این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جاویدان خرد، جلد ۱۹، شماره ۴۲، صفحات ۷۱-۹۸
عنوان فارسی امانیسم در کشاکش میان علوم انسانی، دینداری و ایدئولوژی
چکیده فارسی مقاله مسئله این نوشتار امانیسم است و نسبت‌اش با علوم انسانی و دینداری، دربرابر این توهم در ایران که امانیسم را مبنای انسان‌شناختی علوم انسانی می‌داند و ناسازگار با دین. از سه معنای تاریخی، لفظی و ایدئولوژیک، معنای تاریخی همان پدیده معروف است در ایتالیا و اروپای دوره نوزایی. معنای لفظی مترادف انسانی است و در معانی ثانوی بی‌شماری می‌آید، ازجمله درین معنای ایدئولوژیک که انسان در عالم جای خدا را می‌گیرد. ولی علوم انسانی از امانیسم تاریخی برآمده‌اند، از studia humanitatis (مطالعات انسانی) که به صورت‌های مختلف در اروپا رایج بوده‌اند. این معنا با جعل لفظ امانیسم در قرن 19 یعنی در عصر ایدئولوژی فراموش می‌شود. همین بعدا بابِ معانی بی‌شمار ایدئولوژیک امانیسم ازجمله معنای سکولار یا دینی آن را می‌گشاید،. نامه درباره امانیسم هایدگر را همچون متن مرجع شاهدی است بر فهم تاریخی-عمومی اروپاییان از آن تا نیمه قرن بیستم. از لحاظ فلسفی نیز نامه مهمترین نقد امانیسم است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله امانیسم، رنسانس، نوزایی، علوم انسانی، دینداری، ایدئولوژی، هایدگر،
عنوان انگلیسی Humanism in Conflict Between Humanities, Religiosity and Ideology
چکیده انگلیسی مقاله The following treats humanism and its problematical relation to humanity, religiosity and its ideological meanings, against this ideological illusion that humanism is the replacement of God by human being, that which is considered as the anthropocentrical foundation of humanities. It specifies humanism firstly as the historical phenomena in Italian at the beginning of modern time. Secondly, its literary signification as "human" and "humanity", will be debated, that which is used in countless usages. It includes the third ideological meaning as in Enlightenment, that centralizes the mankind place in the world in opposite to God.Humanities, nevertheless, emerge from Humanism as historical phenomena, i.e. from studia humanitatis and its different synonyms as unofficial pedagogic program that was widespread in Europe. It would be factually forgotten with making the termini "Humanism" and "Renaissance" in 19th century, in so-called "the age of Ideology". Thus, it would be opened up with countless ideological meanings of humanism in future, including its secular or religious meaning.Heidegger's Letter on Humanism as a Reference Text will be first discussed as certification for European common historical understanding of Humanism until middle of 20th century, thereupon as the philosophically most important critique on humanism.Also, humanism is in no way the anthropocentrical foundation of humanities, but they are only historically intertwined. Moreover, Humanities hasn't developed in contrary to natural sciences since the middle of 19th century unlike to common belief. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله امانیسم, رنسانس, نوزایی, علوم انسانی, دینداری, ایدئولوژی, هایدگر
نویسندگان مقاله سید مسعود زمانی |
استادیار و عضو هئت علمی

نشانی اینترنتی http://www.javidankherad.ir/article_174269_d9a9fc10d603b7b290c9c28801a83475.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات