این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ژئوپلیتیک، جلد ۱۶، شماره ۶۰، صفحات ۳۱۰-۳۳۳
عنوان فارسی سیاستگذاری ایران در برابر گروه‌های تروریستی و بحران‌های منطقه‌ای
چکیده فارسی مقاله سیاستگذاری راهبردی به‌مثابه روش تجزیه و تحلیل سیاست خارجی محسوب می‌شود. سیاست خارجی و راهبردی ایران در راستای همکاری‌های چندجانبه در بحران‌های منطقه‌ای بوده است. شاخص‌های اصلی سیاست خارجی ایران را سازوکارهای کنش هویتی و انقلابی در روابط بین‌الملل و محیط منطقه‌ای تشکیل می‌دهد. سیاستگذاری راهبردی ایران عموما بر مبنای همکاری‌های چندجانبه با کشورهای منطقه‌ای و در راستای وحدت جهان اسلام شکل گرفته است. ایران بسیاری از قواعد نظم وستفالیایی را مورد پذیرش قرار داده و بر این اساس جهت‌گیری سیاستگذاری راهبردی خود را بر مبنای رهنامه تطبیق‌پذیری با نظم جهانی قرار داده است. سیاستگذاری مدیریت بحران‌های منطقه‌ای ایران عموما مبتنی بر انگاره‌های فرهنگی، تجارب تاریخی و پیامدهای ساختاری بوده است. هر یک از مولفه‌های یاد شده در انگاره نظم وستفالیایی ایران برای حفظ حوزه‌های سرزمینی کشورها نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است. تجارب ایران از دفاع مقدس و پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل بیانگر آن است که ایران از سازوکارهای عملگرایانه در ارتباط با کشورهای محافظه کار منطقه‌ای بهره گرفته است. دیپلماسی هسته‌ای را می‌توان یکی دیگر از نشانه‌های کنش ساختاری ایران دانست که معطوف به کنترل تهدیدات و مدیریت بحران بوده است. پذیرش برنامه جامع اقدام مشترک و تلاش برای صلح‌سازی در نظم منطقه‌ای خلیج‌فارس و خاورمیانه را می‌توان در زمره اقدامات ایران در مقابله با گروه‌های تروریستی و سازماندهی نظم منطقه‌ای در شرایط خشونت، بحران و آشوب دانست.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هویت، سیاستگذاری، خشونت، منازعه، امنیت منطقه‌ای، انگاره‌ها، ارزش‌ها، سیاست خارجی و تروریسم،
عنوان انگلیسی Iran’s Policy Toward Terrorist Groups and Regional Crises
چکیده انگلیسی مقاله Strategic policy is tantamount to a method for foreign policy analysis. The foreign and strategic policies of Iran have been in line with multilateral cooperation in regional crises. The key indicators of Iran’s policy comprise mechanisms of identity and revolutionary actions in international and regional relations. Iran’s strategic policy has generally been formed on the pillars of multilateral cooperation with regional countries and in line with the unity of the Muslim world. Iran has accepted many of the rules of the Westphalian system, and has therefore based its strategic policy orientation on the doctrine of adaptability to the world order. Iran’s policy of managing regional crises has generally been based on cultural tenets, historical experiences and structural consequences. Each of the latter components has played a crucial role in Iran’s Westphalian order paradigm for protecting the territories of other countries. The experiences gained by Iran during the Holy Defense [Iran-Iraq War] and its acceptance of the United Nations Security Council Resolution 598 are indicative of the fact that Iran has employed pragmatic mechanisms with regard to regional conservative countries. Iran’s nuclear diplomacy can be regarded as another sign of its structural action which aims to deter threats and manage crises. The acceptance of the Joint Comprehensive Plan of Action and Iran’s efforts toward peacemaking in the regional order of the Persian Gulf and Middle East can be considered as actions taken by Iran toward confronting terrorist groups and organizing regional order under such circumstances as violence, crises and chaos.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله هویت, سیاستگذاری, خشونت, منازعه, امنیت منطقه‌ای, انگاره‌ها, ارزش‌ها, سیاست خارجی و تروریسم
نویسندگان مقاله عباس مصلی نژاد |
Post doctorate on Strategic Policy making and Full Professor of Tehran University; Faculty of law & Political Science

نشانی اینترنتی https://journal.iag.ir/article_122290_5b8b4174f6aff636ec8cd6672d6b249d.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات