این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
راهبرد، جلد ۲۱، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی تأثیر رویه بعدی دولت‌ها بر اصل «منع تهدید و توسل به زور»
چکیده فارسی مقاله «رویه بعدی» دولت‌های عضو یک معاهده، به عنوان یکی از راه‌های محتمل برای اصلاح ضمنی معاهده، مورد قبول بسیاری از نویسندگان بوده و در آرای قضایی و داوری نیز به رسمیت شناخته شده است. آنچه در این مقاله بدان پرداخته شده، این جنبه از مسئله است که آیا ممنوعیت تهدید و توسل به زور، به عنوان یک تعهد قراردادی و معاهداتی مندرج در منشور ملل متحد، در اثر رویه بعدی دولت‌های عضو معاهده مورد اصلاح و تغییر واقع شده است؟ بدین منظور، ابتدا وجود چنین ممنوعیتی به لحاظ «قراردادی» مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس ابعاد ممنوعیت و استثنائات وارده بر آن در متن قرارداد و تأثیرات احتمالی رویه بعدی دولت‌های عضو قرارداد بر این ممنوعیت و استثنائات ارزیابی خواهد شد. برای این هدف نیز در مقاله حاضر بدون ورود مفصل به جزئیات استدلال‌های ارائه‌شده از سوی موافقان و مخالفان، دکترین‌های مختلف توسل به زور، احتمال اصلاح و تغییر بند چهار ماده 2 و یا ماده 51 منشور ملل متحد در اثر رویه بعدی دولت‌های عضو منشور مورد بررسی قرار گرفته است
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رویه بعدی، منع تهدید و توسل به زور، منشور ملل متحد، دفاع مشروع، دفاع پیش‌دستانه، دفاع پیش‌گیرانه، مسئولیت حمایت، اصلاح معاهدات،
عنوان انگلیسی Impact of Subsequent Practice of States on the Principle of “Prohibition of Use of Force and Threat”
چکیده انگلیسی مقاله “Subsequent practice” of member states of a treaty, as a possible way for making indirect amendments to that treaty, has been accepted by many authors and has been also recognized in judicial and arbitration decisions. This paper focuses on one aspect of this issue: has the prohibition on the use of force and threat, as a treaty and contractual commitment mentioned in the Charter of the United Nations, been ever amended and changed due to subsequent practice of member states of the treaty? To answer this question, existence of such a prohibition will be first studied in “contractual” terms. Then, various aspects of the prohibition and exceptions made to it in the text of the contract as well as possible impacts of subsequent practice of member states of the contract on this prohibition and its exceptions have been evaluated. To do this, the present paper avoids of in-depth discussion of the details of arguments provided by proponents and opponents of various doctrines which prescribe recourse to force. Instead, it reviews certain points about possible amendment and change in Para. 4, Article 2 or Article 15 of the Charter of the United Nations as a result of subsequent practice of member states.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله رویه بعدی, منع تهدید و توسل به زور, منشور ملل متحد, دفاع مشروع, دفاع پیش‌دستانه, دفاع پیش‌گیرانه, مسئولیت حمایت, اصلاح معاهدات
نویسندگان مقاله بهزاد صابری انصاری |


جمشید ممتاز |


نشانی اینترنتی https://rahbord.csr.ir/article_124442_768fd5366acbfe36ddaf39785f0e039c.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات