میدازولام و فنتانیل وریدی و در صورت نیاز بیش تر از پروپوفول برای القاء آرام بخشی مورد نیاز استفاده گردید. در طول آندوسکوپی میزان میزان مصرف داروهای آرام بخش، پارامترهای همودینامیک و تنفسی و رضایت بیماران و درمان گران ثبت گردید. یافته‌ها: از نظر سن و جنس و BMI دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشتند. میانگین مصرف میدازولام و فنتانیل در دو گروه مشابه بود ولی دوز استفاده شده پروپوفول در گروه 2 از گروه1 کم‌تر بود (002/0= p). تعداد ضربان قلب در گروه2 کم‌تر از گروه1 بودولی مقایسه فشار خون در دو گروه تفاوت معنی دار نشان نداد (05/0> p). میزان رضایت مندی بیماران و پزشکان از کیفیت آرام بخشی در گروه 2 بیش‌تر از گروه 1 بود (03/0= p). استنتاج: استفاده از دکسمدتومیدین به عنوان داروی کمکی در آرام بخشی بیماران تحت ERCP می تواند میزان استفاده از آرام بخش ها را کاهش داده و رضایت بیش‌تری را برای بیماران و درمان گران به همراه داشته باشد. شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 9N2015103011398IRCT
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Evaluation of Intranasal Dexmedetomidine in Providing Moderate Sedation in Patients Undergoing ERCP: A Randomized Controlled Trial
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) is usually performed under deep sedation. Respiratory depression and airway obstruction are the most dangerous complications of sedatives. Dexmedetomidine is a drug that does not cause respiratory depression so, this study evaluated the efficacy of nasal dexmedetomidine in inducing moderate sedation in patients undergoing ERCP. Materials and methods: In a double blind randomized controlled trial, the patients candidate for ERCP in Firoozgar hospital, were divided into two groups. Group I received normal saline while in group II dexmedetomidine 1µg/kg was administered intranasaly. Also, intravenous midazolam and fentanyl, and if needed, propofol were used for induction of sedation. Then total use of sedative drugs, hemodynamic parameters, patient and physician satisfaction and side effects of treatment were documented. Results: There were no significant differences in age, sex and BMI between the two groups. Mean use of midazolam and fentanyl was almost similar in two groups but the use of propofol was lower in group II (P= 0.002). The mean heart rate was found to be lower in the group receiving dexmedetomidine but systolic and diastolic blood pressure were almost similar in two groups (P> 0.05). Compared with the results in group I, the patients and physicians in group II were more satisfied with dexmedetomidine. Conclusion: Dexmedetomidine as an adjuvant drug for sedation in patients undergoing ERCP could reduce the need for other sedatives, and also satisfy both the patients and therapists. (Clinical Trials Registry Number: IRCT2015103011398N9)
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله dexmedetomidine, sedation, ERCP, endoscopy
نویسندگان مقاله محمدرضا قدرتی | mohammadreza ghodraty
associate professor, department of anesthesiology, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iran
دانشیار، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

علیرضا پورنجفیان | alireza pournajafian
associate professor, department of anesthesiology, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iran
دانشیار، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

فرانک رختابناک | faranak rokhtabnak
associate professor, department of anesthesiology, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iran
دانشیار، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

حمیدرضا فیض | hamidreza feiz
associate professor, department of anesthesiology, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iran
دانشیار، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

حسین اژدرکش | hosein azhdarkosh
associate professor, department of gastroentrology, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iran
دانشیار، گروه گوارش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

سمیه علامه | somaye allame
anesthesiologist, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iran.
تهران بیمارستان فیروزگر
سازمان اصلی تایید شده: بیمارستان فیروزگر تهران

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-5029-365&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/119/article-119-279161.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده بیهوشی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات