این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
راهبرد، جلد ۲۵، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی چالش‌های قانونی استفاده از قراردادهای مشارکت در تولید در صنعت نفت و گاز ایران
چکیده فارسی مقاله به‌موجب قسمت سه از بند «ت» ماده 3 قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت مصوب 1391، جذب و هدایت سرمایه‌های داخلی و خارجی به‌منظور توسعه میدان‌های هیدروکربوری با اولویت میدان‌های مشترک از راه طراحی الگوهای جدید قراردادی ازجمله مشارکت با سرمایه‌گذاران و پیمانکاران داخلی و خارجی بدون انتقال مالکیت نفت و گاز موجود در مخازن و با رعایت موازین تولید صیانت‌شده از وظایف و اختیارات وزارت نفت دانسته شده است. بررسی در تحولات قراردادهای صنعت بالادستی نفت و گاز نشان می‌دهد مفهوم مشارکت در این صنعت در چهار قالب اصلی موافقت‌نامه‌ها یا قراردادهای مشارکت در تولید، موافقت‌نامه‌های مشارکت در سود، قراردادهای مشارکت در سرمایه‌گذاری و موافقت‌نامه‌های مشارکت در عملیات تحقق‌یافته است. پس کلمه مشارکت به‌کاررفته در قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت از این حیث که مشخص نیست به کدام‌یک از انواع مشارکت در صنعت نفت و گاز اشاره دارد، دارای ابهام است. به‌علاوه، اگر کلمه مشارکت در قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت را به مشارکت در تولید تفسیر کنیم، با شرط عدم انتقال مالکیت نفت و گاز موجود در مخازن متناقض خواهد بود، زیرا برخلاف تصور رایج، در موافقت‌نامه‌های مشارکت در تولید، مالکیت مخازن حتی به‌صورت غیرمستقیم و از طریق مالکیت بر منابع تولیدی در سرچاه یا نقطه تحویل یا نقطه صادرات به شرکت خارجی منتقل می‌شود. ضمن آنکه پذیرش مشارکت در تولید با اقتضای قانونی در دیگر قوانین نفتی کشور مثل ماده 3 قانون نفت اصلاح قانون نفت مصوب 1390 و ماده 129 قانون برنامه پنج‌ساله پنجم قانون برنامه پنج‌ساله پنجم در تضاد است.; طبقه‌بندی JEL: K12, K20, K40
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بخش بالادستی صنعت نفت و گاز، قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، موافقت‌نامه‌های مشارکت در تولید، قراردادهای مشارکت در سرمایه‌گذاری، موافقت‌نامه‌های مشارکت در عملیات، قانون نفت اصلاح قانون نفت مصوب 1390، قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت مصوب 1391،
عنوان انگلیسی Legal Challenges of Using Production Sharing Contracts in the Iranian Oil and Gas Industry
چکیده انگلیسی مقاله According to the part III, paragraph "d" of Article 3 of the Duties and Powers of the Ministry of Petroleum Act approved in 1391, to attract domestic and foreign investments for development of hydrocarbon fields with the priority of shared fields through the design of new models, including partnership with local and foreign investors and contractors, without transferring ownership of oil and gas reservoirs and production standards have been considered as parts of duties and powers of Ministry of Petroleum. The evolution of upstream contracts in oil and gas industry shows that participation has four main forms: production sharing agreements (contracts) (PSA/C), profit sharing agreements, joint venture contracts (JVC) and join operation agreements (JOA). So the word (participation) which has been used in the Duties and Powers of the Ministry of Petroleum Act does not tell us which kind of participation is intended. Moreover, if we assume this word refers to production sharing, it will have contradiction with the illegality of transfer of ownership of oil and gas in reservoirs because the ownership of reservoirs is indirectly transferred to the foreign petroleum company through ownership of production over the wellhead or delivery points or exporting point. Moreover, it contradicts other rules such as the article 3 of amendment of petroleum law approved in 1390 and article 129 of Fifth Five Year Plan as well.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله بخش بالادستی صنعت نفت و گاز, قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت, موافقت‌نامه‌های مشارکت در تولید, قراردادهای مشارکت در سرمایه‌گذاری, موافقت‌نامه‌های مشارکت در عملیات, قانون نفت اصلاح قانون نفت مصوب 1390, قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت مصوب 1391
نویسندگان مقاله روح الله کهن هوش‌نژاد |


سیدنصرالله ابراهیمی |


نشانی اینترنتی https://rahbord.csr.ir/article_124590_03ab54d39c32408318b7aad3964e82af.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات