این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
باغ نظر، جلد ۱۸، شماره ۹۶، صفحات ۹۵-۱۰۴
عنوان فارسی رقص، سرمایه‌‌ای نمادین؛ گزینه‌‌ای برای توسعه گردشگری ایران
چکیده فارسی مقاله بیان مسئله: رقص، یکی از هنرهای هفت‌گانه که قدمتی همپای تمدن انسان دارد، دنباله‌ای از حرکات هدفمند و نمادین انسانی است که دارای ارزش زیبایی‌شناسانه است و کنشگران آن در فرهنگ‌های متفاوت، جلوه‌های گوناگونی از آن را به اجرا و نمایش می‌گذارند. این هنر انسانی ظرفیت بالایی در توسعه فردی، توسعه اجتماعی و فرهنگی دارد و قابل تبدیل‌شدن به سرمایه‌ای نمادین است؛ به‌طوری که می‌تواند توسعه گردشگری کشور را به همراه داشته باشد. هرچند رقص همانند دیگر عرصه‌های جلوه‌گری انسان می‌تواند طیفی از ابتذال تا تعالی را در برگیرد. هدف پژوهش: این پژوهش بدان سبب ضرورت دارد که نشان دهد چنانچه جنبه‌ها و آثار والای این هنر بازخوانی و ترویج شود، می‌توان از بی‌شمار فوائد اجرای آن در سطح جامعه سود جست و به عنوان سرمایه‌ای نمادین برای آن برنامه‌ریزی کرد و از قبل آن به شکوفایی در حوزه گردشگری فرهنگی و خلاق دست یافت. روش تحقیق: در این مقاله محقق با انجام مطالعات کتابخانه‌ای و روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، به سؤال تحقیق پاسخ داده است. نتیجه‌گیری: نتایج این مقاله با واکاوی رقص در حوزه فردی و اجتماعی نشان می‌دهد که این هنر دیرپای انسانی غنای جسم و جان و جمع را افزون می‌کند زیرا سبب درک لذت زندگی در حال و تجربه حس رهایی و وارستگی شده و به افزایش نشاط، عقلانیت و تاب‌آوری اجتماعی می‌انجامد و شایسته است جامعه علمی، سیاستگذاری و اجرایی کشور با التفات بیشتر به این حوزه مغفول نظر کنند و از زیان‌های فردی، اجتماعی و ملی که تا کنون دامن‌گیرمان شده بکاهند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رقص، آیین، سرمایه نمادین، توسعه گردشگری،
عنوان انگلیسی Dance, Symbolic Capital; An Option for the Development of Tourism in Iran
چکیده انگلیسی مقاله Problem statement: Dance, one of the seven arts that date back to human civilization, is a sequence of purposeful and symbolic human movements that have aesthetic value, and its actors perform and exhibit various manifestations of it in different cultures. This human art has a high capacity for individual development, social and cultural development, and can be turned into a symbolic capital so that it can lead to the development of tourism in the country. Dance, like other areas of human manifestation, can include a range from vulgarity to transcendence. Research objective: this research is necessary because it shows that if the high aspects and works of this art are reread and promoted, the numerous benefits of its implementation at the community level can be taken advantage and it can be planned as symbolic capital, and through it flourishment in the field of cultural and creative tourism can be achieved. Research method: In this article by conducting bibliographical studies and descriptive-analytical research methods, the research question have been answered. Conclusion: The results of this article by analyzing dance in the individual and social domains show that this long-standing human art increases the richness of body, soul, and community because it causes the perception of the joy of living in the present and the experience of a sense of liberation and piousness and increases vitality, and leads to social rationality and tolerance, and the scientific, policy-making and executive community of the country should pay more attention to this neglected domain and reduce the individual, social and national losses that have befallen us so far.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله رقص, آیین, سرمایة نمادین, توسعة گردشگری
نویسندگان مقاله مهرنوش بسته‌نگار |
دکتری مدیریت گردشگری، استادیار پژوهشکدة توسعة تکنولوژی، جهاد دانشگاهی، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی http://www.bagh-sj.com/article_128844_bfb75dc96d02cd9053ef65020a0539be.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات