این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
راهبرد، جلد ۲۷، شماره ۳، صفحات ۹۹-۱۳۱
عنوان فارسی واکاوی نظام معنایی شهرنشینان از زمانمندی در زندگی روزمره: تحلیل زمانمندی توسعه‌ مدار به‌مثابه‌ راهبردی نوین در چشم‌انداز توسعه‎ ایران
چکیده فارسی مقاله زمان، مقوله و بستری است که فعالیت اجتماعی و فردی انسان در آن روی می‌دهد و از جایگاهی مرکزی در انتظام و ساماندهی زندگی روزمره کنشگران، تحقق فرایندهای اجتماعی، توسعه برنامه‌ریزی‌شده و مدیریت جوامع برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، واکاوی نظام معنایی شهروندان اصفهانی از زمان، ‌برحسب فهم و تجربه آنها از زمان و زمانمندی در زندگی روزمره است. روش مطالعه، کیفی از نوع پدیدارشناسی تفسیری است. پس از انجام مصاحبه‌های عمیق با 26 نفر و کشف مفاهیم اولیه و مقولات مهم از طریق کدگذاری به شیوه کولایزی، 7 مقوله اصلی حاصل شد: غلبه بی‌تعادلی بر تعادل در سرعت؛ حرکت‌های توسعه‌مدار/ توسعه‎زدا در مسیر زندگی؛ جهت‌گیری‌‌های ذهنی و کنش‌های عینی پیش‌برنده/ بازدارنده‎ توسعه؛ تلفیق زمانی ناکارآمد حوادث در مسیر؛ سازمان زمانی رکودآور، غلبه زمانمندی دگرراهبر بر زمانمندی خودراهبر؛ غلبه حال‌ بر گذشته و آینده‌. تمامی این مقوله‌ها فضای مفهومی مقوله هسته‌ای دوگانه «زمانمندی توسعه‌مدارانه/ توسعه‌زدا» را به تصویر می‎کشند. تجربه زیسته کنشگران، بازگوی آن است که حال‌گرایی، عدم قطعیت و کنش‌های خودمدارانه با ریتم نامنتظم در مسیر زندگی بر آینده‌گرایی، قطعیت و کنش‌های توسعه‌مدارانه با سرعت اجتماعی متعادل غلبه یافته است. پیامد این امر، شکل‌گیری یک زمانمندی ناکارآمد است که مانع تحقق فرایندهای توسعه در پرتو افق و انتظارات مشترک می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله جامعه ‌شناسی زمان، زمان بیوگرافیکی، جهت‌گیری زمانی، پدیدارشناسی تفسیری،
عنوان انگلیسی Examination of the Semantic System of Citizens from Time in Terms of Understanding, Interpretation and their Experience of Time and Temporality in Everyday Life
چکیده انگلیسی مقاله Time "is the category where the social and individual acts of a human being take place, and it has a central place in the ordering and organizing of daily life of actors, the realization of social processes, planned development and management of societies.The purpose of this research is to examine the semantic system of Isfahanian citizens from time in terms of understanding, interpretation and their experience of time and temporality in everyday life. The study method is a qualitative type of interpretive phenomenology. After conducting in-depth interviews with 26 persons and discovering the basic concepts and important categories during coding with Colaizzi’s method, seven major categories were obtained: overcoming the imbalanced speed on balanced speed; development-oriented/depletion development movements in the path of life; development promoter/inhibitor orientations and actions; inefficient temporal combination of events on the path; stagnant temporal organization; the overcoming of passive temporality over self-directed temporality; the dominance of present on past and future. All of these categories depict the conceptual space of the dual-core theme of "development-oriented/depletion development temporality". The lived experience of individuals suggests that presentism, uncertainty and selfish actions with an erratic rhythm in the path to life have overcome on futurism, certainty, and developmental actions with balanced social speed. The consequence of this is the formation of an inefficient temporality that prevents the realization of development processes in the light of the common horizons and expectations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله جامعه ‏شناسی زمان, زمان بیوگرافیکی, جهت‏گیری زمانی, پدیدارشناسی تفسیری
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی https://rahbord.csr.ir/article_117677_56f3555dcabcb916fccca9899dcb88a8.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات