این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 23 آذر 1404
باغ نظر
، جلد ۱۹، شماره ۱۰۸، صفحات ۵۵-۶۸
عنوان فارسی
بررسی مؤلفههای کارناوالی میخاییل باختین در نمایشهایی شادیآور ایرانی
چکیده فارسی مقاله
. بیان مسئله: کارناوالها، جشنهای مردمی و عامیانه هستند که در مقابل فرهنگ رسمی و خشک قرار میگیرند. در فضای کارناوالی طبقات اجتماعی واژگون میشوند. کارناوال با استفاده از ابزارهایی چون انتقاد، هجو، تمسخر و کنایه، قوانین و ارزشهای حاکم بر جامعه را به چالش میکشد، در مقابل فرهنگ رسمی میایستد، فضای تکصدایی را بر هم میزند و جامعهای چندآوایی، همراه با گفتگوهای متنوع پدید میآورد. میخاییل باختین نظریهپرداز مهم قرن بیستم در حوزه نقد ادبی با نظریه منطق گفتگویی، فضای نوینی در حوزههای گوناگون از جمله ادبیات پدید آورد. یکی از شاخههای اصلی این نظریه کارناوال است. مؤلفههای کارناوالی باختین را میتوان در مقوله نمایش نیز بررسی کرد. این پژوهش بر آن است تا نمایشهای شادیآور ایرانی در اواخر دوره صفوی و دوره قاجار را با ذکر شواهد و نمونهها، بر اساس انگارههای کارناوالی باختین مورد نقد و بررسی قرار دهد. هدف پژوهش: این تحقیق به دنبال آن است که با بررسی نمایشهای شادیآور ایرانی و تحلیل ساختاری و محتوایی آنها، نسبت این گونه نمایشی را با نظرات باختین در زمینه کارناوال سنجیده و امکان بهکارگیری نظریه کارناوالی باختین را در این نمایشها بررسی کند. روش پژوهش: این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. در این پژوهش از منابع معتبر ایرانی و غیر ایرانی (به صورت کتاب، مقاله، یادداشت و گفتگو با صاحبنظران در دو مقوله متن و اجرا) استفاده شده است. نتیجهگیری: نمایشهای شادیآور ایرانی به مثابه کارناوال، فضایی ایجاد میکنند تا مردم فارغ از طبقه اجتماعی گرد هم آیند و همراه با سرگرمی و شادی در کنار یکدیگر آزادانه، به انتقاد از فضای رسمی جامعه بپردازند. در آزادی و برابری، گفتگوی حقیقی شکل میگیرد و عامه مردم در مدتی هر چند کوتاه، به رهایی و آرامش میرسند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
کارناوالگرایی، نمایش شادیآور ایرانی، میخاییل باختین، منطق گفتگویی،
عنوان انگلیسی
A Study of the Carnival Components of Mikhail Bakhtin in Iranian Delightful Performances
چکیده انگلیسی مقاله
Problem statement: Carnivals are popular and folk festivals that are in contrast with formal and dry culture. In the carnival atmosphere, social classes are overthrown. Carnival challenges the laws and values of society by using tools such as criticism, satire, ridicule, and irony. Carnival stands in opposition to formal culture, disrupting the monolithic atmosphere and creating a polyphonic community with diverse conversations. Mikhail Bakhtin (1895-1975), an important theorist of the twentieth century in the field of literary criticism, with the theory of colloquial logic, created a new atmosphere in various fields, including literature. One of the main branches of this theory is carnival. The components of Bakhtin Carnival can also be examined in the category of drama. In the present study, the author intends to critique the delightful Iranian plays in the late Safavid and Qajar periods, citing evidence and examples, based on the ideas of the Bakhtin Carnival. Research objective: The present study attempts to examine the relationship between this type of play with Bakhtin’s views on carnival and the possibility of applying Bakhtin carnival theory in these plays by examining Iranian happy plays and structural and content analysis of these plays. Research method: This study is descriptive-analytical. In this research, valid Iranian and non-Iranian sources (in the form of books, articles, notes, and conversations with experts in two categories of text and performance) were used. Conclusion: Delightful performances in Iran a space as a carnival so that people, regardless of social class, come together and criticize the existing space in the official space of society with fun and happiness together. In freedom and equality, real dialogue is formed and the general public is liberated and calmed in a short period.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
کارناوالگرایی, نمایش شادیآور ایرانی, میخاییل باختین, منطق گفتگویی
نویسندگان مقاله
سارا اللهیاری |
دکتری تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی، دانشگاه تهران، ایران.
سید محمد فدوی |
استاد دانشکدۀ هنرهای تجسمی، گروه مطالعات عالی هنر، دانشگاه تهران، ایران.
مجید سرسنگی |
دانشیار دانشکدۀ هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران.
نشانی اینترنتی
http://www.bagh-sj.com/article_145708_2bd47efc0596407aaa5e4cea41b48c00.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات