این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ادب فارسی، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۹۳-۱۱۲
عنوان فارسی رابطه معنایی جمله‌واره پایه و پیرو در جمله‌های شرطی زبان فارسی
چکیده فارسی مقاله زبان، نظامی از روابط متداخل است؛ به­گونه‌ای که مفهوم یک جزء، جز در سایه ارتباط با اجزاء و عناصر دیگر دریافت نمی‌شود. ارتباط بین ساخت‌ها و سازه‌های زبانی بر دو گونه است: رابطه لفظی و رابطه معنایی که هر دو پیوندی عمیق و ناگسستنی با یکدیگر دارند؛ چراکه لفظ در خدمت معنی و وسیله‌ای برای بیان آن است. باتوجه­به اهمیت رابطه معنایی در جمله‌های مرکب، به­ویژه جمله‌های شرطی، پژوهش حاضر بر آن است تا با مداقه در ساخت زبانی جمله‌های شرطیِ زبان فارسی و با تکیه بر روش وصفی ـ تحلیلی، ساخت معنایی این جملات و عوامل مؤثر در افاده معنی شرط را تحلیل و با تأمل در نمونه‌های برگرفته از متون ادب فارسی، نوع ارتباط معنایی دو جمله‌واره پایه و پیرو شرطی را که موردکم­توجهی دستورپژوهان زبان فارسی قرارگرفته است، بررسی کند. مهم‌ترین دستاوردهای این نوشتار بیانگر آن است که در جملات شرطی رابطه تلازمی، اساس ارتباط معنایی دو جمله‌واره پایه و پیرو به­شمارمی‌رود و این رابطه معنوی، خود به دو گونه تلازمی سببی و تلازمی غیرسببی تقسیم می‌شود.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زبان فارسی، جمله‌های شرطی، پایه، پیرو، رابطه معنایی،
عنوان انگلیسی The Semantic Relationship between Main and Consequence Clauses in Conditional Sentences
چکیده انگلیسی مقاله Language is a system of overlapping relations, in a way that the concept of a component would not be transferred except in relation with other components and elements. There are two types of relationship between the linguistic structures: verbal and semantic relationships which are intimately linked to each other, because the word holds the meaning and is a means to express it.  Considering the importance of semantic relations in compound sentences and conditional sentences in special, it has been tried in present essay through a descriptive – analytic method, to study the semantic  structure of these sentences, the factors affect the meaning expression, and the relation between the main and the consequence clauses(protasis and apodosis clauses) of conditional sentences - as a matter has been neglected by Persian grammarians, scrutinizing the linguistic structures of the Persian conditional sentences have been selected from Persian literary works. The main achievements of this paper indicate that there is a semantic correlation between the main and the consequence clauses in conditional sentences, and this semantic relation divides in to two types of causative and non-causative correlation. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سیدمحمدرضا ابن الرسول | seyed mohammad reza
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

سمیه کاظمی نجف آبادی | kazemi najafabadi
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

مهری کاظمی |
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد (Islamic azad university of najafabad)

نشانی اینترنتی http://jpl.ut.ac.ir/article_59586_5cce1ac083e5d028cb0a6738ddc622e0.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/577/article-577-279720.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات