این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
راهبرد، جلد ۱۸، شماره ۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی رئالیسم و رویکردهای رقیب به سیاست خارجی
چکیده فارسی مقاله مقاله حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که کدام یک از نظریه‌های رئالیستی می‌توانند چهارچوب مفهومی جامع‌تر و مناسب‌تری را برای تبیین سیاست خارجی کشورها ارائه نماید. در این راستا ضمن اشاره به مبانی مشترک و مناظره‌های درونی رئالیسم به نحوه نگاه و تبیین رئالیسم کلاسیک، رئالیسم ساختارگرا و رئالیسم نوکلاسیک به مقوله سیاست خارجی پرداخته شده است. تأکید رئالیسم کلاسیک بر سرشت قدرت‌طلب انسان و ویژگی‌های دولت‌ها در تبیین سیاست خارجی و عدم توجه کافی به عوامل سیستمی و در مقابل عدم توجه رئالیسم ساختارگرا به عوامل سطح واحد و تأکید صرف بر متغیرهای کلان سیستمی از نارسایی‌های این دو نظریه برای تبیین سیاست خارجی محسوب می‌شود. مهم‌تر اینکه در نورئالیسم متغیر وابسته اصلی که نظریه‌پردازان در پی تبیین آن هستند، مؤلفه‌ها و نتایج بین‌المللی است و بررسی سیاست خارجی دغدغه عمده‌ای محسوب نمی‌شود. در حالی که رئالیسم نوکلاسیک متغیر وابسته مورد بررسی خود را سیاست خارجی می‌داند و این نظریه در درجه نخست، نظریه‌ای برای تبیین سیاست خارجی دولت‌هاست. استدلال اصلی این است که رئالیسم نوکلاسیک به دلیل توجه همزمان به عوامل سطح سیستمی به مثابه متغیر مستقل و عوامل سطح واحد به عنوان متغیر میانجی و تلقی سیاست خارجی به عنوان متغیر وابسته اصلی می‌تواند چهارچوب مفهومی جامع‌تری را برای تبیین سیاست خارجی در مقایسه با رئالیسم کلاسیک و ساختارگرا ارائه دهد
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رئالیسم&،amp #172، سیاست خارجی، رئالیسم نوکلاسیک، رئالیسم ساختارگرا، رئالیسم کلاسیک،
عنوان انگلیسی Realism and Competitive Approaches to Foreign Policy
چکیده انگلیسی مقاله ; This article tries to answer the question that which realist theory can provide a more comprehensive and more appropriate conceptual framework for explaining the foreign policy of countries. Along these lines, the author, while mentioning the common foundations of realist views and their internal debates, describes how classical realism, structural realism, and neo-classical realism look to the notion of foreign policy. The emphasis of classical realism on the power – seeking nature of the man, the characteristics of states, and its insufficient attention to systemic factors, on the one hand, and the lack of attention of structural realism to the factors of unit level and its mere emphasis on systemic grand variables, on the other hand, are among the deficiencies of these two theories for explaining foreign policy. A more important point is that in neo-realism, the main dependent variable the theorists are to explain, is international implications of an event or a phenomenon, and studying foreign policy does not constitute their main preoccupation, while neo-classical realism posits foreign policy as its dependent variable. This theory, in the first instance, is a theory for explaining the foreign policy of the states. The main argument of this article is that neo-classical realism can provide a more comprehensive conceptual framework for explaining foreign policy compared to classical and structural realism because of its simultaneous attention to system level factors as intermediate variable, and also positing foreign policy as the main dependent variable;
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله رئالیسم&,amp #172, سیاست خارجی, رئالیسم نوکلاسیک, رئالیسم ساختارگرا, رئالیسم کلاسیک
نویسندگان مقاله علی اکبر اسدی |


نشانی اینترنتی https://rahbord.csr.ir/article_124384_aa5a7a50a9f849596456440fe8dc5e0a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات