این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جاده، جلد ۳۱، شماره ۱۱۵، صفحات ۱۵-۳۲
عنوان فارسی نقش پردازش موازی در تخصیص پویای حمل‌ونقل همگانی شهری با محدودیت ظرفیت
چکیده فارسی مقاله باتوجه به اینکه مساله انتخاب مسیر مسافر و پارامترهای دخیل در آن در دهه‌ها مورد توجه و مطالعه برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران حمل‌ونقل بوده است؛ در این مقاله سعی شده است تا با بررسی و بهبود مدل ریاضی انتخاب مسیر مسافران در مطالعات پیشین، افزایش کارایی محاسباتی و کاهش زمان پردازش داده‌ها مد نظر قرارگیرد. این موضوع از طریق چندهسته‌ای نمودن شیوه پردازش داده‌ها (پردازش موازی) برپایه اصلاح مدل‌های ریاضی ارائه‌شده در مطالعات پیشین، در قالب مدل تخصیص پویای حمل‌ونقل همگانی با الگوریتم کوتاه‌ترین مسیر مبتنی بر برنامه زمانی و زیرالگوریتم حذف سفر، انجام شده است. نتایج با خروجی‌های یک مدل غیرپویا مبتنی بر الگوریتم کوتاه‌ترین مسیر کمان-مبنا مقایسه گردید تا تأثیر در نظر گرفتن محدودیت ظرفیت و پویایی الگوریتم در زمان محاسبات و میزان دقت خروجی مورد سنجش قرار گیرد. نتایج نشان داد که با وجود افزایش میزان محاسبات به میزان 7/13 درصد نسبت به مدل پایه، اما به دلیل استفاده از پردازش موازی زمان حل مساله 20 درصد کاهش پیدا کرده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شبکه حمل‌ونقل همگانی، تخصیص پویا، محدودیت ظرفیت، الگوریتم کوتاه‌ترین مسیر، پردازش موازی،
عنوان انگلیسی The Role of Parallel Processing in Dynamic Assignment of Urban Public Transport Considering Capacity Constraint
چکیده انگلیسی مقاله Considering that the issue of choosing the passenger's route and the parameters involved in it has been the focus and study of transportation planners and policymakers for decades, in this article it has been tried to increase the computational efficiency and reduce the data processing time by examining and improving the mathematical model of passenger route selection in previous studies. This issue has been addressed through multi-core data processing (parallel processing) based on the modification of mathematical models presented in previous studies in the form of a public transport dynamic assignment model with the shortest path algorithm based on the schedule and the travel elimination sub-algorithm. The results were compared with the outputs of a non-dynamic model based on the shortest link-based algorithm to measure the effect of considering the capacity constraint and dynamics of the algorithm on the calculation time and the accuracy of the output. Even though the number of calculations went up by 13.7% compared to the basic model, the time it took to solve the problem went down by 20% because of parallel processing.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله شبکه حمل‌ونقل همگانی, تخصیص پویا, محدودیت ظرفیت, الگوریتم کوتاه‌ترین مسیر, پردازش موازی
نویسندگان مقاله شهریار افندیزاده |
استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

نفیسه دوستی فرد |
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

حمید میرزاحسین |
دانشیار، گروه عمران – برنامه‌ریزی حمل‌ونقل، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران

نشانی اینترنتی https://road.bhrc.ac.ir/article_161782_52c4ce2c8335fd6bd6af32a10d9ed605.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات