این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ژئوفیزیک ایران، جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۱-۲۶
عنوان فارسی ارتباط شاخص‌های همرفتی و دورپیوندی در منطقه غرب آسیا
چکیده فارسی مقاله نوسانات بزرگ­مقیاس دورپیوندی می­توانند تأثیر بسزایی بر ظرفیت تشکیل سامانه­های همرفتی در جوّ داشته باشند. در این مطالعه توزیع اقلیم­شناختی برخی شاخص­های پایداری ایستایی جوّ (شاخص­های همرفتی) و ارتباط آن با برخی نوسانات دورپیوندی در منطقه غرب آسیا بررسی می­شود.در این پژوهش، ابتدا با استفاده از داده­های بازتحلیل JRA55با تفکیک افقی 25/1×25/1 درجه، چهار شاخص پایداری جوّ شامل انرژی پتانسیل دسترس­پذیر همرفتی (CAPE)، شاخص بالابری (LI)، شاخص کا (KI) و شاخص مجموع مجموع­ها (TTI) طی دوره 1958 تا 2018 محاسبه شد. سپس توزیع میانگین فصلی این شاخص­ها در منطقه غرب آسیا در بخش اول این مطالعه ارائه شد. در بخش دوم، با تعیین فازهای بحرانی چهار شاخص دورپیوندی شامل نوسان اطلس شمالی (NAO)، شرق اطلس/ غرب روسیه (EA/WR)، دوقطبی اقیانوس هند (IOD) و نوسان مادن- جولیان (MJO)، اختلاف توزیع میانگین شاخص­های پایداری مذکور برای ماه­های بحرانی مثبت و منفی این شاخص­های دورپیوندی در فصل بهار طی دوره مطالعاتی در منطقه غرب آسیا بررسی شد.نتایج بخش اول این پژوهش نشان داد توزیع فصلی شاخص­های پایداری در منطقه مورد مطالعه، تحت تأثیر چرخه فصلی دما و رطوبت ناشی از جابه‌جایی ITCZ است. همچنین بیشترین مقادیر شاخص­های پایداری در فصل تابستان و در مناطق پست و کمترین آن طی فصل زمستان و در مناطق مرتفع قرار دارد. نتایج بخش دوم نشان داد اغلب فاز مثبت (منفی) دو شاخص NAO و EA/WR با کاهش (افزایش) و فاز مثبت (منفی) دو شاخص IOD و MJO با افزایش (کاهش) گستردگی مکانی توزیع مقادیر شاخص­های پایداری در بیشتر نواحی منطقه مورد مطالعه همراه است. بیشترین افزایش شاخص CAPE طی فاز منفی NAO (EAWR) نسبت به فاز مثبت آن در دریای عمان (شرق هند) به بیش از J/kg250 + (450+) و طی فاز مثبت IOD (MJO) نسبت به فاز منفی آن در غرب هند (دریای عمان) به بیش از J/kg 450 + (600+) می­رسد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله انرژی پتانسیل دسترس‌پذیر همرفتی، شاخص کا، نوسان اطلس شمالی، شرق اطلس/ غرب روسیه، دوقطبی اقیانوس هند، نوسان مادن- جولیان،
عنوان انگلیسی On the relationship between convective and teleconnection indices over the West Asia
چکیده انگلیسی مقاله Convective systems are meso-scale atmospheric phenomena which their intensity of activity is determined by atmospheric static stability indices (convective indices). The effect of large-scale teleconnections on the increase or decrease in the potential for occurrence of convective systems in the atmosphere is of particular importance. Therefore, study of the climatological distribution of atmospheric stability indices along with teleconnections can be important in predicting convective systems. Given the lack of a comprehensive study of the relationship between the two phenomena, the purpose of this study is to investigate the climatological distribution of some atmospheric stability indices and their relationships with some teleconnections over the West Asia.In this study, first using JRA55 reanalysis data with a horizontal resolution of 1.25×1.25 degree during the period 1958 to 2018, four atmospheric stability indices including Convective Available Potential Energy (CAPE), K Index (KI), Lifted Index (LI) and Total Totals Index (TTI) were calculated. Then, in the first part of this study, the average seasonal distribution of these indices on the West Asian region in the range of 0 to 60 degrees north and 10 to 90 degrees east are presented. Next, in the second part of this study, the relationship between atmospheric stability indices and teleconnections is examined. For this purpose, by determining the critical phases of the four teleconnections, including the North Atlantic Oscillation (NAO), East Atlantic/West Russia (EA/WR), Indian Ocean Dipole (IOD) and Madden–Julian Oscillation (MJO), the difference in distribution of the average atmospheric stability indices for the positive and negative critical months of these teleconnections is investigated in spring season during the study period on the West Asia.The results of the first part of this study showed that the seasonal distribution of atmospheric stability indices on the study area is affected by the seasonal cycles of temperature and humidity associated with the ITCZ displacement. The results also showed that the maximum values of the stability indices occur in summer over lowland areas and the minimum ones in winter and highlands. The results of the second part showed that generally the area in which the atmospheric stability indices have significant values over the most parts of the study area decreases (increases) during the positive (negative) phases of the two northern indices of NAO and EA/WR, but increases (decreases) during the positive (negative) phases of the two southern indices IOD and MJO. The highest increase of CAPE index during the negative phase of NAO (EAWR) compared to its positive phase on the Oman Sea (East India) exceeds +250 (+450) J/kg and also during the positive phase of IOD (MJO) compared to its negative phase on Western India (Oman Sea) exceeds +450 (+600) J/kg. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله انرژی پتانسیل دسترس‌پذیر همرفتی, شاخص کا, نوسان اطلس شمالی, شرق اطلس/ غرب روسیه, دوقطبی اقیانوس هند, نوسان مادن- جولیان
نویسندگان مقاله امیر طهماسبی پاشا |
دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران

محمد میرزائی |
استادیار، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران

علیرضا محب الحجه |
استاد، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://www.ijgeophysics.ir/article_129602_5e254256fd8445a0e79eaa1f86f101cd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات