این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش و نوآوری در علوم و صنایع غذایی، جلد ۱۰، شماره ۳، صفحات ۲۳۵-۲۴۸
عنوان فارسی درون‌پوشانی لیکوپن با استفاده از نانوالیاف صمغ دانۀ ریحان/پلی‌وینیل الکل
چکیده فارسی مقاله در این پژوهش نانوالیاف صمغ دانۀ ریحان/پلی‌وینیل الکل با استفاده از روش الکتروریسی تهیه گردید. محلول‌های صمغ دانۀ ریحان (1 درصد وزنی-حجمی) و پلی‌وینیل الکل (10 درصد وزنی-حجمی) با نسبت‌های مختلف 10:90، 20:80، 30:70، 40:60، 50:50، 60:40، 70:30، 80:20 و 90:10 با هم مخلوط و برای الکتروریسی مورداستفاده قرار گرفتند. باتوجه‌به تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص شد که نسبت حجمی پلی‌وینیل الکل (70) به صمغ دانۀ ریحان (30) بهینه بود. در ادامه غلظت‌های (0/4، 0/6 و 0/8 درصد وزنی-وزنی) لیکوپن به محلول بهینه اضافه شد و ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی نانوالیاف صمغ دانۀ ریحان حاوی لیکوپن موردبررسی قرار گرفت. راندمان درون‌پوشانی لیکوپن در نانوالیاف در محدودۀ 91/67-80/04 درصد به‌دست آمد. ویژگی‌های فیزیکی و حرارتی نانوالیاف صمغ دانۀ ریحان حاوی لیکوپن با استفاده از آزمون گرماسنج روبشی افتراقی موردبررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد لیکوپن در فرم آزاد دارای ساختار بلوری بود اما پس از بارگذاری در نانوالیاف صمغ دانۀ ریحان به فرم آمورف درآمده و یک ساختار همگن را تشکیل داد. نتایج حاصل از آزمون طیف‌سنجی تبدیل فوریۀ مادون‌قرمز بیانگر عدم تعامل شیمیایی بین ترکیبات سازنده و درون‌پوشانی موفقیت‌آمیز بود. درون‌پوشانی لیکوپن در نانوالیاف صمغ دانۀ ریحان سبب افزایش زیست‌دسترسی لیکوپن در روده نسبت به حالت آزاد شد. نتایج این پژوهش نشان داد نانوالیاف صمغ دانۀ ریحان دارای پتانسیل بالایی به‌عنوان حامل مناسب برای درون‌پوشانی لیکوپن دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله الکتروریسی، زیست‌دسترسی، صمغ دانۀ ریحان، لیکوپن، نانوالیاف،
عنوان انگلیسی Encapsulation of Lycopene by Using Basil Seed Gum/Polyvinyl Alcohol Nanofibers
چکیده انگلیسی مقاله In this study, nanofibers of basil seed gum (BSG) were prepared by electrospinning method. To reduce repelling interaction and helping the process of electrospinning, aiding agents such as polyvinyl alcohol (PVA) can be used. PVA (10% w/v) and BSG (1% w/v) with different volume ratios of 10:90, 20:80, 30:70, 40:60, 50:50, 60:40, 70:30, 80:20 and 90:10 were prepared. According to the SEM images, it was found that a volume ratio of 70:30 from PVA/BSG solution produced the best nanofibers to trap lycopene. The Encapsulation efficiency was in the range of 80.04-91.67%. The effect of lycopene concentration (0.4, 0.6 and 0.8% w/w) on the encapsulation efficiency was investigated. The results showed that the effect of lycopene concentration on encapsulation efficiency was statistically significant (P< 0.05). The physical and chemical properties of the BSG/PVA nanofiber containing lycopene were studied with DSC test. The results of the DSC test showed that lycopene lost its crystalline structure and was present in the nanofiber mainly in amorphous form and produced a homogeneous composition. The FTIR analysis showed that there was only physical interaction between the components and no chemical interaction occurred. Generally, the results showed that the system used (BSG/PVA nanofiber) has a high potential for utilization as an appropriate delivery system for increasing bioaccessibility in bioactive compounds.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله الکتروریسی, زیست‌دسترسی, صمغ دانۀ ریحان, لیکوپن, نانوالیاف
نویسندگان مقاله میثم کمیجانی |
دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

محبت محبی |
استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

بهروز قرآنی |
دانشیار، گروه نانوفناوری مواد غذایی، مؤسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، مشهد، ایران

نشانی اینترنتی https://journals.rifst.ac.ir/article_110761_97fdbdeda64cb28616ccaf3d5ddb5ce8.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات