این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
باغ نظر، جلد ۱۸، شماره ۱۰۴، صفحات ۵-۱۶
عنوان فارسی معیارهای اصالت و اعتبار آثار معماری معاصر (نمونۀ موردی: موزۀ هنرهای معاصر تهران)
چکیده فارسی مقاله بیان مسئله: اصالت و اعتبار آثار معماری از دیدگاه حقوقی، مرمت و حفظ آثار تاریخی، هنری و نظریه‌های معماری قابل بررسی است. بحث و جدل‌های متعدد در نشریات تخصصی و عمومی، مسئله چگونگی احراز اصالت آثار معماری معاصر ایران را مطرح می‌کنند، اما نمی‌توان در حوزه پژوهش‌های علمی به روشنی از معیارهای احراز اصالت یا اعتبار نشانی یافت. بنابراین این سؤال اصلی مطرح می‌شود که معیارهای احراز اصالت و اعتبار آثار معماری معاصر چیست؟ از سوی دیگر موزه هنرهای معاصر تهران به عنوان یکی از مهم‌ترین پروژه‌های معماری معاصر کشور که اصالت و حدود تأثیرپذیری آن از موزه خوآن میرو و آرشیو معماری باوهاوس مورد بحث بوده، به عنوان نمونه موردی پژوهش انتخاب شده تا بتوان به غنای گفتمان پیرامون اصالت آن به شیوه‌ای علمی و با استفاده از معیارهای پیشنهادی کمک کرد. هدف پژوهش: هدف پژوهش روشن‌ساختن تفاوت‌ها و تشابه‌های واژگان اصالت و اعتبار و پیشنهاد معیارهایی جهت سنجش آن در آثار معماری معاصر است. روش پژوهش: این مقاله با استفاده از راهبردهای ترکیبی تفسیری-تاریخی و استدلال منطقی به رشته تحریر درآمده و در این راستا از منابع کتابخانه‌ای بهره‌گیری شده است. نتیجه‌گیری: طرح «اصیل» (Original) دارای ویژگی‌هایی بدیع است که پیش‌تر مشاهده نشده‌اند. یک اثر معماری در صورت احراز 1-سرمشق‌گرفتن عناصر یا ایده، 2-ارائه خلاقیت و نوآوری در ترکیب، 3-پیوند و اثرگذاری بر زمینه و جامعه و 4-داشتن صراحت و صداقت می‌تواند «معتبر» (Authentic) تلقی شود. مقایسه نمونه‌های موردی از لحاظ جنبه‌های فرمی، سازمان فضایی و سیرکولاسیون و مصالح مورد استفاده، نشان داد که معمار موزه هنرهای معاصر تهران برای اولین بار عناصر فرمی شاخص طرح خود را ارائه نکرده است و بنابراین نمی‌توان آن را از این حیث «اصیل» به حساب آورد؛ اما علی‌رغم شباهت‌های ظاهری، می‌توان چهار معیار دیگر را در طرح موزه مورد شناسایی قرار داد و آن را واجد دریافت صفت «معتبر» دانست.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تقلید، سرمشق‌گیری، کامران دیبا، معماری معاصر ایران، موزۀ هنرهای معاصر،
عنوان انگلیسی The Authenticity and Originality of Contemporary Architectural Works (A Case Study of the Tehran Museum of Contemporary Art)
چکیده انگلیسی مقاله Problem statement: Originality and authenticity of architectural works have been examined from the legal, artistic, restoration of historical buildings, and architectural theory viewpoints. The issue of originality in the contemporary architecture of Iran has been the focus of many specialized and public journals; however, in scientific research’s discourse, criteria are vague. Therefore, the question is what are the criteria of originality and authenticity in contemporary architecture? To scientifically enrich the discourse of originality, the Tehran Museum of Contemporary Art, one of the most important contemporary projects in Iran, was chosen as the case study based on the proposed criteria Research objective:This research aims to clarify the differences and similarities between the terms authenticity and originality and to propose criteria for measuring them in contemporary architectural works. Research method: This research employs mixed interpretive-historical strategies and logical reasoning through consultation with bibliographic data. Conclusion:The “Original” scheme has exquisite features that have not been seen before. An architectural work can be named “Authentic” if it has the following features: 1- imitation of elements or idea, 2- presentation of creativity and innovation in its composition, 3- alliance with and influence on the context and society, and 4- explicitness and honesty. The comparison of the case studies in terms of aspects of form, spatial organization, circulation, and the materials revealed that Tehran Museum of Contemporary Art has not presented its distinguished elements of form for the first time, therefore, it cannot be considered “authentic” work from this point of view. Despite these outward similarities, four other criteria can be identified in the scheme of the museum which can give it eligibility to be considered “creditable”.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تقلید, سرمشق‌گیری, کامران دیبا, معماری معاصر ایران, موزۀ هنرهای معاصر
نویسندگان مقاله امیررضا اسماعیلی قشلاقی |
دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

محمدرضا بمانیان |
استاد گروه معماری، دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی http://www.bagh-sj.com/article_140746_b3a6c7a4206ef8f1a726fba622be6911.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات